Just To Get You

Chapter 7

Chapter 7

Medyo masakit ang ulo kinaumagahan, masakit rin ang kaselanan ko. Of course i remembered what happened last night, kahit ako mismo hindi inakalang mangyayari iyon. Pagkagising ko wala na siya sa tabi ko kaya naligo na lang ako sa banyo niya at naghanap ng damit sa closet niya. I used his shirt, gamit ko naman pang-ibaba ay iyong skirt ko pa rin.

Lumabas ako ng kwarto niya and i found him in the couch, he's leaning both his elbows to his leg, and both of his hand is on his  head. Sinasabunutan niya ako sarili niya at napapapikit siya, tumingala siya at bumuntong hininga.

"Hey...hiramin ko lang itong shirt mo ah." mahinang sabi ko.

He did not respond. I sighed heavily, naglakad ako papalapit sakaniya at umupo sa tabi niya. He looked regretful, napaiwas ako ng tingin nang lumingon siya sa direksyon ko.

"I'm sorry..." bulong niya, i nodded and small smile plastered on my face.

"Okay lang, ginusto ko rin naman." i said.

To be honest, i regret nothing. It's only him who i see with me in the future. And i love him, at wala akong pinagsisihan. At least i gave my virginity to the man i love, even though he doesn't feel the same way. At saka nangyari na ang nangyari, too late for regrets though hindi ko naman talaga siya pinagsisihan.

"No it's not! fvck it's not it was your first time tapos sa isang bakla mo pa naibigay!" he yelled.

"Mahal naman kita eh kaya okay lang." i assured him, natigilan naman siya at muling umiling.

"I fucked you for pete's sake may boyfriend din ako! i shouldn't have done that! Dapat hindi iyon nangyari!"

That's it? we just fuck? habang ako iniisip na okay lang iyon dahil mahal ko naman siya. Right! this is all just one sided. Hindi na lang ako nagsalita, nakinig na lang ako sa mga sinasabi niya.

"I cheated--fuck!" he yelled. "This is all your fault."

I frozed at his remark. Napakunot ang noo ko at hindi makapaniwala sa kaniyang sinabi.

"What the hell? matapos mong ipasok iyang tite mo saakin, sisisihin mo ako? it was you who kissed me baka nakakalimutan mo!?" i yelled.

"Bakit kailangan mo pa kasi pumasok sa buhay ko? Nagkanda-letse letse na ang lahat at dahil sa'yo iyon! Maybe you tricked me! baka naman nilagyan mo ng lason iyong alak kaya nangyari iyon! Ano despe--" i
slapped him hard.

I stared at him. pumatak naman ang luha mula sa mata ko. Tangina. I sobbed, it was fvcking painful hearing that from him. Tama ba iyon? tama bang isisi saakin ang isang bagay na wala akong kontrol?

"Tangina lang, Damien! ikaw ang nagdala saakin dito sa condo mo! Hindi ako iyong bumili ng alak! Hindi ako iyong nagpasok ng tite mo sa loob ko." I sobbed. "Damien, oo mahal kita! pero tangina ka. Napakagago mong bakla."

I left him there. Hindi ko na kayang mag-stay doon mas masasaktan lang ako. Paulit-ulit sa tenga ko ang lahat ng sinabi niya, mas lalo akong napapahagulgol. I fixed myself first before going inside the house, nakita ko naman si Mommy na nasa salas panay pindot sa phone niya.

"Mommy..." mahinang tawag ko. Napalingon naman siya sa direksyon ko.

"Lintek kang bata ka! saan ka nanggaling bakit ngayon ka lang? I was worried!" singhal niya.

"Uhm...nakatulog po kasi ako sa bahay ng kaklase ko. Nakalimutan ko iyong oras." i lied.

"Ano naman ginawa mo do'n sa bahay ng kaklase mo?"

"Review lang po, midterm na po kasi." pagsisinungaling ko pa.

"Sana man lang nagtext ka!"

"Nakalimutan ko po." mahinang sabi ko. Tumango na lang siya at pinabayaan na lang ako.