O Benim Kocam

1♦Yırtık Elbise

"Kankaaaa"

Kolumu çıkarırcasına çekiştiren Ecrine döndüm "Ne var?Ne?Sinirliyim görmüyor musun?"

"Kızma ama senin bu evleneceğin çocuğu araştırdım"

Derin bir nefes aldım  "Eeee"

"Nefes bu çocuk lanetli"

"Nasıl lanetli?" Lanet? Bildiğimiz lanet? Zorunlu olarak kabul ettiğim bu evliliği  geçtim bir de lanetli biriyle mi evlendiriliyorum?

"Ailesinin buna bulduğu tüm kızlar kayıp."

"Nasıl yani?"

"Ailesi buna hep böyle annesi veya babası olmayan yada yetimhaneden kızlar buluyormuş.Ve bulduğu tüm kızlarda kayıp.Evlenemeden kayboluyorlarmış" 

"Ecrin" içimde tutuğum nefesi dışarı bıraktım.

"Efendim kanka"

"Sanırım şimdi boka bastım"

"Hı? "

"Şimdi bittim diyorum Ecrin.Şimdi bittim" 

***

Sakin ol Nefes.Bir sorun olmayacak.Tanışma yemeği.Basit,sıradan,lanetli bir adamla tanışma yemeği. Adam? Belki de benim gibi gençtir.Ahhh hayır ailesi bu kadar evlendirmek istiyorsa kesin 30 larında.Bense bir kaç ay  sonra 18 olucam.Daha tanımadığım yaşını bilmediğim biriyle neden mi evleniyorum? Tabiki de kurtulmak için.O yetimhaneden ve 18 yaşımı geçtikten sonra tanışacağım dışarıda ki dünyadan...

Annemi babamı hiç tanımadım.8 aylıkken beni buraya bırakmışlar.Neyseki 6 ayımı annem ile geçirdim.Beni sütünden mahrum bırakmamış.Görevini tamamlayıncada buraya bırakmış.Çok üzülüyorum demek isterdim ama diyemem.Ben hiç anne veya baba sıcaklığını tatmadım.Eğer bu duyguları bilseydim üzülürdüm.Ama anne baba lafına karşı bir sağ duyum yok.Benim için çok anlamsızlar.

Yürümek için taksiden biraz erken inmiştim.Aklımdaki düşüncelerle restorana geldiğimi yeni fark ediyordum.Dışarıdan lüks bir yere benziyordu.İçeri girdiğimde dışarıdan gözüktüğünden daha lüks olduğunu fark ettim.Pahalı bir yerdi.Ne bekliyordun ki Nefes? Basit bir lahmacun restoranı falan mı? Adam Türkiyenin sayılı zenginlerinden Keskin' lerin oğlu.Evet soyadı Keskin.Adı ise Rüzgar.İnternette tek bir fotoğrafı bile yok.Hakkında o lanet dedikodusundan başka bir şey bulunmuyor.Zaten lanetli olduğu için insanlara gözükmediği de belirtilmişti.Ayırtılan masaya gitmeden önce lavaboya uğramaya karar verdim.Üstümdeki dizime kadar gelen kırmızı elbiseyi düzelterek çalışan bir bayanın yanına gittim.En içten sesimle "Lavabo nerede acaba?" diye sordum.Kadın gülümseyerek "Bir üst katta hanım efendi." dedi.Teşekkür ettikten sonra asansöre ilerledim.Benim peşimden içeri giren genç bir erkek direk asansörlerin oraya gitmişti.Asansör gelince içeri girip düğmeye bastı.Topuklu ayakkabım izin verdikçe koştum ve son anda kendimi asansöre attım.Ona dönük bir şekilde duruyordum.Oldukça yakışıklıydı.Saçları özenle solo doğru şekil verdirilmişti.Ona bakmayı kesip hızla önümü döndüm ve tüm asansörü "Carttt" diye bir ses kapladı.Elbisem asansör kapısına sıkışmıştı ve ben önümü dönüncede yırtıldı.YIRTILDI.ELBİSEM.YIRTILDIIII.

Arkamdan bir kıkırdama sesi geliyordu.Evet rezil oldun Nefes.Şimdi ne yapacaksın?Sıcak olduğu için üstüme şal türü bir şey almamıştım.Lanet olsun.Ecrin almam konusunda ısrar etmişti.Ne yapacağımı düşünürken asansör durdu.Bu halde çıkamayacağım için onun çıkmasını bekledim.Ama O da çıkmamıştı.Tekrar tuşa basıp aşağı kata inmeyi bekledim.Kapı açılınca dışarı çıktım.Arkamdansa belimi iki el sarmıştı.Arkama baktığımda asansördeki çocuk olduğunu fark ettim.

"Ne yapıyorsun?"

"Seni bu şekilde masana götürücem.Ben arkandayken kimse siyah iç çamaşırını görmez.Masana oturunca sana arkanı kapatmak için bir şey bulurum"

Utançtan kızardığım için sadece başımı salladım.Bana tamamen yaslandı ve o şekilde masaya ilerledik.Bazı insanlar bize bakıyordu.Beni masaya götürürken bir an duraksadı ama devam etti.Sandalyeye oturunca "Burada bekle " deyip göz kırptı.Benimle dalga geçiyordu.Sanki kalkabilirim.

Bir kaç dakika sonra bir şal ile döndü ve karşıma oturdu.Şalı aldım "Şeyy yardımın için teşekkür ederim ama burada oturamazsın.Birini bekliyorum."

Bilmiş bir şekilde gülümseyip bana elini uzattı "Merhaba! Ben Rüzgar Keskin.Müstakbel kocan"