You Are Not Mine

11.

We begonnen met inpakken. Er klopte iemand op mijn kamerdeur. Ik deed open en zag Ryan daar staan.

"Waar zijn jullie mee bezig?" Vroeg hij.

"We pakken onze koffers voor Italië, ik moet even met jou spreken." Veranderde ik het onderwerp.

We liepen naar de keuken.

"Ben je ooit van je oude huis weggegaan?" Vroeg ik.

"Ja, Blaze toch ook." Zei hij.

"Niet dat huis, Ryan Fenti." Probeerde ik. Zijn ogen werden groot.

"Hoe weet jij dat?" Vroeg hij.

"Je vader is mijn baas, Leonardo Fenti, hij heeft gister Blaze ontmoet en mocht haar." Zei ik.

"Weet hij van mij en Blaze?" Ik schudde mijn hoofd.

"Hij weet dat je een zusje of broertje hebt maar niet dat het Blaze was." Hij zuchtte.

"Je moet hem onder ogen komen, hij mist je." Zei ik.

"Hij wil dat ik een maffiabaas wordt." Zei hij.

"Ik word de maffiabaas." Zei ik.

"Dat weet ik, maar als hij me ziet veranderd hij misschien van gedachtes." Zei Ryan.

"Het is je vader!" Ik keek hem boos aan.

"Ik kom als je terug bent van Italië met je mee, als hij mij herkent en ik zijn plaats moet vervangen is het jouw schuld." Zei hij.

"Is goed, ik zie je over 3 maanden." Ik ging terug en ging door met mijn koffer in te pakken.

"Ik kan niet wachten." Zei Blaze en sloot haar koffer. Ze deed de rits dicht en wachtte op mij.

"Ik ook niet, maar je moet me beloven veilig te blijven." Ze knikte.

"Tuurlijk, ik doe wel alsof ik je niet ken." Zei ze.

"Dat ook weer niet." Zei ik.

"Oh ja, jij kan niet zonder mij." Ze glimlachte.

"Jij ook niet zonder mij." Zei ik.

"Dat is waar." Ze kuste me.

Ik deed mijn koffer ook dicht en we liepen naar beneden.

Ik deed de deur open en de limousine van Leo stond al te wachten. We liepen er naartoe en deden onze spullen erin. We hoorde Max naar beneden rennen.

"Sorry, had me verslapen." Zei hij en zette zijn koffer in de kofferbak. Blaze en ik begonnen te lachen en Max rolde met zijn ogen.

We stapte in en begon te praten over wat we allemaal gaan doen in Italië.

De limousine stopte en we stapte uit. Onze monden vielen open.

Er was een jet voor onze ogen, hij was zwart. "Gaan wij hiermee naar Italië?" Vroeg Max.

"Ja." We draaide ons om en zagen Leo naar ons toe lopen.

"Waar zijn de andere mannen, baas?" Vroeg Max.

"Ze zijn met de andere jet gegaan, jullie gaan met deze en ik ga met de andere." Zei hij.

Hoeveel Jets kan een man wel niet hebben.

We stapte in de jet en het was zo mooi.