Takıntı

32.4K 555 77
                                    

BAŞLANGIÇ

(Merhaba whatpadd okuyucuları.Şimdiden anlaşalım sacmasapan kelimeler beklemeyin benden bir hikayede ''la'' ''cınım'' vb gibi seyler yazmam.Işimi ciddiye alırım baştan anlaşalım :) umarım beğenirsiniz.Vote ve yorumlarınızı bekliyorum.Ve baştan soyleyim cok yazim hatam var farkındayım Bu konuda beni mazur görün tabletten yaziyorum ve dokunmatikten yazmak ne kadar zormus dokunmatikten yazanlar kesinlikle ustalasmis.Bolumu yayinlamakta tereddutlerim vardi ama hayirlisi be gülüm diyip bir yerden başlamak gerek dedim.Beğenmeniz dilegiyle......)

Babamı kaybettikten sonra hayatim daha ne kadar berbat olacak derken annemin yuzunden babamin ölümünden birkac ay sonra o herif geldi.Baslarda cok masumdu ama evlendikleri zaman her seyi ogrendim.Babam kalp krizi yuzunden ölmustu ve bunun tek sebebi orospu annemdi.Babam onun hayatini kurtarmaya calisti ama bilirsiniz bazilarimiz aliskanliklarindan vazgecmez.Ve babam buna kurban gitmisti.Bu adamla annemi yatakta basmisti.Kacinilmaz olan olmustu babam kalp krizinden ölmüstü.Bunu ogrendigimde daha 15 yasindaydim.Babamin yası daha yeni bitmisken bu adam hayatimiza girip bizi mahvetti.Eskisine gore daha zengin olmustuk buyuk bir eve yerlesmistik ama zenginligimizin kaynaginin sonradan evimize gelen fahiseler oldugunu anladim.4 katli bir apartman olsada icerisi villa gibi dosenmis bir yerde yasiyorum.4.kat diger katlara gore daha kucuktu.Ve bu kat tamamen bana ait.En azindan annem beni onemsiyordu bu yuzden beni korumak icin her seyi yapiyordu.Bu kata ozel kapi yaptirmisti ve asaga kata gelen sesleri önlemek icin ses yalitimida yaptirmisti farkli sadece bana ait bir giris cikisim var.Yangin merdiveleri sadece bana aitti.Annem okumami ve bu hayattan kurtulmami soylemisti bende tam olarak bunu yapiyorum.Annemden nefret etsemde kotu biri olsada onu seviyorum o sonucta benim annem.Tam bir kaltak olsada o benim annem.Uvey babamda annemi azda sevdiginden bana yaklasmiyor tam tersi uzak duruyordu.Onlara zaten cokta yük olmamaya calisiyordum.4.kat benim evim ve asagida olup bitenleri aldirmadan bu katta tek basima yasamayi ogrenmistim.Asagisi genelevdi bir cehennem ama burasi benim cennetim.

Derin bir ic cekerek dusuncelerimi dagittim.Evet berbat bir hayatim var ama ben bu cehennemden oyle ya da boyle kurtulacaktim.Burslu okudugum okula gec kalmamak icin aceleyle esyalarimi hazirlayip cantami sirtima takip hizla odamdan ciktim.Koridorun sonundaki yangin merdivenlerine acilan kapiyi actim.Kapiyi kilitledim.Hizla merdivenlerden inerken sacimi at kuyrugu seklinde baglayip merdivenin sonundaki kapidan ciktim.Okul gomlegimi duzeltirken bir şeye tosladim.Ne oldugunu anlayamarak kafami kaldirip baktigimda kendinden emin bir gulumsemeyle bakan oldukca yakisikli biriyle yuz yuze geldim.

Gulumseyerek ''ozur dilerim,izninizle'' dedim.Hizla yanindan gecip kosar adimlarla okula dogru yurumeye basladim.

İstanbul'da villalarin zenginlerin agirlik bastigi bir semtte yasiyorum.Okulumda dogal olarak bir kolejdi.Zaten en yakin okul buydu.%75 bursla girdigim okula yaklasirken okulumuzun dedikodu kazani olan ve okul gazetesi baskani olan ve benim en iyi arkadasim Melisa beni okul kapisinin girisinse bekliyordu.Sanirim beni dislamayan tek insan oydu ve onun grup arkadaslari.Burslu olmak bu insanlar icin garipseniyordu.Zaten Melisa dısında kimseye guvenemiyordum dogrusu oda benim hakkimda pek bir sey bilmiyor ama ustelemiyorduda.Kimseye ailemden bahsetmiyordum kimsede sormuyordu sonucta bursluydum azda olsa tahmin ediyorlardi.Fakir ve zeki bir kiz...

TAKINTILI AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin