Karanlığın Tonu

20. Bölüm İtiraflar

Multimedya Ateş Akgül⬆

"Ateş Akgül ve sevgilisi hoş geldiniz" dedi Edis. "Asıl Sen hoş geldin Edis" dedi Ateş sinsi gülümsemesiyle. "Doğru itiraf etmeliyim her şey çok güzel olmuş" dedi bana bakıb gülümseyerek. Ateş öskürmesiyle ona döndük. "Selin nasılsın?" Dedi Edis Selini süzerek. Selin Edisin kolunu tutdu "İyiyim sen nasılsın?" Dedi cırtlak sesiyle. Edis Selinin eline baktı sora buruk gülümsemeyle "İyiyim" dedi. "Melisacım şaşırtdın beni ilk defa güzel görünerek" Beni süzerek Dedi iğrenç sesiyle. Alayla gülümsedim. "Tatlım boyaların arkasına gizlenmek güzellikse öyle güzel olmamağı tercih ederim." Dedm. Memnun şekilde Edisde Ateşde gülümsedi.
Selinin yüzü düşmüştü.

"Melisa kendi doğallığıyla güzel. İlk tanışmamızda beni sakinleştiren aslında güzelliyi ve yeşil gözleriydi." Dedi bana bakıb gülümseyerek. Selin "Siz tanışıyormusunuz?" Dedi.
"Evet çok güzel tanışmamız olmuştu" dedi Edis gülümseyerek. Ateşe baktığımda sinirli gibiydi. "Ben babamların yanına gideyim" dedm yürümeye başlıyarak. "Bekle bende sana eşlik edeyim Merve hanımla bir çalışanımın hastalığı hakkında konuşucam." Dedi Edis. Başımı onaylar şekilde salladım, gitmeden önce Ateşe bakarak. Sinirden çenesi kasılmıştı oh olsun sana Ateş bey.

Yanlarından ayrılıb Babam ve Annem tarafa yürümeye başladık. "Demek Ateşi seviyorsun" dedi. Hızla ona döndüm "N-ner-den çıkardın?" Dedm sesim titrek çıkmıştı. Güldü "Bakışlarını görmemek için kör olmak lazım" dedi. Eyvah o kadar bellimiydi off "Merak etme güçlü kadınsın ve bunu belli etmiyorsun. Ben anladım çünki bende aşık olmuştum. Bu bakışları tanıyorum yani" dedi. Utançdan dudağımı ısırdım.

Gelen konuklarla ilgilendikten, babamın beni iş arkadaşlarıyla tanışdırmasından, arada Ateşle benim bakışmalarımdan sonra gecenin sonuna yaklaşmıştık.
Babamla Kerem abi konuşma yapmak için sahneye çıkmışdılar.

"Evet Arkadaşlar bu gün bizim mutlu günümde yanımızda olduğunuz için hepinize teşekkür ederiz. 22-ci yılımız kutlu olsun" dedi Kerem amca, her kes alkışlıyordu. "Bu yıla kadar iyi günlerimiz de, kötü günlerimiz de oldu biz sadece çalışanlar diyil, büyük bir aileyiz ve ailemiz gitdikçe büyüyor. Buda beni çok sevindiriyor. Artık emekli olmak istiyorum ve işlerin başına biricik kızım Melisanın ve kendi oğlum gibi sevdiyim Ateşin geçmesini istiyorum" dedi babam. Büyük bir alkış kopdu. Ateşle ben bir-birimize bakıyorduk. Evet bir gün gelecek ortak olucakdık.

Babamın konuşması bitdikden sonra her kes dansa başladı. Canın annesi rahatsızlaşdığı için gitmişdi ne kadar gitmek için ısrar etsemde izin vermedi gelmeyime. Bu iyrenç günün bitmesini istiyordum. Artık onu Selinle sarmaş-dolaş görmeye dayanamıyordum. Garson yanımdan geçerken içki istedim.
2 bardak aldım. Birini başıma diktim. Zehir gibi tadı kanıma işliyordu amma bu gün beni sakinleştiren tek şey bu olucakdı. Diğerinide kafama diktim.

"İçki seni düzeltmiyicek daha da kötüleşdiricek" dedi Edis. Ne zaman geldiğini bilmiyordum.
"İyi o zaman kötüleşdirsin" dedm bir bardak daha alarak. Başıma diktim. Bana çok dikkatle bakıyordu. "Sendemi aşık olduğun kadına uzaktan böyle bakıyordun?" Dedm ona yakınlaşarak. "Evet ben hiç bir zaman ona sahib olamadım. " dedi. Kolunu sıvazladım. "Aynı şeyi yaşıyoruz" dedm.

Elimin sıkı tutulmasıyla arkamı dönmek zorunda kaldım. Kahve rengli gözler yanımdaki adama öfkeli bir halde bakıyordu ve kolumu zincirlemiş gibiydi. "Ne yapıyorsun Ateş?" dedim şaşkınlıkla kolumdaki ele bakarken. "Dans edeceğiz." Dedi. Beni sürükleyen bu adama hiçbir şey söyleyemezken adımlarımı ona göre uyarladım.