HER ŞEY GÜZEL OLACAK

Bölüm 14

10 YIL SONRA

Yıllar o kadar hızlı geçiyordu ki başka hayatlardan,bambaşka hayatlara kelebek misali konmuştum,yıllar önce bambaşka bir aşk yaşarken şimdi başka bir hayatın içinde sadece anlaşmalı bir evlilikle taçlandırılan sahte aşkla beraber hayatımı sürdürüyordum,kalbimde başkası,yanımda bir başkasıyla hayata tutunmaya çalışıyordum...

Mesleğim,her şeyim hiç beklemediğim şekilde büyük bir sıçrayışla değişmişti...Dostluklar unutulur muydu peki?omzunda ağladığın kişi,yada ilk aşkını...kim unutmuş da biz unutalım,Yüzüme değen sert rüzgarla eski zamanlar aklımı istila etmişti....

Hastanenin uçak alanından çıkıp hastaneye geri giriş yapmıştım,dalgın dalgın ilerlerken omzumdan çekilmemle arkaya döndüm"Eylül hanım acile 19 yaşlarında hamile bir bayan geldi,kanaması var"kafamda ki sesleri geride bırakıp asistanımla koşarak acile ilerledim.

sedyeye yatan hastanın yanında ilerlediğimde gözlerini açıp göz bebeklerini kontrol ettim"duyuyor musun beni"yüzünün bir yerlerinde hasar var mı diye baktığımda bir sorun yoktu"hocam kanama durmuş ama bebek"saçlarımı toplayıp asistanın yanına ilerledim"kes elbiseyi Uraz"eline aldığı makasla elbiseyi kesmişti.

Gördüğüm şeyle Uraz'a ters ters baktım"asistan olarak kalacaksın bu gidişle"diğer ekip asistanlara dönüp emirlerimi yağdırmaya başladım"doğumhaneye haber verin hazırlasınlar,doğum başlamış"asistanlar hastayı doğumhaneye doğru götürürken bende hızlıca asansöre binip Ameliyathane katına çıkmayı bekledim,Telefonuma gelen mesajla asansörün kapısı açılmıştı,daha sonra baka bilirdim mesaja.

Hasta kendine gelmişti"canım çok yanıyor"gülerek elini tuttum"biraz sonra hepsi geçecek"acıyla kafasını sallamıştı,acıyla bağırdığında yerime geçtim"derin bir nefes alıp ıkınmanı istiyorum"dediklerimi uyguluyordu"Uraz beni asiste edecek misin?"heyecanla ne yapacağını bilmiyordu,sinirlenmemek elde değildi derin bir nefes alıp verdim"Spekulum"elimi Uraza uzattığımda Spekulumu arıyordu"soldan ikinci"elime aldığımda doğumu tamamı ile başlatmıştım...

*******

Elimde ki eldivenleri çıkarıp attıktan sonra ellerimi yıkayıp odama doğru ilerlemeye başlamıştım ki Kıvanç bey gülümseyerek yanıma geldi"Bora seni defalarca aramış,yine kavga mı ettiniz"cebimde ki telefonumu elime aldığımda defalarca aradığını yeni görmüştüm"yaptığım işi unutmuş olmalı ki inatla aramış"odama girdiğimde Kıvanç da peşimden odaya girmişti.

Telefonumu çıkarıp Toprağın numarasının üzerine gelip arayacaktım ki Kıvanç'ın yanımda olduğu aklıma gelmişti"akşam yanına geleceğim"mesaj yazıp yollamıştım"senin doğurtacağın vakaların yok mu gitsene"sandalyeye yayılarak ellerini çıtlattı"kireçlenme olacak ellerinde"uyardığımda gülerek tekrar ellerini çıtlatmıştı"gıcık mısın"kafasını salladığında bende koltuğumda yayılmıştım"niye geldin sen yine,gitsene odana"Kıvançla aynı Üniversiteden mezun olmuştuk,aynı hastahanede görev yapıyorduk,gözleri yine yüzümde dolanıyordu"alnına estetik yaptırsak mı,kötü hissetmiyor musun?"elim alnımın üzerine gitmişti,gözlerimi sıkıca yumduğum da o unutamadığım ses kulaklarımda yankılanmıştı"ilk onun yarasına bakın lütfen,kelebek aç gözlerini"masada ki elimin üzerinde ki elle gözlerimi hızlıca açıp kendimi topladım gülümseyerek Kıvancın elini tuttum"bazı izler,hatırlanmak için açık kalmak zorundadır dostum"kafasını aşağıya yukarıya salladı"Bora senin gibi bir kadınla evli olduğu için sevinmeli ondan kalan her anıyı saklıyorsun"dalgayla söylediği şeyle ben huzursuz olmuştum"Demirden kalan bir iz"diyememiştim tabi ki,duvarda ki saate bakıp alayla güldüm"benim nöbetim doldu"üzerimde ki beyaz önlüğü çıkarıp askıya asıp çantamı dolap dan almıştım"yarın gelirken bana o güzel reçellerinden getir lütfen"kedi bakışlarımı attığımda gözlerini tamam anlamında kapatıp açmıştı elimi sallayıp odadan çıkmıştım,Kıvanç çok güzel reçel yapardı.

Telefonumun bilindik melodisi ile telefonu elime aldım"Bora"derin bir nefes telefonda yankılanmıştı"Arya telefonumu neden açmıyorsun"Boranın verdiği derin nefesin aynısını ben vermiştim"Bora nöbetim yeni bitti,Rüzgarlara geç"telefonu kapatıp çantama atmıştım,Arya,evet Arya benim ikinci adımdı Eylül Arya Aydın evlendikten sonra soyadım her yerde Aydın'dı sadece kimlikte değişmişti.Eylül ismini Bora'nın kullanmasını istemiyordum,Eylül sadece bir kişinin ağzına yakışmıştı,bir başkasından duymak istemiyordum.

************

Kapıyı minik Öykü açtığında eğilip kucağıma almıştım"Anne Teyzem geldi"yanağıma konulan bir sürü öpücükle kahkahalar atarak solana ilerliyorduk"Serkan nerede küçük hanım"yüzü düştüğünde karnını gıdıklamaya başladım"yine kavga ettiler,sen gelmeden önce evde savaş vardı"Toprak sitem eşliğinde yanıma geldiğinde ayağa kalkıp sarıldım"Rüzgar nerede"eliyle mutfağı gösterdiğinde şaşkınca gözlerim kocaman açılmıştı"inanmam"koşarak mutfağa girdiğimde elinde ki kepçeyle çorbayı bir o tarafa bir bu tarafa çeviriyordu,tencereye işgence çektiriyordu"canımm"arkasından sarıldığımda sinirli sinirli çorbaya bakıyordu"ne oldu beyefendi"geri çekilip çorbasına yaklaştım"off bu ne"pis pis gelen kokuyla Toprağın yanına ilerledim"yarın Deniz'in ölüm yıl dönümü ya aklına geldi yine neye sataşacağını bilmiyor"nasıl unutmuştum ki ben onu.

Salonda Öykü,Serkan ve en küçük ve en değerlimiz Denizle oturuyorduk,Toprak ve Rüzgar evlenmişlerdi 3'de çocuk yapmışlardı,evli,mutlu,çocuklu olmuşlardı,hayalleri gerçek olmuştu,Öykü ve Serkan ikizdi 6 yaşındaydılar,Deniz 4 aylıktı ve tıpkı bizim Deniz'imiz gibi çekik gözleri vardı...

Kapı çalındığında kimin geldiğini bildiğim için ben ayağa kalktım,kapıyı açtığımda Bora'yla karşı karşıyaydım"hoş geldin"yaklaşıp yanağımdan öpmüştü"hoş buldum canım"içeriye geçtiğinde arkasından kapıyı kapatıp kapıya yaslanmıştım,Borayla 3 senedir evliydik,ailesinin mal varlığı sebebiyle sözleşme imzalamıştık,bu evlilik Demir'in inadına yapılmıştı aslında,Demirde evlenmişti 4 sene önce evlendiği haberi gelince bir hatada ben yapmıştım.