HER ŞEY GÜZEL OLACAK

Bölüm 13

5 AY SONRA

Her şey iyi gidiyordu,Deniz Tedavilerini ilerilere götürmüştü,işe yarıyordu,doktorlar şaşkındı,mucize diyorlardı buna,kan kanseri olan birisi kendi kanını yavaş yavaş temizliyordu,saçları yavaş yavaş çıkmaya başlamıştı,artık yüzü az da olsa gülüyordu,Kaan'ın yediği haltları öğrenince hiç bir tepki vermemişti,üzülmemişti"iyi ki yanımda siz varsınız"deyip konuyu kapamıştı,her şey beklediğimizin aksiye iyi gidiyordu,bir gece Deniz kriz geçirmişti,kalbi durmuştu,ağzından ve burnundan beklemedikleri kadar kan gelmişti,öldü dedikleri zaman hayata geri tutunmuştu,büyük bir şoktan sonra hayata iki eliyle sımsıkı tutunmuştu.

Demir ve ben hiç beklemediğimiz şekilde baya ileriye gitmiştik tam 6 aydır sevgiliydik,aramız çok iyiydi,Demir'in babası Alman'yadan onu çağırıyordu eğitimine orada devam etmesi için,Demir benim yüzümden gitmiyordu,belki üniversite sınavından sonra eğitimine Almanya'da devam ederdi...

Her şey güzeldi işte,daha ne kadar bu büyünün içinde devam ederdik bilmiyorum,tanıdık melodi kulaklarımı doldurduğunda telefonumu avucumun içine aldım"alo"huzurun bir diğer sesi kulaklarımda yankılanmıştı"kelebeğim ben geliyorum,gezelim biraz"gülümsedim"tamam canım,bekliyorum seni"dolabımdan çıkardığım siyah pantolonumu hızlıca giydim üzerime de kazağımı giydim,siyah deri ceketimi de üzerime giymiştim saçlarımı açtığımda hazırdım.

***************

Demir motoru sürerken o kadar kontrolsüz sürüyordu ki korkuyla sıkıca sarılıyordum"Demir lütfen yavaşla"kafama kaskı dahi takmamıştım.Korkuyordum hemde fazlasıyla"Demirrr"sesim daha yüksek çıktığında kaskından duya bildiğim kadarıyla"frenlerde sorun var"kalbim yerinden atacak şekilde atıyordu....

DEMİRDEN DEVAM

Motor hakimiyeti kaybetmiş şekilde bir sol şeride bir sağ şeride kayıp kayıp ilerliyordu,viraja girdiğim anda motor altımızdan kayıp gitmişti,kafama da ki kask sayesinde fazla darbe almamıştım,kafamı zorla diğer tarafa çevirdiğimde Eylül zeminde baygın ve kanlar içinde görünce kafamda ki kaskı hızlıca çıkarıp diğer tarafa fırlattım.Ayağa kalkmayı denediğimde başaramamıştım.

Karnında ki acıyla durduğumda kazağımı kaldırıp karnına baktığında kanların süzüldüğünü görmüştü,kendi acımı bir kenara bırakıp,Eylüle ulaştığımda alnından kanların durmaksızın aktığını gördüğümde elim ayağım birbirine dolanmış şekilde Eylülü kollarımın arasına aldığımda nefes alıp almadığını kontrol etmeye çalışıyordum ama her yeri kan içinde kalmıştı Eylül'ün.

Elimi kalbinin üzerine koydum,beni her gördüğünde ritmini bozmaya yeminli kalbinin ritminden bir çırpınma hissetmek için,uzun uzun bekledim,hiç bir tepki yoktu"YARDIM EDİN"bağırışlarım koca yolda yankılanırken kimse yoktu"YALVARIRIM SESİMİ DUYUN"hiç kimse gelip geçmez miydi.

Eylülü kollarımın arasına yerleştirdiğimde acıma rağmen zorla ayağa kalkmıştım,kollarımda kelebeğim vardı"yalvarırım aç gözlerini kelebeğim"nefes almasını bile duymak için neler vermezdim ki....

Yarım saat ne kadar yürüdüm bilmiyorum,yolda geçen arabayı durdurduğumda bizi araca alıp hastaneye getirmişlerdi....

********

ARKADAŞLAR SÖYLEDİĞİM GİBİ 13.BÖLÜMDEN SONRA 10 YIL SONRASINI YAZACAĞIM...