Impressive Rank: #1 - heartaches June 2018
Story of Daniel and Cassandra
(Rated SPG) COMPLETED
She lived a life with much care and taken cared of as princess. Nakapagtapos sya with flying colors through home-based education system. That's how prot...
Hindi pa rin maalis sa isip ko na magkasama sila Monette at Daniel kanina papasok sa screening room ng Poveda. Why are they together? Totoo ba na sila na nga as published in news articles? He didn't say any word when he look at me awhile ago. May naramdaman akong kirot sa puso with that thoughts. Nagbago na ba sya tungkol sa naramdaman niya sa akin? The hell I care! Wala lang naman yun halik niya nung winelcone niya ako during dad's introduction sa conference di ba? It's been months since then. After that I never heard of him anymore. Napakagat ako ng labi. I smiled bitterly.
Napukaw ako sa malalim na pag-iisip nung patuloy na tumunog ang phone ko na nakapatong sa working table. I'm sure bumabaha na rin ng text messages ito. I sighed as I received the call. "Cassandra!!!" Matinis na tili ni Justine. "Asan ka na ba? Bruhang 'to. Balak mo pa na di kami siputin noh?!" patuloy na talak niya. Bahagya ko pa nilayo ang phone sa tainga ko. May balak pa ata siyang basagin ang eardrum ko eh. "Umayos ka Cassandra Isabelle!" I flinched upon hearing my full name. Nagalit ko ata ang bakla. "Justine, calm down. Magpapalit lang ako" I told him. "Be sure ha. Ikaw na lang ang wala." paalala niya sa akin. I rolled my eyes. Parang bata lang? "Oo nga. Kulit!" dismissing him. I'm thankful having them as my friends. Hindi man ako pinalad sa lovelife ko, swerte naman ako sa mga kaibigan ko. They keep me sane. I don't have to pretend being someone else just to fit them. They accepted me for who I am and not what I have. That's what true friends should be, right? I wore a red mini dress that reached mid thigh paired with nude colored pumps. I just put on light make up and let my hair fall. No need for curls. I want it straight and shiny black for tonight.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
So here I am at the fancy restobar that they planned to have dinner and do some chill later. "So how's the VP?" Biro nila sa akin. "Well, it was tiring but filfilling day for me." i cheerfully answered as I took my seat. Isang sofa corner seat ang kinuha nila na pwesto. "And your teaching stuff?" usisa pa ni Freya sa akin. Naging guest ko din kasi siya sa modelling class namin once. "Enjoy kasama ang mga graduating students namin kasama si dean. Actually farewell lunch nila kanina before their graduation next week." yeah. Its been fun teaching them. Sobrang masaya kasi I was able to maximize my time. It was well spent for almost 8 months now. Nakakataba ng puso knowing I have a product of well-deserved students. Sobrang saya ko. I think this is the best diversionary tactics para sa hindi maganda na pangyayari sa aking relasyon kay Daniel. "CR break lang muna ako." paalam ko sa kanila. The place is very suitable for relaxing while listening to music unlike bar na loud sounds ang maririnig mo. Binabaybay ako ang way papauntang comfort room. Nadaanan ko pa ang mga katulad namin na nag chi-chill din. Mostly mga businessmen stil in their business suit.
Nung pabalik na ako sa table namin, namataan ko ang isang pamilyar na pigura. Parang si Daniel na kausap din ng mga naka business suit. Well, baka hindi siya. Ayoko siyang tingnan ng mabuti kasi mahuli lang ako nakatingin sa kanya. Baka ano pa ang isipin nun. Ayoko na mas lalo ipahamak ang sarili ko. Deritso lang ako ng lakad pabalik sa pwesto namin. "Hi girls! Having some fun?" nanigas ang aking katawan pagkarinig ko na isang baritono at very manly na boses. And that familiar scent, sarap amoy- amuyin. Siya nga yun! Di nga ako nagkamali. Siya ang nakita ko kanina. Possible ba na nakita din niya ako kanina nung CR break ko? "Wow look what we have here. The CEO!" Bungisngis ni Justine. Kahit kailan talaga itong bakla. Napakalandi. "Hi Dan! Join us." "Just dropped by. Have a dinner meeting with some business partners." turo niya sa mga nasa business suits di kalayuan na table.
Haplos sa braso ko. Mainit at malapad na mga kamay ang naramdaman ko. Padausdos ito papuntang bewang ko. I slightly wiggled para mataggal ang kanyang kamay sa bewang. Kaso ang loko, mas lalo pa hinigpitan ang pagkahawak niya rito. "Hi hon!" He kissed my head. More like he sniffed on my hair. I rolled my eyes. Kagat labi akong lumingon sa kanya ng dahan-dahan. Anong gusto nito palabasin?
Nagtama kaagad ang mga mata namin. His upright nose at kissable lips na bahagya niyang binasa ng dulo ng kanyang dila. His tantalizing eyes na unti-unti humihigop sa pagkatao ko. Shucks! We are this close? Binalik ko agad ang tingin ko sa mga grupo. Oh no! They are looking at us. Patay malisya kong inabot ang baso ng wine, taking a sip. Parang nanunuyo ang lalamunan ko. Curse you Daniel. For making a stunt like this. Samantala, ramdam ko ang mga titig ni Daniel sa akin. Na concious tuloy ako bigla sa suot ko. My legs are totally exposed to his eyes. Slightly umangat kasi ang hem ng dress ko pagkaupo ko sa sofa. Pinagdikit ko lang ang hita ko. Goodness! Pagkalipas ng ilang minuto, may kausap sya sa phone niya. Pagkababa niya, binulungan niya ako. "Honey, punta muna ako sa ka business meeting ko. Hinanap na nila ako. Mag umpisa na ata." paalam niya sa akin. "Will you stop calling me with that endearment?" i hissed at him. Nakangiti lang loko sa akin na para bang aliw na aliw siya. Damn. Pagkaalis ni Daniel, binaha na ako ng tukso. "So the CEO and VP." "Wow! Interesting. Bagay nga." "Shut up!" pinanlakihan ko sila ng mata. Tawa lang sila ng tawa. Mga baliw talaga. Nauna na akong umuwi sa kanila. I don't want to drink. May graduation pa kasi kinabukasan. ¤¤¤
After attending graduation in the morning, I went straight to Poveda. Kasabay ko si mommy sa sasakyan. Sila ang umattend sa graduation rites ng shool. Kasam sila tita Mariz. Sila kasi ang founder ng school. "Your dad will be fetching me later. May business meeting kami bandang BGC so baka late kami uuwi mamaya anak." "Okay mom. I might go to CIM later if I still have time." I answered mom while my eyes still focused on the road. She held my hand, "Princess how's working with Poveda, are you still fine with it? I mean hindi ka ba na pepressure?" concern on her voice. "I'm fine with it mom. Don't worry I can still manage." Nilingon ko siya.
Sinamahan ako ni mom papasok sa office ko. May meeting kasi siya later sa conference room. It's about partnership of Annabelle's shoes and bags sa Poveda. Malapit na kasi ang summer fashion show. Di na ako kasali sa meeting kasi CEO ang aatend so with some other investors. Halos ang mga dati executives ng Poveda ang andoon.
I'm busy checking on the papers when mom received a call. "Princess the meeting is about to start. You may come with me if you like." she invited. Baka mamaya makita ko pa si Daniel. May galit at tampo pa ako sa kanya. Tsh.
Halos paglabas ni mommy ang siyang pagpasok ng secretary ko. Inabot niya sa akin ang pirmado na papel. Ano 'to? Nung binasa ko na. It was a memo order regarding business conference. Three days and two nights. Whaaat??? Nanlaki ang mga mata ko. Attached is the envitation letter from the Business Congress Organization emphasizing the required attendance of the CEO and senior VP for HR. Meron din route slip as acknowledgement receipt na kailangan maibalik sa office ng CEO na siyang nagpadala ng memo order. Napakagat ako ng akong labi. Ano na naman ba ito Daniel? "Mam kailangan po ninyo pirmahan ang route slip. Nasa labas po ang secretary ni sir Daniel." Ibabalik pa sa CEO ang signed route slip for comfirmation ng attendance ko. I sighed in defeat. Do I have a choice? Pinirmahan ko na rin. "Thanks Jen." inabot ko na rin sa secretary ko ang slip. "Sige po." at lumabas na siya ng office. What now? This will be another long trip for sure. Napakagat ako ng labi ko. Puno ako ng pangamba habang nakatutok lang sa papel na hawak ko ngayon. What will happen? How will be working that close with him. Napasandal ako sa swivel chair ko. Pinikit ko ang mga mata ko. Kaya mo to Cassandra. Mantra ko.