The Princess and His Magic (Fantasy)

Kabanata 22

¤ CALEB ¤

Hindi pa din mawala sa isip ko ang pag iwas ni Isay sa'kin. Aminin man ng ibang tao, kapag may iniisip ka at gusto mo ng sagot, 'di ba hindi ka matatahimik hangga't hindi mo nalalaman ang sagot sa mga tanong mo, lalo na kung hindi ka mapanatag dito?

"Caleb." Dinig kong sabi ni Heidi. Nasa byahe na nga pala kami papunta sa bahay nila.

"Ah, Heidi, sorry. Ano 'yon?" I know that she has been talking since we rode, but I never noticed her 'cause of what's bugging on my mind.

"Are you listening? Kanina pa kita tinatanong pero hindi ka sumasagot sa mga tanong ko." Halata sa boses niya ang disappointment kahit naka-focus lang ako sa daanan.

"Um, sorry talaga. May iniisip lang ako. Hindi ko napansing nagtatanong ka pala." I admitted. Wala naman talaga akong narinig sa mga kinwento niya or sinabi niya.

"What's your problem?" She asked. It took me minutes to answer, but I never answered.

She sighs violently and I heard that. Wala ako sa mood mag salita, lalo na't kung hindi naman makakahanap ng solusyon sa problema ko yung pag uusapan.

Nakarating na din kami sa tapat ng bahay nila Heidi, finally. Gusto ko na din talagang mapag-isa, kung hindi rin naman si Isay ang kasama ko.

"We're here." Sabi ko, pero hindi gumagalaw si Heidi at nakatingin lang sa'kin.

"Tell me what's on your mind?" Tanong niya at halatang naiinis na siya.

What the hell!? Why does she need to know what's bugging me?

"Heidi, it's nothing. Kaya sige na, bumaba ka na at pumasok sa bahay niyo." Sagot ko.

"Is this all because of Isay? Again?" She exclaimed and frustration is really obvious to her now. "Caleb, answer me!"

"Why do I need to tell you what's within me!?" Hindi ko na din napigilang sumigaw. Naiinis na ako at dumagdag na siya doon.

"Because I want to know! Dahil naiinggit ako kay Isay! Naiinggit ako sa kanya dahil lahat na lang ng gusto ko mayron siya!" She shouted in frustration. Pero nagulat talaga ako sa sinagot niya.

Naiinggit ang isang Heidi Montecarlo kay Isadora Dimalanta? Why?

"What? Ano'ng pinagsasabi mo?" Tanong ko. Adik ba 'tong si Heidi?

"What the f-ck, Caleb!? Can't you see why am I always treating her as my mortal enemy?" Halos maihampas na niya ang mga kamay sa ulo niya. "That's because of you! Not just because of you, but she has true friends which I never felt with anyone! Naiinggit ako kapag nakikita kong masaya siya dahil sa mga kaibigan niya na nagmamalasakit sa kanya, na hindi ko naranasan kahit kela Leigh at Sammy!"

"I don't understand kung bakit ka insecure kay Isay, though you have everything." Mahinahon kong sinabi. Lalo lang madadagdagan ang stress ko kung makikipag sabayan pa ko sa galit niya.

"Didn't you hear what I've said!? Una mayron siyang mga totoong kaibigan, which I know na hinding hindi ko makikita kela Sammy o Leigh!"

"Heidi! Napaka babaw mo naman! Nang dahil lang sa friendship na mayron siya maiinggit ka ng ganoon at halos pahiyain mo yung tao sa araw araw dahil lang sa insecurities mo!? Nasaan ang standards mo, Heidi!? Nasaan ang talino mo!?" Inis na inis ko nang tinanong. Hindi ko na kayang mag pigil, dahil damay na din dito si Isay.

"It's not like that, Caleb! Mayron pa kong mas malalim na dahilan!"

I'm seeing that she's stopping her tears to fall, and she keeps on holding it back. Nakakaramdam din ako ng awa ngayon, pero lamang yung inis.