You Are Not Mine

32.

Ik loop de school uit en tref Blaze op een bankje zitten met haar telefoon in haar hand en haar oortjes in haar oren.

Ze zit een beetje onderuitgezakt met haar benen in kleermakerszit.

Ik wil naar haar toe lopen maar ik word tegengehouden door iemand die aan me arm trekt.

Ik draai me om en keek recht in de ogen van Camile.

"Hey, ik moet je spreken?" Glimlachte ze.

"Is goed."

"Kunnen we misschien even alleen zijn." Ze keek om haar heen naar de kinderen die heen en weer liepen.

"Kom maar naar mijn auto." Ze knikte instemmend en we liepen naar mijn auto.

We stapte naar binnen en ik keek haar aan.

"Vertel maar."

"Toen we op dat feest kuste, toen voelde ik allemaal verschillende dingen, wel op een goede manier."

"Om eerlijk te zijn, ik ook." Bekende ik.

Ze glimlachte en begon te blozen.

"Maar ik heb al wat met Rose."

Haar gezichtsuitdrukking veranderde van blij naar verward.

"Ben je vreemdgegaan?" Vroeg ze.

"Nee, nee, nee, we hebben pas 3 dagen."

"Oh." Haar stem kraakte.

"Het spijt me, ik vond jij ook leuk maar de laatste tijd zag ik je gewoon niet dus ja."

"Ja, ik was niet op school."

"Waar was je dan?"

"Hoef jij niet te weten." Ze stapte de auto uit en liep weg.

"Fuck."

Ik sloeg tegen het stuur en probeerde mezelf te kalmeren.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Thuis aangekomen liep ik gelijk naar mijn kamer. Ik deed de deur op slot en ging op mijn bed zitten met mijn gitaar.

"You must think that I'm stupid, you must think that I'm a fool, you must think that I'm new to this, but I have seen this al before." Begon ik te zingen.

Voordat ik verder kon werd er op mijn door geklopt en ik stopte met spelen en zingen.

Ik zette mijn gitaar aan de kant en stond op.

Ik liep naar de deur en deed hem weer open.

"Mag ik bij je zitten?" Vroeg Blaze.

"Ja hoor." Ik ging aan de kant en Blaze ging op mijn bed zitten, ik deed de deur dicht en ging naast haar zitten.

"Was dat Too Good At Goodbyes?" Vroeg ze.

"Wat bedoel je?" Zei ik alsof ik niet wist waar ze het over had.

"Dat liedje dat je zong."

Ik zei niks.

"Waarom geef je het niet toe?"

"Gewoon."

"Je kan heel mooi zingen en ook goed spelen."

"Bedankt." Mompelde ik.

Ik keek naar Blaze en ze glimlachte.

Haar ogen sprankelde en mijn hoofd vulde zich met herinneringen.

Ik mis haar.

"Wat is er?" Vroeg ze.

Ik schudde mijn hoofd een beetje en keek haar weer aan.

"Niks." Loog ik.

"Weet je het zeker?"

"Ja." Loog ik weer.

"Luke?"

"Ja?"

"Ik mis je."

Ik glimlachte.

"Waarom glimlach je?" Ze keek me verward en vragend aan.

"Omdat toen je vroeg of er wat was, ik tegen je loog, er was en is wel iets, en dat iets is dat ik je mis." Glimlachte ik.

"Echt?" Haar ogen werden groot en ze begon te blozen.

"Ja, ik mis de manier waarop je me zoent, ik mis de manier waarop je met mijn haar speelde en ik mis de manier waarop we samen gewoon films keken."

"Luke?"

"Ja?"

"Ik hou van je."

Voordat ik iets kon zeggen drukte ze haar lippen tegen die van mij.

Ik weet het, ik ga vreemd, maar het voelt gewoon zo goed.

Ze ging met haar hand door mijn haar en ik kon me niet meer inhouden.

Ik pakte haar op en legde haar op het bed. Ik ging op haar liggen, maar snel draaide ik ons om zodat zij boven mij kon liggen.

Ik begon met haar broek los te knopen.

En ja... toen escaleerde het.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik deed mijn arm om Blaze heen en ze starte de film.

"Kut."

Ik keek naar Blaze.

"Wat is er?" Vroeg ik.

"Je hebt nog met Rose."

"Oh, ik maak het morgen wel uit, maar dit blijft tussen ons."

Ze knikte begrijpend en ze starte de film.

Ik miste dit.

Ik miste ons.

Hoe kon ik zo stom zijn om weg te gaan van haar?

Zij is gewoon de ware, dat weet ik.

We gingen door met naar de film te kijken. Maar ik bleef gewoon naar haar kijken. Ze had haar hoofd op mijn borst laten rusten en ik gaf haar elke 10 minuten een kus op haar hoofd.

Sorry voor het korte hoofdstuk.
Maar ik wil even mededelen dat dit boek bijna voorbij is, maar maak je geen zorgen er komt een deel 2.