You Are Not Mine

8.

"Wie is daarbinnen?" Vroeg ik.

"Een serveerster van de Diner." Zei hij trots.

"Waar is Blaze?" Vroeg ik.

"Oh ja, Blaze, die is gwn bij de Diner." Zei hij.

"Waarom liet je haar daar zitten?"

"Ze wou daar blijven, dus ik bracht een serveerster." Zei hij.

"Ik ga." Zei ik en hij deed de deur dicht.

Ik rende naar mijn auto en reed naar de Diner.

Ik ging naar binnen en zag haar zitten met een jongen.

"Hey, hopelijk stoor ik niet." Zei ik.

Ze keken op.

"Hey, Luke." Zei Blaze.

"We gaan naar huis." Zei ik.

"Gast, ze is hier met mij." Zei de jongen.

"En wat ga je eraan doen?" Vroeg ik.

Een serveerster kwam naar ons toelopen.

"Willen jullie de plaats verlaten of rustig blijven?" Vroeg hij.

"We gaan al." Zei ik en pakte Blaze haar hand vast.

"Blijf van haar af." Zei de jongen.

"Ik vraag u vriendelijk de plaats te verlaten." Zei de serveerster. We gingen naar buiten.

Ik nam Blaze mee naar mijn auto maar die jongen hield het tegen.

"Ik zei laat haar los." Zei hij.

"Spencer niet doen." Zei Blaze.

"Niet totdat hij je loslaat." Zei Spencer.

Ik liet haar los en gaf hem een klap. Hij viel op de grond en zijn ogen waren dicht.

Ik pakte Blaze haar hand en liep naar de auto.

"Waarom was je met hem?" Vroeg ik.

Ze zei niks.

We kwamen thuis aan en we gingen naar mijn kamer. We stonden naar elkaar te kijken.

"Praat tegen mij." Zei ik tegen haar.

"Ik wil niet dat je met Vee rondhangt." Zei ze.

"Waarom?"

Ze keek me aan.

"Omdat ik dat gewoon stom vindt." Zei ze.

Ik drukte haar tegen de muur aan en onze gezichten waren een paar centimeters van elkaar af.

"Wat is de echte reden?" Vroeg ik.

Ze mompelde iets.

"Antwoord mij Blaze." Zei ik.

"Omdat ik van je hou." Zei ze.

Ik had haar nog steeds tegen de muur aan. Ik tilde haar hoofd omhoog en deed mijn handen op haar wangen.

"Ik ook van jou." Zei ik en kuste haar. Dit voelde juist, dit voelde fijn.

Ik tilde haar op en ze wikkelde haar benen om mijn middel. Ik liep naar het bed en legde haar neer. Ik trok haar shirt uit en ze ontknoop haar broek die ze vervolgens uitrok.

Verder weet je vast wat er gebeurde.

Mijn telefoon begon te trillen. Ik pakte hem en nam gelijk op om Blaze niet wakker te maken.

"Hey, met Luke." Zei ik.

"Ik ben het, je baas." Zei de man.

"Oh, Hey, is er iets?" Vroeg ik.

"Ik stuur je een route en je moet daar zo snel mogelijk aankomen." Zei hij.

"Is goed." Zei ik en hing op.

Ik deed mijn kleren aan en ga Blaze een kus op haar hoofd.

Ik rende naar beneden en deed mijn schoenen aan. Ik pakte mijn sleutels en rende naar de auto.

Ik keek naar de route en zette hem op mijn GPS. Ik begon te rijden.

Ik kwam aan bij een groot huis met pilaren. Ik stapte uit en keek om me heen.

"Je bent er." Zei Max die achter me stond.

"Hier, dit is voor jou." Hij overhandigde mij een bulletproof vest, een pistool, 2 messen en een walkie talkie.

"Wat moeten we doen?" Vroeg ik.

"We moeten alle mensen van dit huis neerhalen, het zijn drugsdealers die baas bijna hebben vermoord." Zei hij.

Ik deed de vest aan en deed de messen en de walkie talkie in een zakje.

"Vanaf hier is het dood of leven." Zei hij en ging de andere kant op.

Ik bestudeerde het huis. Ik hoorde geluid achter de bosjes. Ik sloop er naar toe en hield een hand voor de mond van de man.

Ik leegde zijn zakken en zag een hand met 6 vingers op een badge getekend. Hij hoort niet bij ons.

Ik pakte een mes en stook hem neer.

Ik liet zijn lichaam daar en keek in alle bosjes. Er was niemand. De rest was dus binnen.

Mijn walkie talkie ging af.

"Iedereen van buiten is uitgeschakeld, ga allemaal naar binnen, af." Ik deed hem terug in mijn zag en sloop naar binnen via het raam waar ik naartoe moest klimmen.

Ik keek naar binnen maar er was niemand. Het was open. Hoe dom kan je zijn?

Ik sloop naar binnen en liet het raam een beetje open.

Ik sloop naar een gang. De eerste 3 deuren waren leeg. Maar bij de laatste hoorde je mensen lachen.

Ik klopte op de deur en ging wat naar achter. Niemand lachte meer.

De deur ging open en er kwamen 2 mannen met een pistool naar buiten. Ik pakte mijn messen en stook ze in hun knie. Ze vielen op de grond en werden doodgeschoten. Maar niet door mij.

Ik keek op en zag Max en 2 andere mannen naast hem.

"We gaan naar binnen en schieten iedereen behalve vrouwen en kinderen." Fluisterde ik. Ze knikte en we gingen naar binnen.

Max stond op de uitkijk.

Ik keek rond maar het raam was open. Ze zijn ontsnapt. Ik rende naar het raam en keek naar buiten. Er waren 2 mannen aan het wegrennen.

"Jullie kijken met Max of er meer mensen zijn, ik ga achter die 2 aan, niet vergeten, geen kinderen en vrouwen doodschieten." Ze knikte en gingen de kamer uit. Ik sprong het raam uit en ging achter de mannen aan.

De mannen stopte en begonnen te praten in een buitenlandse taal. Ik pakte mijn pistool en schoot de ene neer. De andere rende weg en ik ging achter hem aan.

Hij sprong over een hek en ik ging achter hem aan.

Hij rende naar een doodlopende weg. Hij draaide zich om en ging op zijn knieën.

"Vermoord mij niet." Smeekte hij.

Ik liep naar hem toe en hield het pistool tegen zijn hoofd aan.