Memories of Summer ✔

20 - Advices

20.

Clark Johann Monteclaro's POV

Sabay kaming lumabas ng elevator ni Zeke. Ako naman ang ngumisi sa kanya. Nagulat sya, pero agad nya ring binawi ang kanyang emosyon.

Nakita nya kasing sa Department nila Josh ako papunta. So he doesn't knew after all. Nagtatawanan ang mga tao sa loob. Napatigil sila ng makita ako.

"Oh ayan na pala si lover boy" Panunukso ni Pb na ikinapula ng mukha ni Josh.

"Let's go?" Pag-aaya ko sa kanya. Tumango lang sya at kinuha ang bag nya.

"Lagot kayo sakin bukas, akala nyo araw araw pasko ha" Pagbabanta ni Josh sa mga staff nya. Nagbulungan naman ang iba.

'Yan! Wag nyo na kasi asarin si Ma'am Josh'

Sabi ng isa sa mga staff nya. Napangiti nalang si Josh habang umiiling.

"Where do you want to eat dinner?" Tanong ko sa kanya.

"Dinner?" Tanong nya. I know she doesn't eat rice.

"Yes dinner. Will you stop your diet? Ang payat payat mo na nga, nagdadiet ka pa" Sabi ko sa kanya. Nanlaki naman ang mata nya't inirapan ako.

"Since when did you---" Hindi ko sya pinatapos magsalita.

"Learn to meddle with your life? C'mon babe! I'm your boyfriend, I should take care of you" I saw her blushed. Ganun ba nakakakilig ang sanabi ko kanina?

"Fine fine! Dinner it is, but can we just go home? I'm tired. I just want you to cook for—wait! You're also tired, haha!" Tumawa sya, "What am I thinking?" Bulong nya pero narinig ko. Walang ibang tao sa elevator kundi kami lang.

"Cooking for you is not a big deal for me Babe" Nagkatinginan kami. Ngumiti sya. Oh how I love her smiles. "But it should be the other way around" Sinamaan nya ako ng tingin dahil sa sinabi ko. Haha! Masarap talaga syang asarin.

"I don't know a thing about cooking!" Bulalas nya. Nag walk-out sya ng makarating ang elevator sa parking lot.

Wala siyang alam sa mga gawaing bahay, it's not that wala talaga syang alam. She knows how to clean her room. She knows how to cook simple dishes. Pero clumsy sya, she always end up hurting herself tuwing nasa kusina sya.

**

Leighanna Josh Del Fierro's POV

Nakakainis yun! Bakit ba naging topic naming ang pagluluto? It's not that I don't know how to cook. I just don't want to cook. Lagi kong nasasaktan ang sarili ko tuwing nagluluto ako. Hmp!

"Hey! Wag ka na magalit. I understand your situation" Sabi ni Cj.

"Tsk" Pag-iinarte ko. Hindi naman talaga ako madaling magtampo. Madaling masaktan oo. Ewan ko din, feel ko lang talaga magtampo ngayon.

"Josh" May tono ng pagbabanta sa boses ni Cj. 

"Wha--" Hindi ko natuloy ang sasabihin ko ng maglapat ang mga labi namin. Hindi ko naman alam na ganito pala kalapit ang mukha nya sa mukha ko. I felt him smirked. Walanjo to.

"Now, are you still mad?" Tanong nya. 

Umiling ako at muling tumingin sa labas ng sasakyan. 

"Wait! I should drive my car home, aba! Wala akong gagamitin bukas pagpasok sa office" Sabi ko sa kanya. Ayoko naman magcommute. Hassle. 

"Silly! Natural ihahatid kita. Pwede ba kitang pabayaan?" Tanong nya. 

Naalala ko yung kwento ni Gran. She also show me an old photo of her and Lolo Carlos. I looked like her when she was my age. Cj looked like his late grand father. 

Sinabi ni Granny na namatay ang lolo ni Cj the day Cj was born. He encountered a tragic accident while riding a plane. Hindi na iyon gaanong idinetalye ni Granny. 

Hindi na kami muling nag-imikan hanggang sa makarating kami sa condo unit ko. Medyo naliliitan na ako ngayon sa lugar na'to. Dati'y hindi naman.

"Go change you clothes first. I'll cook dinner" Sabi ni Cj, tumango lang ako. Ewan ko parang nawalan ako ng energy. 

Nagvibrate ang phone ko bago pa man ako makapasok ng banyo.

From: +639*********

Kailan mo planong isauli ang boyfriend ko?

I froze when I read the text. Who the hell is this? Don't tell me it's Bea. Where did she got my number?

Hindi ko muna iyon pinansin. I'll call Blaise, alam na kaya ito ni Cj? Pano kung panandalian lang naman pala ang lahat? Paano kung muli akong ipagpalit ni Cj kay Bea? Hindi pa man din sila pormal na naghihiwalay.

I am the third wheel. 

Umiling ako. Hindi! Mahal ako ni Cj, ramdam ko yun. Naramdaman ko yun nung una pa lang, nung nagbabakasyon ako sa Ilocos. Alam kong higit sa pagkakaibigan ang turing nya sakin noon. He cares, not just because I'm a friend.

Even Blaise told me that the day I left Ilocos was also the same day the he will confess. Kaso nagising si Bea. Si Cj ang una nitong hinanap, natakot daw si Cj na iwanan si Bea noon. It might kill herself again. 

Nagbabad ako sa bath tub. Masarap ang ganitong pakiramdam paminsan minsan. Naisipan kong tawagan si Blaise habang nagbababad ako.

"Josh!" Gulat nyang bati sa akin.

"Hi! How are you?" Tanong ko sa kanya. 

"Fine, a bit tired. Kailan ba tayo ulit mag geget together? I missed you and PB" sabi nya.

"Soon Blaise, haha! We miss you too. By the way, I won't go in circles. I just want to ask something that's why I called you" Hindi sya agad nakasagot sa sinabi ko. "Hey Blaise, still there?" tanong ko.

"Yes yes. What are you going to ask?" tanong nya naman. 

"I-is Bea back?" -Ako. Hindi sya muling nakasagot agad. 

"H-how d-do you know?" She stammered in between her words. 

"Someone texted me, kailan ko daw ibabalik ang boyfriend nya. I believe it's Bea" I stopped for a while "How did she knew my number?" Nagtataka kong tanong.

"She has her ways Josh. And mind you, she's mentally sick" Nagulat ako sa sinabi ni Blaise. 

"Why'd you say that?" Tanong ko naman.

"Now is not the time to tell you that Josh. Even Cj doesn't knew a thing. Promise me you both fight for your love. I've also talked to Cj earlier. Yan din ang pinayo ko sa kanya. Wag mo syang bibitawan Josh. Cj is naive. Alam kong konting paawa lang ng kapatid ko sa kanya'y maaari na naman kayong masaktan. He treasure the friendship Josh. But believe me, hindi nya na mahal ang kapatid ko. It's you who he loves now" Blaise.

Saglit pa kaming nagusap bago namin i-end ang tawag. May duty pa daw kasi sya. 

Fight for your love. Fight for the both of you.