Silent Tears

chapter 27

Nakaupo siya sa sofa kaharap ng kama niya.  Kanina pa niya tinititigan ang mahimbing na tulog na binata.  His lips are slightly parted.  Nakadapa ito at patagilid ang ulo sa unan.  Hindi pa kasi nagpaawat ito na umulit pa ng maraming beses.  Sinundan pa siya nito sa bathroom kanina at himirit  pa ng dalawang beses. 
She felt soreness in between.  Nakatulong naman ang pagbabad niya sa warm bath kanina sa bathtub.  Ganito din kasi ang ginawa ni Daniel sa kanya nung unang beses na ginawa nila ito.

"Hon?" nakapikit pa rin na kinapa ng binata ang higaan.  Tahimik lang siyang pinagmasdan ito. 
Maya't maya kumilos na rin ito.  Lumapit kaagad sa kanya na di alintana na ang kahubdan nito.  Gusto kumawala ng sistema niya ngunit napanatili niyang kalmado at blanko ang ekspreyon sa mukha. 
"Magbihis ka.  We need to talk.   I'll wait for you downstairs."  sabay tayo niya at deritsong naglakad palabas ng kwarto.

Napahilamos na lang si Daniel ng mukha.  FUCK! Iba ang kutob niya sa inasta ng nobya.  Something is really wrong.  He is in deep trouble.  He can feel it.  Dali-dali siyang naligo at nagpalit ng malinis na damit.  Meron na siyang stock ng damit sa closet dito sa condo ng nobya at ganun din ito sa kanya.
Inabutan niyang naghahanda ng pagkain ang dalaga.  Tinapunan lang siya ng tingin at patuloy sa ginagawa nito.
Tahimik silang dalawa habang kumakain.  Damn! Halos hindi niya malunok ang pagkain.  Panay ang inom niya ng tubig.  He doesn't want to entertain nasty thoughts that keeps playing on his mind.  Malakas ang kabog ng dibdib niya.  Looking at her now, reveals a composed woman holding back a load of emotion he can't fathom.
She offered a brewed coffee.  Hah!  This drink will not surely help to keep himself calm for any bomb she will about to explode on his very face, any moment now.  Tahimik lang niyang pinagmasdan ang bawat galaw ng dalaga. 
Tumikhim ito para makuha ang atensyon niya na kanina pa nakatuon naman sa kanya. 
Shit! All he wanted is for her not to say anything this time.
"Hon, is there something wrong?" God! He wanted to be as calm as he could possibly be.
"I think we should stop this." bukod tanging narinig niya sa ngayon.  Ano daw?  Para akong nabingi duon ah.
He just stared at her like she was out of her mind.  Kunot ang noo niya.  He suddenly went numb.  Di niya alam ano ang totoong maramdaman at isipin.  Nakayuko lang ang ito.  Siya naman ang tagos kaluluwa ang tingin sa dalaga.  Tell me this is not happening!

"Oh my God!" Tili ng babaeng nagpalingon sa kanilang dalawa.  Sabay silang napalingon sa bagong dating.  It's Cassandra's parents.  Ang mommy nito ang tumili kanina na parang nakakita ng aparisyon.  Bumaba kaagad siya sa upuan.  Saved by an angel sent.  Thank God.  Good timing talaga.  Kasi baka nabaliw na siya ngayon sa gustong mangyari ng anak nito. He doesn't mind wearing boxers and white shirt.
"Hi tita, tito.  Good morning po." He greeted them at sabay mano sa kanila.  Nakagawian na niya sa mga ito ang pgmamano since bata pa siya.
Bumaba na rin si Cassandra ang yumakap sa mga magulang nito.  Nagmano na rin ito.  Hinapit niya kaagad sa bewang ang dalaga.  He can feel her stiffness.  But he doesn't care.  He will have her in his own way. 
"Naku! Buti naman naabutan pa kita iho.  Kumusta na? Tagal na natin di nagkita."  the usual cheerful ang glamorous woman he knew.
"Galing po akong LA tita.  Eh biglaan ho eh.  Nagkaproblema ang branch ng hotel duon kaya napilitan akong lumipad kaagad from Cebu.  Malapit na kasing manganak si Sophia.  Hindi maiwanan ni Raphael."  shared family business nila ang branches of hotel abroad.  Magkapatid ang magulang ni Daniel at Raphael.  So yung branches abroad ay naipamana sa kanila ang partnership.
Cassandra attempted to remove his arms on her waist.  But he firmly gripped on it.  Naupo na sila sa sofa ngayon. 

Na miss na pala ng sobra ng magulang nito si Cassandra kaya pala bigla napasugod ang mga ito sa condo ng dalaga. 
Pasimple din siyang nagsuot ng kaki shorts kanina bago sila umupo sa sofa.
Binigay din niya ang pasalubong para sa mga ito.
He gave Cassandra's mom the most expensive Givenchy spring collection bag. 

"Wow! I love it! Dad look!  Di ko na kailangan pang bumili nito.  Danny gave it to me already." tili ni tita habang nakaharap sa asawa.  Natatawa na lang si tito Ali sa reaksyon ng kabiyak.
"Danny iho, thank you talaga sa pasalubong mo.  I didn't expect this." maluha-luhang sambit nito.
"Wala po yun tita." sagot ng binata habang kayakap ang ginang.
Isang Patek Philippe watch naman ang binigay niya sa daddy ni Cassandra. 

"Naku iho, nag abala ka pa. But anyway thank you for this."  Nakangiti ang future-dad- law niya.  Naks!
Samantala hindi na maipinta ang mukha ng dalaga sa tabi niya. 
"Anyway, di na kami magtatagal.  May kasama ka na pala dito iha.  Mag-ingat kayong dalawa.  Iho mamanhikan ka muna sa bahay ha." biro pa sa kanya ng future-mom-in law niya.
"Syempre naman po tita" sagot naman niya dito.

"What are you doing Daniel?" napataas ang boses niya sa sobrang inis.  Anong ginawa nito, suhol sa paglalandi niya duon sa LA?
"Hon please.  Huminahon ka.  Bakit ba ang init ng ulo mo.  Napalamig naman natin yan kagabi hanggang kanina di ba.  What's with that nerve wracking reaction?" mahinahon ko siyamg nilapitan. 
"No! Hwag kang makalapit-lapit sa akin."
"Hon, ang bilis naman.  Naglilihi ka na agad?  Sabagay matagal na rin natin nagawa yun"  kinindatan pa ako ng bruho.  Sarap piktusan eh.
"Wag ka ng magtampo hon.  Tell me what going on in your mind, huh?" Hinswakan niya ako sa balikat. 
"Maghiwalay na tayo Dan. Wala naman mangyayari sa atin kung ipagpatulog pa natin to." mahina ang pagkabigkas niya ngunit malinaw yun sa pandinig ko.
"Honey, you're not serious about this, right?" I cupped her face with my trembling hands. 
"Dan, tama na.  I've been hurt.  Pagod na ako."napaupo kami dalawa sa sofa.  Kinandong ko siya.  She looks so disturb. 
"C'mon hon.  Where does it came from?  Please tell me." I don't want her worry about nothing.  If tama ang hinala koay kinalaman ito sa biyaheng LA ko.
Bumuntong hininga siya bago nagsalita. 
"Dan, what is your relationship with that model Monette?" diretsong tanong niya sa akin.
I smiled at her.  "Would you believe me when I say, nothing is going on between the two of us?"
Umiling siya.  Pigil ang hikbi niya.
"Hon please makinig ka sa akin.  Wala talagang namagitan sa aming dalawa.  Yes, i admit its my fault I didn't tell you of my sudden flight to LA.  Di kasi makayanan lumipad once nakausap na kita."I caressed her back and arms as she shed tears.  Fuck! It hurts me seeing her in pain.  Whoever spread the rumor will rot in hell. 
"Look at me hon when I say this." I slowly lifted her chin. 
"I was actually on the guest list since Mr. Gavanna is my working mate before.  He is the organizer of the said event.  Nagkataon na sabay kaming dumating ni Monette duon.  She asked me to be her escort since wala siyang kasama that time.  Without malice I agreed.  Yun lang yun.  After the event, umalis ako kaagad at bumiyahe na pauwi ng pinas.  Hindi na ako sumali sa gala night nila.  You can even calculate my time flight.  I will call Gavanna so he could tell you that I am telling the truth."  Naku, tatandaan kong mahaba-habang paliwanag kapag nagseselos ang prinsesang Montrero.  Di naman kasi sinabi ni tita Mariz na ganito magselos ang unica hija nila.  Hindi ko tuloy napaghandaan.