Karanlığın Tonu

8.Bölüm Kalbim

Medya Melisa Sayer⬆⬆⬆⬆

Gözümü açdığımda sinirle bakan gözleri gördüm. Ateş üstümdeydi ve bana kızmış şekilde bakıyordu. "Aa Ateşcim gelmiş nasılsın?" Dedm ona bakarak ellerimi sertçe tutub yatakda sert tutuyordu "Göstericem sana nasıl olduğumu..."dedi pis-pis sırıtarak.

"Baya iyi gördüm seni. Elbiseleri bulmuşsun" dedm sırıtarak.
"Evet 2 kız bu yakışıklılığı gördü yardım etdi. Gölde güzel vakit geçirdiyimiz için geçikdim.." dedi pis-pis sırıtarak. Allah belanı versin çapkın piç şimdi yüzüne bir yumruk geçirmek istiyorum. Deye bilseydim amma "İyi o zaman çekil üstümden kalkıyım" dedim.

Ayağa kalkmaya çalışırken ellerimi sıkıca tutdu kalkmama izin vermedi dahada yaklaştı nefesi yüzüme değiyordu "Nereye gidiyorsun Melisa Sayer daha seninle işim bitmedi" dedi kısık sesle. "Az bile yaptım senin hayvanlığının yanında az kalır" dedm kötü-kötü bakarak. Çenesi kasıldı "Güzelim hala algılayamadın qaliba hiç kimse bana bir şey yapamaz, hiç kimse bana oyun oynayamaz" dedi kısık amma bir o kadar kararlı ses tonuyla. "Yok ya sen benle oynarken iyiydi. Hemde kötümü oldu? sayemde 2 sürtükle eylence dolu vakitler geçirdin" dedm alayla bakarak.

"Çekil üstümden Ateş senin oyunlarınla uğraşamıyıcam. Avazım çıktığına kadar bağırırım bana hiç bir şey yapamazsn" dedm sinirli ses tonuyla. Alayla sırıtdı bana dahada yaklaşdı kalbim hızlı atıyordu kulağıma taraf eyildi. Teni tenime deyiyordu. "Atarlı Güzel Korkmuyomusun?" Dedi kısık sesle. "Ha-hayır senden korkmuyorum. Sen kimsinki? nesinki? senden korkucam" dedm kaşlarımı çatarak. Güldü "Acele etme Melisacım. Benim ne olduğumu kim olduğumu öyreniceksin." Dedi ayağa kalktı arkasına bakmadan gitdi. Kalb atışım düzenlemeye çalışıyordum.

Noluyodu bana? Ondan korkmalımıydın? Bana ne yapıcakki? Kafamdakı sorular dönerken Zeyneb içeri girdi "Kız kalksana artık hava karardı. Hala yatakta aloo kime diyorum? Hey pişt" dedi Zeyneb elini karşımda sallıyarak kendime geldim "Ha Zeyneb dalmışım" dedm gözü kırpışdırarak.

"Ateş niye burdan sinirli çıktı?" Dedi yanmda oturarak. "Her zamanki egolu Ateş işte" dedm gözümü devirerek.
"Aşağıda yemeye bekliyorlar hadi."dedi Zeyneb ayağa kalktı. "Tamam" dedm bende ayağa kalkarak. "Ha bide sevmiyeceyin misafirler var. Gülümse" dedi elini yanaklarımı tutarak. "Kimlermiş?" Dedm aynaya geçib saçımı düzelderek. "Gel kendin gör" dedi ensesini kaşıyarak.

Kaşlarımı çatdım merdivenden aşağıya indik gördüyüm manzarayla donub kaldım. Tabiya kim olucaktı başka sürtük Selin ve Gizem. Selin kısa deri elbise giymişdi kırmızı ruju insanın gözüne giriyordu. Ateşin qucağında oturmuş saçıyla oynuyordu. Ateş elini kıpırdatmıyordu. Gizem Savaşın yanında oturmuşdu. Savaşdan hoşlandığı belliydi Zeyneb bana söylemişti.

Savaş amma hiç üz vermiyormuş Gizeme. Gizemde kısa siyah elbise giyinmişti. Alayla sırıtıb "Hoş geldiniz" dedm Seline bakarak. Ateş beni görünce Selinin belinden tutub kendisine çekti dahada. "Hoş bulduk canm. Şimdimi uyandın? Artık öğlen ne yapıb yorulmuşsunsa" dedi alayla beni süzerek. Kahkaha atdım "Canım o konuda hiç tecrübem yok. Bi ara sana gelirim detaylı şekilde öyretirsin. Malum sen çooook tecrübelisin" dedm bende onu süzerek. Selin sinirli bir şekilde bana bakıyordu. "Sen bana ne demeye çalışıyorsun" dedi sinirle bağırarak. Alayla sırıtdım "Anladığını" dedm

"Ee şey hadi sofraya geçelim. Rüzgar çok güzel mangal üstü yaptı." Dedi Murat konuyu değiştirerek. Her kes ayağa kalkıb masaya geçti. "Hayat nerde?" Dedm ortalığa bakarak. "Hiç bir şey istemiyorum Çok yorgunum uyuyucam dedi" dedi Zeyneb. "Bi rahatsızlığımı var?" Dedi Savaş. "Onun rahatsızlığı benim" dedi Rüzgar ayağa kalkıb merdivenlerden ireleyerek.