Enemies Become Lovers (super Slow Update)

chapter 31

"Gising!!!" Nagulantang ako ng may biglang nag buhos ng malamig na tubig sa akin. Agad agad nabuhay ang diwa ko ng buhusan ako ng tubig.

Nakita kong papasok si audrien sa kwarto kung nasaan ako.

"ohh pasalamat ka sakin at buhay kapa." sabi nito.

"Tsss, binuhay mo pa ko!!? Sana pinatay mo na lang ako" sabi ko sa kaniya at umirap pa.

"Kung puwede nga lang  pinatay na kita for shure ngayon pinag lalamayan kita. Pero dahil sa mabait ako. Bubuhayin pa muna kita. Para naman may mapag laruan ako" sabi nito.

Pumantay siya sa akin. At saka tinitigan ang mukha ko.

"Ang kinis  kinis ng mukha mo and your so pretty. Puwedeng dungisan ang mukha mo?" sabi nito. Hinawakan pa ang mukha ko kaya naman nag iwas agad ako.

"Don't you dare to touched me or else----" i said.

"or else what?? Siguro minsan mo na akong nasindak pero di moko mapapantayan" sabi nito at nagulat na lamang ako ng dumaplis sa pisngi ko yung kutsilyo.

"Nasaan si laurence?" tanong niya sa isa sa mga tauhan niya.

"Umalis na po mam" sabi ng mga ito. Muling ibinaling sa akin ni audrien ang tingin niya. Ramdam ko ang umaagos na dugo sa pisngi ko. Pero kahit ganun di ako nag pasindak.

"Mukhang kulang pa yata" sabi nito. At bigla niyang sinampal ang kabilang pisngi ko. Tumagilid ang ulo ko dahil sa lakas ng sampal niya pero kahit ganun pinakita kong malakas pa din ako.

Wala akong pinakikitang emosyon ng mga oras na iyon. Miski di ko ininda ang sakit sa pisngi ko.

Umalis na siya at saka inilock ulit ng mga tauhan niya ang pintuan.

Ipinangako ko sa sarili kong di na ako mag mumukhang kawawa. Makakalabas ako dito. At makakaalis ng buhay. Pag labas ko dito humanda siya sakin. Mag babayad siya.

Kreline's PoV

Halos di mapakali si tita cleny ng pumunta si lander sa bahay at sinabing kinidnap si meika.

"Tita" tawag ko kay tita cleny na di mapakali. Kahapon pa kase di unuuwi si mei.

"Lyne, aalis na ako. Irereport ko na din sa pulis ang mga nang yaring pag dukot" sabi ni lander at akmang tatayo ng biglang mag salita si tita.

"Sasama ako, gusto kong hanapin ang anak ko" sabi ni tita na walang ka emo emosyon.

"Kung pera ang habol ng mga kidnapper na iyon ibibigay ko sa kanila iyon." sabi pa ni tita at ngayon ay naka tingin na sa mga mata ni lander.

"Sana tita payagan niyo ako na tulungan kayong mag hanap kay meika" sabi ni lander.

"But don't worry po sa oras na mahanap na po natin siya iiwas na po ako para malayo na siya sa gulo i think ako ang nagiging dahilan ng pag kakapahamak niya.  Gaya din po ng usapan namin ni mom. Pumayag po siya na mag hanap din ako kay meika pero may kondisyon yun ay ang lalayuan ko na siya pag nabawi na sa mga kidnapper" sabi ni lander. Ramdam ko ang lungkot niya.

"Ahh sige po tita cleny, lyne alis na po ako" sabi nito. At inihatid ko sa labas.

Napaupo na lamang si tita sa upuan na katapat niya at napa hilamos ng mukha.

Alam kong nasasaktan siya. Alam ko din na lungkot na lungkot siya. Si meika lang nama kase ang nag iisang anak niya. Kaya mahal na mahal niya ito.

Niyakap ko na  lamang si tita. Para gumaan ang pakiramdam niya. Pati ako nalulungkot dahil sa pag kakakidnap kay meika. Isang tao lang ang alam kong makakagawa ng ganun kay meika. Pero di ko pa alam kung tama ang hinala ko o hindi. Malaking gulo kung sisisihin ko ahad yung pinag hihinalaan ko. Pero gagawa ako ng paraan para mapatunayan ang hinala ko.

Lander's PoV

Wala akong nagawa kundi pumayag sa gusto ni mom. At isa pa kasal na kami ni audrien. Alam ko masasaktan siya sa oras na iwan ko siya dahil sa pag babalik ni meika.

Nag kausap na kami ni tita cleny. Ramdam ko na galit pa din siya pero nangingibabaw ang pag aalala sa kaniya. Di ko din mapigilan na sisihin ang sarili ko dahil palagi na lamang napapahamak si meika ng dahil sa akin.

Lumipas ang mga araw na patuloy lang ang pag hahanap namin kay meika. Pero still no meika na nahanap.

Pababa na ako ng kwarto ko ng may mag salita sa likuran ko.

"Aalis ka na naman? Bakit? Para hanapin yang ex mo?" sunod sunod na tanong ni audrien. Ngayong araw lang kami nag pang abot sa bahay simula nung kasal namin.

"Asawa mo na ako lander, i am your wife and your my husband. So please spend time with me, alam ko naman kung bakit ka nag papakabusy para hanapin ang ex mo na nakidnap."  sabi niya na naluluha pa.

"Hon, im sorry. I will promise matapos kong mahanap si meika, lalayo na ako ikaw na ang pag lalaanan ko ng oras. Okay? Im sorry" sabi ko sa kaniya.

"And aalis na din tayo after nun. Sa america na tayo titira" sabi ko pa at niyakap ko siya.

"Promise?" sabi niya.

"Promise" sabi ko. At humiwalay na ako sa yakap.

"Aalis na muna ako hon ahh. Babalik ako " sabi ko at lumabas na kagad.

Pinaharurot ko kagad ang kotse ko at sana pumunta sa police station.

"Ohh hijo, mabuti at naka rating kana agad" sabi ng police sa akin.

"Bakit po may balita na po ba kung saan dinala ng mga kidnapper si meika?"  tanong ko.

"Sa ngayon may clue kaming nakita dun sa van na sinasabi mo. May naiwang cars duon at mga gamit inimbestigahan namin iyon. Ito hijo, kilala mo ba kung kaninong card ito" sabi nito. Kukuhanin ko na sana ng biglang mag ring ang phone ko.

"Wait po sasagutin ko lamang toh" sabi ko at tumango naman ito at saka ako lumabas para sagutin ang call.

Unknow number but sinagot ko pa den.

"Hello" bungad ko pag ka sagot ko ng tawag.

"Stop finding your ex lander dellnadez" sabi ng babae sa kabilang linya. At nasundan iyon ng mala demonyong tawa.

"Teka sino ka ba??!" galit na sabi ko.

"Hulaan mo" sabi niya.

"Tigilan mo ako, nasan si meika!?" asar na sabi ko.

"Ohh you are looking for you ex wait" sabi niya maya maya pa nakarinig ako ng ungol at si meika yata iyon.

"Bitawan moko!!" at si meika nga.

"I will giving you to a 20 seconds para makapag usap" sabi ng babae at maya maya pa nag salita na si meika.

"L-lander, lander wag mo na akong hanalin mapapahamak kapa im okay here kaya ko ang sarili ko please. And sabihin mo kay mom im okay. Di ka makakapaniwala kung sino ang kumidnap sa akin si A-------"   di ko na narinig pa ang sumunod na sinabi ni meika sa kabilang linya ng maka rinig ako ng isang putok ng baril.

"MEIKA!!!!" halos sumigaw na ako. Kasabay nang pag bagsak ng luha ko ang siyang  pag buhos ng ulan.

Meika's PoV

"Ano!! At talagang ibubunyag mo pa ang anak ko ahh" Nang gagalaiting  sabi ng nanay daw ni audrien.

Tama nga sila like mother like daughter. Tss

Tinignan ko lang siya at saka umiwas ng tingin. Walang emosyon ang mukha ko halos 2 linggo na ako dito sa kwarto na ito. Nang hihina na din ako dahil hindi manlang ako nasisinagan ng araw may bintana nga pero grabe naman sa harang palagi din naka lock ang pinto.

"Sa susunod na gawin mo iyon malilintikan ka sa akin. Pasalamat ka at anak ko ang nag dedesisyon ng lahat ng plano sa iyo kundi malilintikan ka sakin. " sabi niya at lumabas ng kwartong iyon.

Napangisi na lamang ako. Halos puno na ng galos at sugat ang katawan ko pero di ako makalaban bukod sa idadamay nila ang mommy ko alam kong walang silbi kung lalaban ako. Madami  dilang tauhan di lang isa o dalawa nasa higit limampo.

Wala akong planong tumakas.  Kahit pa minsan ay ako ang natitira mag isa sa lugar na ito ay di ko binalak  tumakas.