7♦Aile

50.5K 2.2K 56
                                    

2 ay sonra evleneceğim.Evliliğimden 3-4 yıl sonra belki çocuğum olur.Mutlu bir aileye sahip olabilirim.

Aile

Bana çok uzak bir kelime.Hayatım boyunca ağzıma almaktan çekindiğim,asla sahip olamayacağım bir şey olduğunu düşünürdüm.Şuanda oturup izlediğim yıldızlar gibi uzaktı bana.Hep izlerdim ama asla sahip olamazdım.Yurda bir çift evlat edinmeye geldiğinde heyecanlanırdım; beni alırlar bir aileye sahip olurum diye.Evlat edinen her çiften sonra beni seçmedikleri için ağlardım. Bir daha ağlamayacağıma dair kendime söz versemde hiç bir zaman tutamadım.

Her zaman sahip olmak istediğim aileyi yıllar sonra kurmak bana hala rüya gibi geliyor.Ve ben bu rüyadan uyanmak istemiyorum.

"Hey beceriksiz odamdan çık artık"

Yıldızları izlemeyi bırakıp arkamı döndüm.Rüzgar balkon kapısına yaslanmış bana bakıyordu.Evdeki tek balkon onun odasındaydı. Karanlık gök yüzünü kaplayan parlak yıldızları izlemek için odasını resmen ele geçirmiştim.

"Pekala gidiyorum"

"İstersen kalabilirsin.Benim yatağım daha rahat" dedi.Kurduğu cümleyle gözlerimi devirdim.Onunla uğraşamayacak kadar yorgundum.Akşam yemeğinde uyumuş olsamda biraz önceki düşüncelerim beni tekrar yormuştu.Kapıya doğru yürürken bileğimi tutan ellerle durdum. "Çok yorgunum, Rüzgar.Uyumak istiyorum"

"Bir sorun mu var?" ilgili ve yumuşak sesi beni etkilemişti. Ondan hiç beklemeyeceğim bir ses tonuydu bu.

"Korkuyorum" dedim.

"Karanlıktan mı? Yalnız yatamıyorsan burada yatağımda uyu.Bende koltukta yatarım"

Bahsettiği koltuk odasında,yatağının 4 adım uzağındaydı.Bedeninin yarısını sığdırabilirdi.Benim için orada uyumayı  tercih etmesi ikinci kere ondan etkilenmemi sağlamıştı."Teklifin için teşekkür ederim ama karanlıktan korkmuyorum"

"Peki neden korkuyorsun, Nefes?"

"Senden korkuyorum Rüzgar. Seninle evlenmekten değil aksine evlenememekten.Beni bırakmandan. Her zaman hayalini kurduğum aileye sahip olmama aylar kaldı. Ya o saçma lanetin bu evliliği bozarsa."

"Sana yalan mı yoksa gerçek olanları mı söylemeliyim?"

"Yalan" gerçekler hep acıtır.

"Bu evlilik olacak, Nefes" başımı sallayıp odadan çıktım. Şimdilik bu yalanla mutlu olabilirim...

₪₪₪

"Hey! Bek-lese-ne be-ni"

Sabahın 6'sın da ormanda koşu yapmak hiç bana göre değil.Sadece 10 dakikadır koşmamıza rağmen 70 yaşındaki insanlar gibi tıkanıp kaldım.Cümle bile kuramıyorum.

"70 yaşında ki insanlar senden daha iyi,Nefes"

"Hı-hı" Ruzgar'la konuşacak kadar nefese bile sahip değilim.Ağzımdan tek kelime çıksa nefes alamayıp ölcek gibi hissediyorum.

"5 dakikan var,Nefes." dedi. Hemen bulunduğum yere kıçımı koydum.Rüzgar da yanıma oturdu.Elimin altinda ki yeşil otları yolmaya başladım.Aç ve susuzdum.Dudaklarım kurumuştu.Kuru dudaklarımı ıslatmak için dudaklarımı yaladım.Rüzgar'a döndüğümde dudaklarıma baktığını gördüm. Saniyeler sonra gözlerime baktı.

"Dudaklarını ıslatman da yardımcı olabilirim" tek kaşını kaldırdı. Seksi sapık!!!

"Açım ve susadım"

"Eeee"

"Eve dönelim Ruzgar"

Başını olumsuz anlamda salladı.Tam bu anda karnım bana arka çıkıp ses çıkardı.Guruldama diyeceğim ama aslan kükredi sanki...

"Sen baya acıkmışsın,Nefes" cümlesinden sonra kahkaha attı.Dalga geçmesiyle sinirlenirdim ama o kadar güzel kahkaha atıyordu ki.Etrafta ki kuşlarda ötmeye başlamış ona eşlik ediyordu.Kendimi etkisinden kurtarıp bağırdım "Ben gidiyorum sen kal" oturduğum çimlerden kalkıp kıçımı temizledim.Arkama bile bakmadan yürüdüm..

₪₪₪

Kayboldum...

Neden onun yanından ayrıldım ki?Sanki buraları çok biliyorum.Acaba beni arıyor mudur? Arıyorsa çok uzaklaşmadım beni bulur? Umarım...

Otların arasında yürürken,sürekli ayaklarıma bir şeyler değiyordu.Huylansamda yürümek zorundaydım.Bir kaç adım attıktan sonra ayak bileğime bir şey dolandı.Sıçrayıp,bağırarak kaçmaya başladım.Ağaçların arasında koşarken bir anda kendimi durduramayarak bir ağaca çarptım.Yere oturmuş başımı ovalarken ağaç konuştu "Saatlerdir seni arıyorum" Rüzgar...

"Hamurunda odunluk olduğunu biliyordum."

"Ne saçmalıyorsun sen?"

"Hiç bir şey" deyip kalktım. Kafamı kaldırdığımda flaş patladı.

"Hatıra olarak saklayacağım" dedi.Telefonun ekranına bakinca gözlerimi büyüttüm;ki telefondaki resimde de aynı böyleydim.Lanet olsun!! Ağaçların arasında koşarken dallar yüzünden şaçlarıma yaprak dökülmüştü.

"Yaaa sil onu.Kötü çıkmışım"

Kahkaha attı "Bu yuzden bu resimi saklayacağım,Nefes"

Seni pislik, egoist,lanetli,yakışıklı...

O Benim KocamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin