You Are Not Mine

30.

"Luke?" Vraagt Rose.

"Ja, wat is er?"

"Zijn wij gewoon vrienden?"

"Hoezo?"

"Omdat je zei dat je bij een vriendin blijft."

"Oh sorry." Ik sta op en ze kijk me vragend aan.

"Rose White, wil je mijn vriendin zijn?" Glimlach ik.

"Heel graag." Ze glimlacht terug naar mij.

"Kan jij tegen kietelen?" Vraagt ze.

"Umm ja, tuurlijk." Lieg ik.

Ze begint te lachen.

"Dan vind je dit vast niet erg."

Ze loopt naar me toe en begint mij te kietelen.

"Stop." Lach ik.

"Of anders?"

"Anders krijg je er spijt van."

"Ik ben niet bang." Ze gaat door met kietelen.

Ik til haar op en leg haar naast me neer, voordat ze kan ontsnappen ga ik boven haar liggen met mijn armen naast haar hoofd zodat ze nergens heen kan.

"Ik zei toch dat je er spijt van krijgt."

Ze rolt met haar ogen.

Ik ga zitten en Rose staat op.

"Als je mij nog één keer kietelt dan krijg je er echt spijt van." Lach ik.

"En wat ga je dan doen?" Vraagt ze.

Ze komt tegen over me staan.

"Dat ga ik niet zeggen."

"Maar ik ben nieuwsgierig." Ze bukt zich voorover en haar gezicht is maar een paar centimeter van die van mij af.

"Ik zeg niks."

"Dan moet ik er zelf maar achterkomen." Ze begint weer met mij te kietelen.

Ik begin te lachen.

Ik pak haar armen vast en sta op. Ik duw haar tegen de muur aan. Onze lichamen raken elkaar. Mijn hart slaat op hol en ze begint te blozen.

"Je bent schattig als je bloost." Glimlach ik.

Voordat ze iets kon zeggen duw ik mijn lippen tegen die van haar aan. Mijn hart gaat tekeer en mijn buik vult zich met vlinders. Met haar handen gaat ze door mijn haar. Het voelt geweldig. Ik til haar op en breng haar naar het bed. Ik leg haar voorzichtig neer en laat haar los.

"Dat moeten we vaker doen." Glimlach ik.

Ze begint te blozen.

"Je blijft schattig als je bloost."

Ze rolt met haar ogen en geeft me een zachte duw.

"Wil je een film kijken?" Vraag ik.

Ze schudt haar hoofd.

"Wil je naar buiten?"

Ze schudt haar hoofd.

"Wil je een spel spelen?"

Weer schudt ze haar hoofd.

"Wat wil je dan?" Vraag ik.

"Ik wil jou."

Ze loopt naar me toe en kust me. Ik zet mijn handen op haar middel.

Ik trek haar shirt voorzichtig uit en dan trek ik mijn shirt uit. Ze begint met mijn broek los te maken en ik doe het bij haar.

Ik til haar op en leg haar op het bed. Onze lippen nog steeds op elkaar.

Ik ga van haar lippen naar haar nek en laat daar zuigzoenen achter. Ze begint te kreunen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik werd wakker door de wekker en stond op. Ik deed hem uit zodat Rose niet wakker werd. Ik draaide haar kant op en kon mijn ogen niet van haar af houden.

"Bedankt voor het staren." Ze begon te lachen.

Ik schrok op.

"Sorry, je bent gewoon zo mooi als je slaapt."

"Bedankt." Ze begon te blozen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Ik haal je maandag om 7:30 op." Ik gaf haar een kus op haar lippen en ging naar de auto.

"Zie je maandag." Glimlacht ze.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik kwam het huis binnen en een lucht van pannenkoeken vulde mijn neus.

"Elli?" Vroeg ik.

"Ja, in de keuken."

Ik deed mijn schoenen uit en liep naar de keuken. Eleanor stond daar met Leo.

"Hey Leo." Hij glimlachte naar mij.

"Hey." Hij gaf me een stevige knuffel.

"Ik heb goed nieuws." Begon hij.

"Vertel maar."

"Alles in Italië is geregeld, Blaze en jij kunnen terug naar Amerika."

Eleanor liet haar spatel waarmee ze de pannenkoeken draaide vallen en ik rende er naar toe om haar te helpen.

"Ben je niet blij?" Vroeg Leo.

"Ik wil hier blijven." Ik pakte een doekje en veegde de grond een beetje.

"Maar dan stoor je Elli."

"Nee, ze storen mij niet, het voelt alsof ik weet kinderen heb, wil je dat van me afnemen?"

"Nee, tuurlijk niet maar ik heb Luke nodig."

"Ja, maar ik vind dat hij hier moet blijven." Tranen stroomde van Eleanors haar ogen.

Ik knuffelde haar.

"Oké, ze mogen blijven maar Luke moet dan vanaf hier zijn werk doen."

"Ja, dat is goed, ik doe alles om te blijven."

"Dan is het geregeld."

Eleanor en ik glimlachte en gaven Leo een knuffel.

"Wat is hier aan de hand?" We draaide ons om en keken allemaal naar Blaze.

"We mogen hier blijven." Glimlachte ik.

"Oh, geweldig." Zonder nog iets te zeggen liep ze weg.

"Sarcastischer dan dat kon het gewoon niet." Zuchtte Leo.

"Ik ga met haar praten."

Ik liep de trap op naar haar kamer en klopte aan.

"Blaze?" Ik kreeg geen antwoord.

"Blaze, doe open." Weer niks.

"Blaze, doe nu open anders kom ik gewoon naar binnen." Alweer geen antwoord.

Ik deed de deur open die tot mijn verbazing niet op slot was. Blaze was niet in haar kamer. Ik rende naar de wc.

Ik hoorde snik geluiden.

"Blaze?"

"Ga weg!" Ze begon harder te huilen.

Ik deed de deur open en zag haar op de grond met een mes in haar hand en bloed op haar armen.

"Wat heb je gedaan?"

Ik ging hurkend naast haar zitten en pakte de mes. Ik stond snel op en pakte verband van het kastje. Ik ging weer naast haar zitten en begon haar wonden te bedekken.