ความจริง

888 12 2
                                    


ความจริง

"ปะป๊า!"

หลังจากที่ชานยอลและชาลอึลเรียกออกมาพร้อมกัน ผู้ใหญ่ทั้งสองก็ตกอยู่ในความเงียบทันที

แบคฮยอนที่ไม่ทันได้ตั้งตัวว่าจะได้เจอกับคนตรงหน้าเร็วขนาดนี้ก็กอดลูกแน่นขึ้นด้วยความกลัว กลัวว่าคนตรงหน้าจะมาเอาลูกไปจากเขา

ด้านชานยอลเองก็ได้แต่ยืนนิ่งมองอีกคนด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยหลากหลายอารมณ์ ทั้งคิดถึงคนตัวเล็กตรงหน้าอย่างสุดหัวใจ ทั้งรู้สึกผิดกับสิ่งที่เคยทำเอาไว้ และสับสน เมื่อเด็กในอ้อมแขนของแบคฮยอนเรียกตนเองว่าปะป๊า

"ปะป๊า หนูจะหาปะป๊า มะม๊าปล่อยหนูลงก่อนคับ"

แต่ก่อนจะคิดอะไรไปมากกว่านั้น เด็กน้อยที่ถูกแบคฮยอนอุ้มไว้ก็บอกให้ผู้เป็นแม่ปล่อยตัวเองลง เพื่อที่เขาจะไปหาคุณพ่อที่เฝ้ารอให้มาหาเขาตลอดที่ผ่านมา

ยิ่งเด็กน้อยเรียกแบคฮยอนว่ามะม๊า ชานยอลยิ่งขมวดคิ้ว และเริ่มรู้สงสัยอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเด็กน้อยคนนี้

"ไม่เอาครับ อย่าดิ้นเดี๋ยวตก"แบคฮยอนละสายตาออกจากคนตัวสูงแล้วหันมาพูดลูกชายที่ดิ้นจะลงจากอ้อมแขนของเขาให้ได้

"ไม่เอา หนูจะไปหาปะป๊า มะม๊าปล่อยหนูก่อนๆๆ"

"พี่แบคล่ะก็ ให้พ่อลูกได้อุ้มบ้างเถอะค่ะ พี่ชานยอลเองก็เพิ่งว่างมาเจอลูกแท้ๆ มาครับตัวเล็ก เดี๋ยวน้าอุ้มไปหาปะป๊าเองเนอะ"แบคอาพูดจบก็เอาหลานมาอุ้มเอง ก่อนจะเดินไปหาชานยอลที่ยืนอยู่หน้าประตูบ้านตนเอง

เพราะแบคอาเธอคิดว่าพี่ชายของเธอคงโกรธชานยอลที่ไม่ยอมมาหาลูกเป็นปี จึงทำเป็นไม่สนใจ ดังนั้นเธอจึงอาสาเป็นคนกลางพาลูกชายไปหาผู้เป็นพ่อแทน

"ปะป๊าอุ้มๆ"

เด็กน้อยยกมือทั้งสองข้างขอให้ชานยอลอุ้มตัวเองทันทีที่น้าสาวพามายืนตรงหน้าพ่อ

Fic รับจ้าง Chanbaek ft.exoWhere stories live. Discover now