HER ŞEY GÜZEL OLACAK

Bölüm 19

Saatler geçmişti halen hastanedeydik.Yatmaktan sırtım ağrımıştı,Uraz odaya kontrol için geliyordu,o gidince ayaklanıp odada dolanmaya başlıyordum,tam 6 saat 56 dakika 15 saniye geçmişti ama Demir halen uyanmamıştı.

Toprağın bana getirdiği hırkayı üzerime geçirip otomatik kapının önüne geldim yan tarafta ki yerden şifreyi girip odadan çıktım,bacaklarım yatmaktan kasılıyordu,bünye alışkan olmadığından yatmak iyi gelmiyordu.Koridoru dönmüştüm ki Rüzgar karşıma çıkmıştı"Eylül yine neden odadan çıktın"oflayarak hastanenin dışına doğru yürümeye başladım"sıkıldım Rüzgar"o kadar yavaş ilerliyordum ki Rüzgar önden gittiğini fark edip adımlarını bana uydurmaya çalışıyordu.

Kolumu Rüzgar'ın koluna sarmıştım"Rüzgar merak ettiğim ve saatlerdir içimi yiyen bir kaç soru var"kafamı kaldırıp gözlerine baktım onay vermesini bekliyordum"sorma desem sormayacak mısın sanki,sorsana kızım"hafif iğneli bir şekilde konuştuğunda kafamı sertçe koluna vurdum"gıcık"yavaş yavaş ilerlemeye devam ediyorduk"ilk sorum Demir nasıl vuruldu,ikinci sorum Demir'in eşinin haberi yok mu Demir'in vurulduğundan"cevapları almak için durdum Rüzgar'ın karşısına geçtim,önüne gelen saçlarını sıkıntıyla geriye itmişti"her şeye tanık oldum mu bilmiyorum ama gördüklerim,sen Demir'in kollarının arasındayken,şerefsiz Bora Demir'i sırtından vurdu,ikinci soruna gelirsek bunların evliliklerinde bir çeşit oyun dönüyor,kız Türkiye'den gitmiş,ortada resmi bir evlilik yok"kaşlarımı çattım,ne gibi bir oyundu ki bu"ama bütün sosyal medya hesaplarında mutlu çift pozları var,ne biliyim...o zaman bebek ne"meraktan o kadar hızlı konuşuyordum ki nefesim tıkanmıştı"araştıracağım,araya bir kaç adam daha koyup bunların amacı neymiş,ne diye böyle dolaplar çeviriyorlar öğreneceğiz"canım kardeşim benim ya,iyi ki de Avukat olmuştu.

Kafama takılan bir kaç şey daha vardı"Rüzgar Boraya ne olacak"Rüzgar'ın yüzü kasılmıştı,kaşlarını çatıp gözlerini kısmıştı"en ağır ceza almasını sağlayacağım"emin bir şekilde konuşmuştu,Rüzgar kafasına ne koyarsa yapardı,suçlu olan kimse kesinlikle affetmezdi,hiç bir zaman duygusala bağlamazdı,kafasından ne geçiyorsa onun için doğru olan oydu.

Rüzgar beni kollarının arasına çekip saçlarıma öpücük kondurmuştu"sana bir şey olsaydı,Borayı öldürürdüm"kafamı kaldırıp Rüzgar'ın gözlerine odaklandım gözlerimin dolduğunu hissettiğimde kafamı yere eğdim"Deniz'i kaybettiğimizde,elimden bir şey gelmediğini hissettiğimde çaresizliğin nasıl bir şey olduğunu öğrendim,Eylül,siz benim en büyük çaresizliğimsiniz"derin ve içli bir nefes alıp vermişti,kafamı göğsüne yaslayıp öyle yürümeye devam ediyorduk"Toprak,çocuklarım,sen bilmiyorum,birinize bir şey olsa ne yaparım bilmiyorum"durup karşısına geçtim"sen nasıl bir adamsın ya"gözlerimden yaşlar süzülüp süzülüp kayarken kollarımı sımsıkı Rüzgara sarmıştım"iyi ki benim dostumsun,iyi ki benim kardeşimsin"saçlarımı okşayıp beni sakinleştirmeye çalışıyordu"ağlama daha fazla,dikişlerine zarar vereceksin"geri çekilip küçük bir gülümseme kondurdum yüzüme"Deniz hep bizimle Rüzgar"elimi kalbinin üzerine koydu"işte tam burada,hep bizimle"elimin üzerine elini koydu"hep bizimle"gözlerini kısa bir zaman kapatmıştı"özledim"fısıltı şeklinde söylediğinde boğazımda düğümler oluşmuştu,gözlerini açıp bir kaç kere yutkunup elini sırtıma koydu"artık odana gidip yatacaksın"kafamı salladım"öyle olsun bakalım"....

*//////////////////*

Tekli odada yatıyordum,Demir halen uyanmamıştı,tam 12 saat 38 dakika 14 saniye olmuştu,duvarda ki saati izliyordum arada bir kapıyı bekliyordum,Uraz'ın sevinçle odaya uyandı diye bağırarak girmesini bekliyordum.

Kapı açıldığında hızla doğruldum dikişlerim sızladığında elimi göğsümün altında ki dikişlerin üzerine koymuştum"ahh kahretsin"kapıda beni izleyenlerle,acı ifade ile döndüğümde endişeyle bana bakan Toprağa üzgünce baktım"Uraz zannetmiştim"çocuklar koşarak bana doğru gelmişti,kafasını olumsuz şekilde sallayarak yanıma gelmişti"Demir uyanmadı halen dimi"yatağa geri uzandım"uyanmadı"Öykü ve Serkan korkak bir şekilde beni izliyordu"Teyze canın acıyor mu"-"Babam fazla bir şeyin olmadığını söyledi ama inanmadık biz"-"Teyze dikişlerini göre bilir miyim"-"Teyze Bora amaca neden gelmedi"Öykü ve Serkan peş peşe sorular yöneltirken Toprak bir anda bağırmıştı"Çocuklar sizinle böyle mi anlaşmıştık ama"Öykü ve Serkan yerlerine sinerken Toprağa kızgınca baktım"benim aşklarıma bağırma Toprak"Öykü diğer yanıma gelip sokulmuştu"Teyze ya annem hep böyle"saçına öpücük kondurup kokladım,bebek kokusu halen üzerindeydi,Serkan da diğer yanıma sokulmuştu"Teyzem"kafasını dikişlerimin olduğu yere doğru yasladığında canım acısa da ses etmemiştim,çocuklar o kadar teyze diye yanıma geliyordu,onları hiç yanımda uzaklaştırırmıydım.

Toprak koltukta ki yerini alıp bizi hayran hayran izleme görevini yapıyordu"bu çocuklar sana aşık ne yapıyorsun kızım sen bunlara"gülerek ikisinin de saçlarını okşadım"Teyze bağı,sen anlayamazsın aşkım"Toprak gülerek geriye yaslanmıştı"ben Demir'e bakıp geleceğim,hem sana da haber getiririm"gülmesi,küçük bir gülümsemeye dönüşmüştü,kafamı sallamakla yetindim.

Toprak odadan çıkarken ben çocuklarla beraber başka dünyalara gidiyordum....

Umutsuz yaşa bilir miydi bir insan yada Hayalsiz yaşa bilir miydi?Eskiler dalga dalga kıyıma vurup yeni çukurlar açıyordu.Her çukurda yeni bir hayat başlıyordu,o hayatların içine de sular dolup dolup taşıyordu.Her yeni bir başlangıçta biraz daha boğulup yüzeye vuruyordum,beni ne eskiler kabul ediyordu,ne de yeniler.

İki yanımda da beni kollarımdan tutup hayatta geri iten kardeşlerim vardı,her öldüm dediğimde canlarından can bağışladılar sanki,her ağladığımda göz yaşlarımı silen onlar olmuştu,Toprak benim vicdanımdı,Rüzgar benim gerçekliğimdi ve Denizde benim çaresizliğimdi,çaresizliği paylaştığım biri daha vardı...Demir benim ikinci büyük fırtınamdı...

Ne zaman bu Fırtınadan uzaklaşırdım,ne zaman dinerdi bu rüzgarlar bilmiyorum,savrulmaktan,sürekli kendimi bir yerlere vurmaktan yorulmuştum,içsel dünyamda ki acı artık bedensel olarak olarak da acıtıyordu canımı,bir an önce kendi dünyamda ki sessizliğe kavuşmak istiyordum...