You Are Not Mine

31.

"Waarom heb je jezelf gesneden?" Ik begon met haar wond schoon te maken.

"Omdat ik gewoon klaar ben met alles."

"Je hebt nog je hele leven voor je." Probeerde ik haar gerust te stellen.

"Ja, maar ik wil niet mijn hele leven voor me hebben zonder jou."

"Het komt goed schat, gewoon vertrouwen hebben."

"Wil je het opnieuw proberen?" Vroeg ze.

"Blaze... ik ben met Rose."

Ze keek me aan, haar ogen vulde me tranen en ik voelde haar arm trillen. Haar ogen gingen langzaam dicht.

"Blaze?" Geen antwoord.

Ik schudde haar lichtjes heen en weer en nog steeds niks.

Ik keek om me heen en zag een flesje met pillen achter haar.

Nee, nee, nee.

Ik pakte haar op en rende de trap af naar de keuken.

"Bel de ambulance, snel!"

Ze keken mij aan en zagen Blaze. Leo greep naar zijn telefoon en belde. Eleanor rende naar me toe en keek naar Blaze. Ze begon te huilen en streelde Blaze haar wang.

"Ze zijn onderweg." Zei Leo.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik ijsbeerde door de wachtkamer en keek elke seconde op de klok.

De deur vloog open en de dokter kwam naar ons toe.

"Gaat het met haar?" Vroeg ik.

"Voor nu wel, nadat ze is behandeld moet ze gelijk in therapie." Legt hij uit.

"Dat is goed, mogen we haar zien?" Vroeg Leo.

"Zijn jullie familie?" Vroeg hij.

"Ik wel." Antwoordde ik voordat ze iets konden zeggen.

Ik liep met de dokter naar binnen en zag Blaze liggen.

"Je hebt 5 minuten." Hij liep de kamer uit.

"Blaze?"

Ze deed haar ogen open.

"Luke, ben jij dat?"

"Ja, ik ben het."

Ik pakte haar hand en ze kneep in mijn hand.

"Het spijt me."

"Maakt niet uit, het komt goed, morgen mag je als ik het goed heb naar huis."

"Dat is mooi."

"Beloof me dat je me nooit meer laat schrikken op die manier."

"Ik beloof het."

Ik geef haar een kus op hoofd.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Rose stapte in de auto en ik begon naar school te rijden.

"Is er iets?" Vroeg ze terwijl ik de auto parkeerde.

"Blaze probeerde zelfmoord te plegen."

Ze zei niks en we stapte de auto uit.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

De bel ging en ik liep de kantine binnen. Rose liep naast mij en ik had een arm om haar heen.

We liepen naar onze vrienden en gingen zitten. Ze kwam op mijn schoot zitten en deed haar hoofd op mijn borst.

"Sinds wanneer hebben jullie?" Glimlacht Charlie.