Just To Get You

Chapter 23

Chapter 23

"Pa-upo." malamig niyang sambit.

Sabay naman kaming nagkatinginan ni Jansel sa isa't-isa. Napangiwi ako at saka humarap kay Damien. Paupo? pero naka-upo naman na siya. ayos ah.

"Do we know you?" it was Jansel who spoke. Binalingan naman siya ni Damien ng malamig na tingin.

"Apparently not you." he answered.

"So you know this guy, Shin?" Jansel asked me. Napabuntong hininga naman ako, tinapunan ko naman ng masamang tingin si Damien na hanggang ngayon ay nakatingin pa rin kay Jansel.

"What the fvck are you doing here?" i asked him with disapproval. Tinaasan naman niya ako ng kilay. He pointed his order, stating the obvious that he's here to eat.

"Maraming table." sabat naman ni Jansel na mukhang hindi rin gusto ang biglaang pagsulpot ni Damien.

"Yeah, i can see that." he said bluntly.

Nagtitigan sila ng matagal na para bang may tension sa pagitan nilang dalawa na sila lang ang nakakaintindi. Baka naman type siya ni Damien, dinadaan niya lang sa ganito? Naloko na. Kumain na lang kami ng tahimik, but the awkward scene here is screaming so loudly. Nagmadali na lang ako sa pagkain ng cake at sa pag-inom ng kape. I can't take the defeaning silence! Tumayo na ako, sabay naman silang napatingin saakin.

"Uhm...mauuna na ako sainyo." i said awkwardly.

"Ihahatid na ki--" he was cutted off my Damien.

"Hindi na kailangan, we can go together in the company." malamig na sambit ni Damien na nakatayo na rin.

"Ako ang manliligaw niya kaya ihahatid ko siya!" said Jansel.

"Do you work where she works?" he sarcastically asked. Natahimik naman si Jansel. "Well, i do. We're going together, stop barking!"

Hinila naman na ako ni Damien palabas nang coffee shop, naiwan doon si Jansel na tinatanaw kami. I just wave goodbye to him before turning my back. Nang medyo makalayo ay hinigit ko na ang braso ko mula sa pagkakahawak ni Damien.

"Stop dragging me! I'm your boss!"

"You stay away from that guy." he said grimly. I crossed my both arms.

"At bakit naman kita susundin? You make things so awkward! Sumasapaw ka!"

"Are you dating that fvcking asshole?"

"No but he's courting me! And you should've at least respected him as my suitor. Kung type mo siya e'di sabihin mo sakaniya hindi iyong bigla ka na lang susulpot sa harap namin." i exclaimed.

"What the fvck? What are you talking about? And why would i respect your suitor, huh? I rather sabotage him than respecting him being your suitor, because respecting him means disrespecting me." he said in grim.

Naglakad na siya papasok sa loob. Hindi ko man lang namalayan na nakarating na kami, and what does he mean about that? Hindi ko maintindihan. Never ko naman talaga siya naintindihan since then, he's unreadable. Umiling na lang ako at pumasok na rin sa loob. Dumiretso ako sa opisina ko at padarag na umupo.

Kesa isipin siya, inasikaso ko na lang ang gagawin ko sa birthday ni Ice. She loves pink, that might be the theme.

Umuwi ako sa bahay at dumiretso sa kwarto ni Ice. Pagulong-gulong siya sa kama niya akala ko nga tulog at nananaginip lang pero gising pa pala. Nang makita ako agad naman siyang bumangon, nilapitan ko naman siya at hinagkan sa noo.

"Mommy i can't sleep." she pouted. alas-siete y media na, sinasanay ko siyang matulog ng maaga.

"You want me to sing for you?" ngumiti ako. Mabilis naman siyang tumango. Pinaayos ko muna siya ng higa at saka kinantahan.