Take a chance on me

Chapter 15

A/N:

HAPPIEST BIRTHDAY MY ONE AND ONLY PICASSO! 

HERE'S THE STUPIFIEST UPDATE FOR Y'ALL! 

Alex's POV.

Afraid

After Louisse and I reunited, I decided to cut our conversation and take a rest.

As much as possible I don't want to think Louisse's comeback, cause it gives me so much thinking and that is not good.

After resting for an hour or two, I fixed myself and went downstair.

Pagbaba ko dumiretso na ako sa may pool side, dahil nandun ang party.

Pagdating ko medyo kaunti na lang ang mga tao pero nandun pa rin ang iba kong school mates, relatives and friends.

Napag-alaman ko rin na umalis na rin pala ang family niya, i felt hurt inside. Well, dapat masanay na ako na iniiwan ng walang paalam.

Silly girl, I'm the one who told her that I want to rest kanina, that's why siguro umalis na sila, kasi siguro naisip niya na ayaw ko muna siyang makausap.

Well good for her.

While roaming around, madaming humarang sa akin to tell their greetings and give their gifts, as a good girl, nagpasalamat ako sa kanila, and told them to enjoy the party.

Pinaabot ko muna kay manang ang mga regalo na natanggap ko at pinalagay sa kwarto ko.

Kasalukuyan kong hinahanap ang dalawang kong matalik na kaibigan.

Nakarating na ako sa may mini bar sa poolside and, gotcha!

I saw my two bestest friends. Nakatalikod sila sa akin kaya dahan-dahan akong naglakad papunta sa kanila. Nang malapit na ako sa kanila ay yumuko ako ng bahagya para hindi mahalata ang anino ko.

"MAKI! CEL!" sigaw ko sa kanila.

Napaangat naman ang balikat ng dalawa. Medyo natapon din ang hawak nilang alak.

Tawang- tawa naman ako ng Makita ang itsura ng dalawa.

"Lexyyy!!" sigaw ng dalawa bago ako lunurin sa yakap. Muntik pa kaming mahulog dahil medyo malaki itong dalawa kaya mas malaki ang chance na ma-out-of-balanced kami. Niyakap ko rin naman itong dalawa. 

Malaki ang naging tulong ng dalawang to sa buong college year ko. Sila ang mga nagmomotivate sa akin kapag wala na akong pag-asa magtapos ng pag-aaral.

Huwag kayong maintriga sa choice of words ko, kasi may mga pagkakataon talaga na sa sobrang hirap ng subject niyo and dumadating talaga sa point na naiisipan niyo ng tapusin ang buhay niyo. Pag minsan naman ay gusto niyo na lang mawala sa mundo at makatakas sa mga humahabol na requirements sayo. Believe me lahat ng yan napagdaanan ko. Hindi naman porke't may kaya ang pamilya namin ay hindi ko na mararamdaman ang 'student-feels'. 

Siyempre naging estudyante rin ako at lahat ng stress, depressions, at pagiging suicidal thinking ay napagdaanan ko lahat. 

"Congrats Lexy!!" sigaw ng dalawa. Medyo maingay na kasi rito kaya kailangan mo talaga sumigaw para magkarinigan kayo.

By the way ang party ay nasa backyard, sa may pool area kaya, pool party. 

Hinila ko na silang dalawa sa may kitchen namin. Kinuha ko yung tinago kong Montoya Cabernet Red Wine sa cabinet. Nilagyan ko ang mga martini glass namin. 

"Thank you guys! where's my gift?" tanong ko sa kanila habang sinasalinan ang mga glass nila.

Nagkatinginan naman ang dalawa.