Multimedia: Loki
Evanescence- Bring me to life
Sabah zar zor kalkabildim. Dün gece yine rüya görürüm diye korkmuştum ama sonunda kendimi uykuya teslim etmiştim. Çok şükür ki başka bir rüyada görmemiştim.
Yataktan kalkıp odanın içindeki banyoya gittim. Yüzümü yıkayıp aynaya baktığımda her sabah karşılaştığım şeyle karşılaşmıştım. Dağınık ve kabarık sarı saçlar, yorgun mavi-gri gözler ama her şeye rağmen gülümseyen dudaklar...
Tuvaletten çıkıp odaya girdim tekrar. Sıkıldığımı hissedincede odadan çıktım. Koridorda nereye gittiğimi bilmeden yürürken Thor'la karşılaştım.
"Demek sonunda uyanabildin." Dedi. Öyle bir söylüyordu ki sanki üç gündür uyuyordum.
"Uyanmamı mı bekliyordun?" Diye sordum tek kaşımı kaldırırken.
"Seni kahvaltıya bekledik ama bir türlü uyanmayınca başladık. İyiki de başlamışız." Dedi.
"Hiçbirinizin aklına beni uyandırmak gelmedi mi yani?" Dedim küçümser bir sesle. "Ayrıca niye beni beklediniz?"
"Çünkü kahvaltıyı bir aile olarak etmemiz gerekiyor." Dedi ilk sorumu es geçerek. 'Bir aile' ifadesini duyduğumda dudaklarımda alaycı bir gülümseme belirdi.
"Demek aile?" Dedim. "Her neyse bir daha beklemezsiniz olur biter."
"Sif seni bekledi. Üst katın balkonunda. Onun yanına gidip kahvaltını edebilirsin." Dediğinde mutlu oldum çünkü karnım deli gibi acıkmıştı.
Kafa sallayıp cevap verme gereği duymadan üst kata çıktım. Muhafızlardan birine balkonu sorduğumda beni balkonun olduğu yere götürdü. Bende teşekkür edip balkona çıktım.
Kocaman bir kahvaltı masasının sol tarafında Sif olduğunu düşündüğüm kişi oturuyordu. Bende gidip karşısına oturdum. Kafasını dışardan bana çevirdi.
"Günaydın." Dedi sevecen bir ifadeyle.
Bende öylesine bir "Günaydın." Dedim. "Başlayalım mı? Ben açımda biraz."
"Tabi ki." Deyip gülümsediğinde kibarca yemeye başladım. Eğer karşımda Sif olmasa yemeklerle münasebetim çok farklı olabilirdi.
"Demek Loki ile evleneceksin." Dediğinde ağzıma attığım lokma boğazıma takıldı ama öksüremedim. Zar zor yuttuğumda sert bakışlarımı Sif'e çevirdim. Yüzünde sahte bir gülümseme vardı.
"Bu nerden çıktı?" Dedim bildiğim halde. Diyecek bir şey bulamamıştım çünkü.
"Tüm Asgard'da bu haber konuşuluyor." Dedi gülümsemesini bozmadan. "Daha doğrusu Lokinin nasıl evlenebildiğini ve karısı olacak kişinin ne kadar şanssız ve aptal olduğunu."
Kafamı geriye atarak güldüm. Tam gözlerinin içine baktığımda gülümsememin yerini dudaklarımın düz hali aldı.
"Odin'in oğullarından biri ile evleneceğim için benim aptal olduğumu düşünen birinin beynini sorgulamayacağım bile. Ayrıca ben en azından evlenebiliyorum. Bazıları hala Thor'la evlenebilme umuduyla peşinde dolaşıyor. O yüzden o bazıları çok konuşmasın bence." Dedim sinirle ve birden sandelyemden kalkıp hızla balkonun kapısına yöneldim.
Sinirle koridorda yürürken karşıma tüm duvarı kaplayan bir cam çıktı. Camın arkasında Asgard manzarası tek kelime ile mükemmeldi.
Altın şehir güneşin tam batma saati olduğu için hafif karanlığa bürünmüştü. (Asgardda güneş var mı bilmeyen yazarınız tereddüt etti kdjd) Huzur veren bir havası vardı. Kafamı camdan görünen saray kapısına çevirdiğimde yeşil gözlerini benim olduğum cama dikmiş Loki'yi gördüm. Tam olarak bana bakıyordu. Onu görünce sakinleşmeye başlamış olan sinirlerim yine eski haline dönmüştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cold Hearts❄️/Loki fanfic (Türkçe)
Fanfiction"Onu ilk gördüğümde anlamıştım. Onunda içi buzdandı, onunda kalbi kırıktı, onunda kurtarılmaya ihtiyacı vardı. Ve bana elini uzattı." "Onu ilk gördüğümde ne kadar korkmuş ve çaresiz olduğunu hissettim. Ama içindeki karanlığıda gördüm. Benimle aynı o...
