Titanium Academy

Chapter 32

Aira P. O.V

 hi Aira is back! at nandito kami ngayon sa di ko alam na lugar. Sabi kasi ni Ian may tatanungin lang daw siya kaya heto ako ngayon nakatambay sa labas.

"Ate ate pwede niyi ho ba akobg tulungan?"

"Bakit ano ba ang nangyari?"

"Kasi po pag kagising ko nandito na po ako at hindi ko po alam kung paano makakabalik samin."

"Tagasaan kaba bata"

"Orchea po" orchea? San naman yun. Ngayon ko lang narinig ang lugar na yun.

"Aira lika na"

"Mahal na prinsipe" yumuko naman yung bata sa kanya tanda ng pag galang.

"Anong meron dito?" Ian

"Kasi daw di niya alam kung pano makakabalik sa kanila"

"Tagasaan kaba bata?"

"Orchea po"

"Alam ko ang lugar na iyon, sumama ka nalang samin iisa lang naman ang dadaanan natin papunta sa pupuntahan namin."

"Ah eh ano naman sasakyan natin?"

"Mga kabayo, lika na at malayo pa ang lalakbayin natin. Sumama ka nalang sa kanya bata wag kang mag alala di yan nangangagat" aba! Walanghiya tong lalaking to ha pasalamat siya mahal ko siya..... Hahah charot lang yun...

    Dumating naman ang kabayo at nagpaalam na kami saka umalis. Tahimik lang kami at walang umiimik. Naman di ako sanay na ganito.

"Pano ka naman napunta dito?" Ian

"Pagkagising ko po nandito na ako. "

"That's weired" ian 

    wala namang umimik ulit... tumitingin lang ako sa paligid para maaliw. Ang lalaki ng mga puno, sariwa ang hangin, maririnig mo rin ang huni ng mga ibon na para bang kumakanta. This is what you called nature kaya dapat hindi ito sinisira. 

***

Ilang oras din kaming naglakbay kaya napagpasyahan namang mamahinga dahil siguradog pagod na ang mga kabayo. Nag paalam naman si ian na maghahanap muna ng maiinom ng hayop kaya kami nalang dalawa ng bata ang naiwan.

"Anong nga pala ang pangalan mo?"

"Ako po Azennethe"

"Kay gandang pangalan para sa isang magandang bata"

"Kaw po ba ano po pangalan niyo?"

"Aira" nagulat naman siya sa sinabi ko at bigla siyang yumuko.

"Sandali lang tumayo ka"

"Dapat ko lang po itong dahil isa kayong prinsesa" pano naman niya nalaman yun. Wala pang nakakaalam na isa akong prinsesa maliban sa pamilya ko at mga konseho.

"Tumayo kana" sumunod naman siya sakin at umupo.

"Pano mo naman nalaman na prinsesa ako. Wala pang may nakakaalam nun?"

"Naninilbihan po ang aking ina kina prinsipe ian. Minsan po napunta ako sa kwarto niya. Sinabihan po kasi ako ni nanay na ipadala yung inumin sa kanya. Pagdating ko po dun naririnig ko pong  may tinitingnan siyang litrato. Pagkatapos palagi niya pong sinasambit ang inyong pangalan na maganda daw po kayo tas may pagkabaliw at kung ano ano pa." Shet kinikilig si ako...

"Eh pano mo naman nalaman na ako yung tinutukoy niya? Nakita mo ba yung litrato?"

"Hindi po... Pero po kasi pag prinsesa kayo,kayo lang po yung tanging nilalang na nagmamay-ari ng pangalang iyan kaya po nalaman ko na kayo yun" ay oo nga nu kapag prinsesa ka wala kang kaparehong pangalan sa mundong ito.