"Onu ilk gördüğümde anlamıştım. Onunda içi buzdandı, onunda kalbi kırıktı, onunda kurtarılmaya ihtiyacı vardı. Ve bana elini uzattı."
"Onu ilk gördüğümde ne kadar korkmuş ve çaresiz olduğunu hissettim. Ama içindeki karanlığıda gördüm. Benimle aynı o...
Hayat size hep istediklerinizi vermez. Belki de tam olarak istediğinizi verir ama farkına varamazsınız. Kaybettiğiniz her şey için bir şey kazanırsınız. Bazense kazanmazsınız. Bazen hayat size öyle acılar yaşatır ki ölüp gitmek istersiniz.
Tek başıma kaldığımda hep bunları düşünürdüm. Tek kalmayı ben istemiştim aslında.
Odanın her tarafını dondurmuştum ve kapı açılmıyordu. Kimseyi yanımda istemiyordum çünkü. Normal şartlar altında Tony'ye belki açardım ama kavga etmiştik ve onuda istemiyordum.
Sif iki saattir kapıyı açmaya çalışıyordu. Bir ara Frigga gelip benimle konuşmaya çalıştı ama o da giremeyeceğini anlayınca gitti.
Loki ne halt yiyordu bilmiyorum ama pek umrunda değildim sanırım.
Yatak ve gardolabın arasındaki o küçük yere çökmüştüm. Hayatım boyunca burda otursam düşüncelerim susmazdı herhalde.
Bir anda kapı karşı duvara uçtuğunda yerimde zıpladım. Buzların hoş olmayan kırılma sesleri ve Mjölnir'in yere düştüğündeki o boğuk ses kulaklarımı acıtmıştı.
Olduğum yerde dururken içeri Loki girdi. Aramızda iki adım kaldığında elimi uzatıp onu durdurdum.
"Gelme." Dedim.
Kalan iki adımıda atıp dizlerinin üzerine çöktü.
"Neden kendine bunu yapıyorsun?" Dedi.
"Kendini Bifrost'tan aşağı atan ben değilim." Dedim. Gözlerine baktığımda bir anlığına pişman oldum.
Gözlerini kapattı. Sinirlenmişti çünkü biliyordum. Şuan kalkıp gidebilirdi ve beni yalnızlığımla baş başa bırakabilirdi ama yapmadı.
Boynuna sarıldım. "Özür dilerim." Dedim.
"Ben özür dilerim." Dedi. "Orda öyle davranmamalıydım."
"Önemli değil." Dedim. Saçma sapan sebepler yüzünden hayatımdaki tek varlığı kaybedecek değildim.
*
"Ya ben bıktım artık of." Dedim sitemle.
Sif karşımda gülüyordu. "Hadi seç artık." Dedi.
"Bu sefer neyi kutluyoruz?" Dedim. Dünyaya gittiğimiz günden sonra bir hafta geçmişti. Yine sarayda kutlama vardı ve katılmak zorundaydım.
"Bende bilmiyorum, artık sormuyorum da. Alıştım." Dediğinde güldüm.
"Tamam hadi ver şu siyah elbiseyi." Dedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Giyinip kabinden çıktım.
"Yakışmış." Dedi Sif.
Bende kendi etrafımda döndüm. "Teşekkür ederim." Dedim.
