Enemies Become Lovers (super Slow Update)

Chapter 23

Lander's POV

3 months , 3 months ago mag mula ng malaman ko na patay na si meika, wala na den akong balita kay kreline at kay tita. 3 months , hindi ako iniwan ni audrien. Palagi lang siyang nasatabi ko. Sa tuwing umiiyak ako. Siguro kailangan ko na lang tanggapin na patay na si meika.

Nag kakamabutihan na naman kami ni audrien. Mag kaibigan na kami. Bumalik na lahat ng memorya ko. Pero kahit pa sabihin nAtin na minahal at kinabaliwan ko si audrien dati si meika na ang mahal ko.

May part sa akin na naniniwala na patay na si meika. Pero may part din sakin na nag sasabi na buhay pa ang babaeng mahal ko. Na buhay pa si meika. Pero..... Kay lyne na mismo nang galing na patay na si meika.

"Lander" napalingon namana ko kay audrien. Nandito kami ngayon sa school. Hindi na ako pinapansin ng barkada matapos ang mangyare.

Halos si audrien na lang lagi ang kasama ko. Hanggang sa bahay.

"Ohh bakit?? Btw kumain kana ba?" sabi ko sa kaniya.

"Hindi pa nga eh tara kain muna tayo sa cafeteria" sabi niya.

Habang nasa daan pinag titinginan kami ng mga studyante. Kilala nila si audrien dahil sa past namin ni audrien.

"Ano gusto mo?" tanong ko sa kaniya ng pipili na kami.

"Ikaw.... Hahaha di char lang kahit ano na lang" sabi niya natawa naman ako ng konti.

Nabaling pa yung tingin ko sa dating puwesto naming mag babarkada sa cafeteria.

Napa buntong hininga na lang ako habang inaalala ang masasayang araw namin dati.

Umorder na ako at bumalik din kagad. Maaga pa naman kaya medyo konti lang ang tao.

Sa lenderson na nag aaral si audrien. Tinanggap naman siya kagad.

"By the way, tampo na agad ako sayo" sabi niya.

"Huh? Bakit?" nag tataka kong tanong sa kaniya.

"It's my day,,,, come on hays.... Happy birthday to me" sabi niya.

Natawa naman ako."Sus,,, di ko makakalimutan noh oh eto gift ko sayo" sabi ko sa kaniya at inabot yung nasa paper bag.

"ano toh?" sabi niya.

"Buksan mo nalang mamaya sa bahay haha." sabi ko.

" okay okay thank you lander." sabi niya at niyakap ako bigla.

"Your welcome" sagot ko naman and i hug her back.

meika's PoV

Malapit na ang pasko dito sa america and nag sisimula na din ang snow.

"Lyne, di mo ba papapuntahin dito si laxer?" tanong ko sa kaniya habang naka upo kami sa snow at pinag lalaruan ito.

"Ewan di ko alam" sagot niya.

"Awsus,, paki pot kapa. Dito na kayo mag christmas btw, sinagot mo na ba siya?" ako

Nanlaki naman bigla ang mata niya.

"Ahmmm....." sabi niya pinindot ko naman ang tagiliran niya dahilan para mapa tayo siya.

"Yiiee sila na nga" pang aasar ko.

"uyy ano ba ikaw talaga tigilan mo ko ahhh,,, mei , tama na nakikiliti ako hahahaha naman ehh"  tumayo siya kaya naman hinabol ko siya. Patuloy siya sa pag takbo at ako naman ay patuloy na humahabol sa kaniya.

,pinag titinginan na kami ng mga tao, at nakikitawa din ang iba kahit di nila alam ang pinag sasasabi ko at ni lyne.

Hanggang sa may mabunggo ako kaya napa tigil ako.

"Oppss sorry miss" sabi niya. "Hmm, It's okay," sabi ko.

"Btw, you look familiar," sabi niya.

"Huh?" takang tanong ko.

"Ikaw ba si meika villaden?" nagulat naman ako ng mag tagalog siya.

"Ahh, a-ako nga" sabi ko.

"Im Laurence Paul De castro" sabi niya.

Nag taas naman ako ng kilay sa kaniya.

"Di moko na tatandaan yung kaklase mo nung elem" sabi niya.

"Sorry, di kita natatandaan eh, ahhh okay maiwan na kita dyan ahh bye" sabi ko. Wala akong panahon makipag usap sa kaniya.  Yeah rude but ganun talaga. Mahirap ng maging sobrang bait naaabuso eh.