Enemies Become Lovers (super Slow Update)

chapter 29

3rd Person PoV

"Boss naka ready na ang mga tao natin. 30.minutes  bago mag simula ang kasal."

"mainam, mabuti pa ay mauna na kayo duon susunod na lamang ako"

"Sige boss"

"ano bang pumasok sa utak mo at naisipan mong ipadukot yang babae na sinasabi mo?"

"None of your  business"

----
Meika PoV

Nagising ako at nakita kong tulog pa si lyne. Tinignan ko kung anong oras na.

Mag sisimula kase ang kasal 10 in the morning. At halos madapa  ako papunta sa cr  ng makita kong 10:21am na.

Naligo kagad ako.  15 minutes lang yata ako naligo dahil sa sobrang pag mamadali.

Pag labas ko sa cr ay nag punta ako sa dressing room ng kwarto ko.

Matapos kong mag bihis ay nakita kong tulog pa din si lyne kaya minabuti kong wag na siyang gisingin.

Pagbaba ko naman ay nakita ko si mom na nag babasa ng dyaryo. Nagulat pa nga siya ng makitang bihis na bihis ako.

"Ahh mom aalis ako ahh. Bye ma, tulog pa nga pala si lyne sa taas. Kayo na po bahala sa bubaita na yun ah hahaha " sabi ko at nag mamadaling umalis. Pag tingin ko sa watch ko ay 10:40 na malapit lang naman ang simbahan na yun mga 10 minutes lang  kung pupuntahan ko.

May sinabi pa si mom pero dahil sa kakamadali ko ay di ko na ito naintindihan.

"bye mom" sabi ko nalang at pinaharurot ang kotse ko.

Teka bakit ba ako nag mamadali? Una sa lahat di ako invited. Kaya okay lang na mahuli ako. Pangalawa,  bakit itinuloy ko pa din ang pag alis at pag punta dun?? Hays.

Habang nasa daan ay nakita kong may van na  naka sunod sa akin. Nakita ko kasi yung van na yun kanina sa tapat ng bahay bago ako umalis.

"Teka baka naman kamukha lang." nag kibit balikat na lang ako. At ng malapit na ako duon at nagulat ako ng makitang tapos na ang kasal. Nag lalakad na si lander at audrien palabas at sinasabuyan sila ng mga bigas at coins pati na din rose petals.

Para akong binag sakan ng langit. Napahawak ako sa puso ko. Lumabas ako ng wala sa sarili. At bigla na lang akong  naiyak.

Maya maya nagulat ako ng makitang naka tingin sa akin si lander. 'Meika' he mouthed papasok na sana ako.

"Meika saglit" sigaw niya.

Papasok na sana ako ng kotse ng may biglang humarang kay lander na naka black suit na mga lalaki. Pati na din sa akin. At tinakpan ng panyo ang ilong ko.

"Mei-----" at  tuluyan akong bumagsak dahil sa hilo.

Lander's PoV

"Lander okay ka lang ba? Sinaktan ka ba ng mga lalaki na yun?" alalang sabi sakin ni audrien. Pero di mawala wala ang ang tingin ko kung saan huli kong nakita si meika.

Buhay siya. Buhay ang mahal ko.

"Where is the key of my car?" tanong ko.

"W-wait san ka p-punta?" utal na sabi ni audrien.

"I said where's the key of my car!?" sigaw ko. Lumapit samin si mom.

"Anak, hijo mag hunos dili ka" sabi ni mom at hinawakan ako sa braso.

"Mom, meika is alive" sabi ko.

"Buhay? Ang ex girlfriend mo?" di makapaniwalang sabi ni mom.

"Yeah, at siya ang kinuha ng mga naka black suits na mga yun kaya akina ang susi ng kotse ko susundan ko siya" naiiyak na sabi ko.