HER ŞEY GÜZEL OLACAK

Bölüm 20

YAZARDAN DEVAM

Demir gözlerini aralarken başında ki hemşire Doktor Oğuz'a haber vermek için adımlarını dışarıya yönlendirmişti.Demir kendi dünyasından çıkıp gerçek dünyaya gözlerini araladığında korku tüm bedenini ele almıştı"Eylül"fısıltı şekilde ağzından düşen kelime ile sırtında keskin bir sızı hissetmişti.

Eylül'ü ölüm korkusu sararken Toprağın sevinçle odaya girmesiyle her şey yer değiştirmişti"Uyandı Eylül,Demirr uyandıı"sevinçle Toprak Eylül'ün boynuna atlarken Eylül'de mutlulukla Toprağa sımsıkı sarılmıştı.

Doktor Oğuz Demir'in yoğum bakımdan çıkması için komutu verirken artık her şeyin normale dönmesi için Demir içinden yalvarıyordu...

DEMİR'DEN DEVAM

Beni korkutan ölüm değildi,bilincim kapalıyken hayal dünyamda gördüklerimdi. Eylül kollarımda ölüp gidiyordu,kendi ellerimle toprağa veriyordum.Bu acı öyle vücutta ki bedensel bir acı değildi,ruhum çekilir gibi olmuştu,her şey yok olmuş gibiydi.

Her şey geçecekti biliyorum,yağmurlar dinecek,buzlar çözülecek ve inanıyorum bir gün herkese doğan o güneş bizim üzerimize de doğacak...

Sedye ile bol ışıklı bir odaya girdiğimizde gözlerimle etrafı taradım,hemşire ve doktordan başka kimse yoktu"Eylül yok mu"boğazım kuruduğu için sesim kötü çıkıyordu"haber verildi,biraz sonra yanında olur"gözlerimi yorgunlukla hafifçe yumarken,bir ses kalbimin ritmini bozmuştu,sesine bile hasret kaldığım o kadın gelmişti"sonunda"ellerimi tutan sıcak ellerle gözlerimi araladım"sonsuza"bu eller sonsuza kadar ellerimden ayrılmamalıydı"çok korktum,sana bir şey olacak diye çok korktum,ya ölseydin"bulanık gören gözlerim,yüzünü yavaş yavaş net görmeye başlamıştı,dolu gözlerle,bal rengine karışan tonlarla bana bakıyordu"sakın"dedim"sakın öldüğümüzü düşünme"elimde ki elini tutup dudaklarıma yaklaştırdım,eline küçük bir öpücük kondurdum"iyiyim ben"biraz daha yaklaşıp alnını alnıma yasladı"korkuyorum"fısıltı şeklinde söylemişti,gözünden kayıp düşen yaşla daha fazla dayanamayıp benimde gözümden iki damla yaş düşmüştü"ağlama,yeter"alnına küçük bir buse kondurdum.

Birden ayağa kalkmıştı,elini saçlarına atıp endişeyle bana bakıyordu"sırtın nasıl acıyor mu"kızaran gözlerle korktuğunu anlıyordum"iyiyim ben,iyiyim"yüzü yine düşmüştü"hata yapıyorum,benim senin yanında olmamam gerek"kaşlarım istemsizce çatılmıştı"neden"karmaşık duygular içine girip çıkıyordum"karına ihanet ediyorsun"arkasını dönüp hızlı adımlarla odadan çıkmıştı.

Gerçekleri ona anlatmaya kalksam ne tepki verirdi bilmiyorum,bunca zamanın heba edilmişliğini kaldıra bilir miydi bilmiyorum,tek bildiğim ve tek doğru cevap vardı,ben Eylül'ü halen ilk gün ki gibi seviyordum,yerine hiç bir kadını koyamamıştım,Eylül'ün yerine başkasını nasıl severdim bilmiyorum.Tuğçe benim için pek bir şey değildi,Tuğçe'yle durumlarımız o kadar başkaydı ki,hayat bizi o kadar başka zamanda bir araya getirmişti ki...

EYLÜL'DEN DEVAM

Kendime kızmaktan başka bir şey yapmıyordum,ben Demir'in eşine ihanet etme sebebi olmak istemiyorum,evet halen seviyordum ama arada engeller,duvarlar ve dev kasırgalar vardı.Toprağı odada Rüzgarla yan yana sımsıkı sarılı bulmuştum,arkalarında onları hayran hayran bir süre izlemiştim,derin bir nefes alıp vermiştim,bizde böyle ola bilirdik"bu ara çok dalıp dalıp gidiyorsun"Rüzgar'ın sesiyle gözlerimi boşluktan çekmiştim,boşluğa daldığımdan bir haber...

Yatağıma geçip yattığımda tişörtüm de kan görmüştüm,derin bir nefes alıp kafamı tavana kaldırmıştım,gözlerim ağlamaya hazır hale gelmişti,duygularım,psikolojim yıpranmıştı"Bora'dan nasıl boşana bilirim"Rüzgara kısa bir süre bakıp kafamı pencereye çevirmiştim,yatağın diğer tarafı çöktüğünde sol gözümden kayan yaşı hızla silmiştim,çenemden tutulup diğer tarafa çevrilmiştim"istemiyorsan yüz yüze gelmemen için elimden geleni yaparım"kafamı salladım"sadece bir kağıda imza atman gerek sonra gerisi bende"diğer gözümden de yaşlar kayıp giderken Rüzgar akan tek damla yaşı yüzümden silmişti"kimse için ağlamana izin vermem,hele ki değmeyecek adamlara kesinlikle,sen benim kardeşimsin kızım kendine gel"kafamı sallamakla yetindim,beni kendine çekip sıkıca sarılmıştı"hem bak ben varım,Toprak var,ikizler var,Deniz var ve artık Demir'de var,hiç bir şeyden korkma,üzülme,hayatında biz varız"saçlarımı okşadığında ellerimi sırtına sıkıca doladım"iyi ki varsınız"Toprak da sarılma merasimine katılmıştı,beni mutlu etmek için ellerinden gelen her şeyi yapıyorlardı...

///////

"Teyze bak şimdi demin biz yolda yürüyoruz falan,bu Serkan var ya,bir kıza böyle uzun uzun baktı,kendine gelemedi çarpıldı mı ne"Öykü gülerek ve sinsi sinsi Serkan beyciğimizin yediği haltları anlatıyordu"gözleri çok güzeldi ama ya"Serkan donuk bir şekilde hayran bir şekilde konuştuğunda Rüzgar Serkan'ın ensesine hafifçe çarpmıştı"kendine gel oğlum"Toprak gülerek koltukta yarılacak hale gelmişti"babasına bak,oğluna bak,al birini ötekine vur"sitem ederek Öyküyü kollarına almıştı"sende de bir şeyler var mı kızım"Öykü gözlerime baktığında bir şeyler olduğu anlaşılıyordu ama annesine bir şey demiyordu"sanane anne sen anneanneme anlattın mı hiç"Toprak gözlerini kıstığında kahkaha atmıştım"o bana anlatıyordu,sende bana anlata bilirsin Teyzecim"Öykü annesinin kollarından kaçıp benim kollarımın arasına girmişti"peki Teyze"yanaklarıma sulu öpücükler kondurmuştu"baba o kızı yeniden görmem lazım"şaşkın şaşkın Serkan'a bakıyorduk hep birlikte gülmeye başlamıştık,sesimiz odanın dışına çıktığına emindim...

Rüzgar Toprağın gözüne baktığında,Toprak çocukları eline almıştı"Biz gidelim,Deniz annemde"gelip beni tek tek öpmüştü,Rüzgar Toprağı alnından öpüp çıkmasını beklemişti,onlar gittiğinde çantasından dosyadan kağıtlar çıkarmıştı"çocukların yanında konuşmak istemedim,Boraya hem boşanma davası açacağız hemde adam yaralamadan suç duyurusu yapacağız"kafamı sallamakla yetindim kalemi elime alıp imza attım"bu kağıtların aynısını Demir'e de imzalatacağım"yine kafamı sallamıştım,bir sürü kağıt imzalamıştım"en kısa zamanda bitmesi için elimden gelen her şeyi yapacağım"elini tuttum,gözlerinin içine bakıyordum"en ağır cezayı almasını istiyorum"sinsi sinsi gülüyordu"yalvaracak,ölmek için yalvaracak"o kadar ciddi ve korkunç bir ses tonunda konuşmuştu ki ben korkmuştum...