Karanlığın Tonu

17. Bölüm Oyun

Multi Can ve Melisa⬆⬆⬆

"Acaba birileri kıskanmışmı?" Arkamı döndüm Hayat sırıtıyordu. Ateş benimi kıskanıyordu? Amma neden? Beni sevmiyorki...

Bu salak düşüncelerden ayılmak için kafamı sağa sola çevirdim. Ateşle Can hala kavga ediyordu bir-birlerini sövüyorlardı. Artık dayanamıyordum o kimki bana karışıyordu?

"Yeter" bağırdım. Ortam sessizleşmiş Ateş ve Can bana bakıyordu. Ateşin yumruğu havada kalmıştı. Aslında her kes bana bakıyordu. "Kesin artık kavgayı." dedm Ateşe yaklaştım gözleri şaşırmış bana bakıyordu amma ben sert bakacaktım. "Ne var? Ne istiyorsun Ateş?" Dedm soğuk tavırla. Bu soru onu delirmişe benziyordu ki, gözlerindeki kahve rengi dahada koyulaştı "Sana dokunuyordu ve sen bundan rahatsz oluyordun. Yani bir manea arama insanlık görevi" Dedi oda soğuk tavırla. Demek benimle yarışıcaktı bende boyun eğmeyecektim. Kahkaha atdım

"İnsanın sevgilisi dokununca rahatsızmı olurmu?" Dedm muzhipçe sırıtıb. Dediyimle donmuştu. Yutkundu "Bu kadar hızlı olucağınızı düşünmedim Melisa Sayer" dedi adımı vurguluyarak. Alaycı şekilde sırıtdım ellerimi arkamda birleştirdim. "Hayat devam ediyor. Değmeyecek biri için kahrolmama değmez Ateş Akgül." Dedm bende onun ismini vurguluyarak. "İyi bakalım devam etsin" dedi sırıtıb.

Arkasını döndü "Sevgilim hadi biz gidelim. Daha eylenceli yere götürücem seni" dedi çapkın bir gülüşle bana bakıb. Selinde gülümseyib Ateşin elinden tutdu iğrənç çift arkasını dönüb gitdi. Onları el-ele gördüğümde Kalbim sanki sızlamıştı gözümde dolmuştu. Amma hiç bir şey yapmıyıcaktım. Ona boyun eğmiyecektim. Onun için üzülmeyecektim. Akacak yaşları geri çevirdim. "Hayır olmaz" fısıldadım.

Arkamı dönüb yerde yığılan Cana baktım derin nefes aldım elimi uzatdım. Tutdu elimi ayağa kalktı. Burnu kanamış, kaşı patlamış, yüzünde kızarıklık ve morluklar vardı. "İyi misin?" Dedm gülümsüyordu. Yüzü bu haldeyken kim gülerdi ki, "Niye gülümsüyorsun? Ateşin yüzündeki eserini hissetmedin galiba" dedim sinirden gülerek. Bu adam gerçektende beni çıldırtıyordu. Omuz silkti "Beni düşünmen yüzümdeki eseri unutmama yardım etdi diyelim Sevgilim" dedi Sevgilim sözünü vurguluyarak. Anlamamışdım. Sevgilim mi?

Bu sırada söylediklerim aklıma geldi Tanrım ben ne yapmıştım? sırf Ateşi gıcık etmek için her kesin içinde Canla sevgili olduğumu söylemiştim. Derin bir off' çekib kafama vurdum. Güldü "Merak etmə biliyorum, sırf Ateşi kıskandırmak için yaptığını" dedi gülümseyerek. Yutkundum peki ben ne yapıcaktım? Bu yalanı artık atdım sonrasında ne yapıcaktım? Sırf Ateş kötü olsun, incinsin, kıskansın diye bu yalanı ne kadar uzatıcaktım? En önemlisi can ne yapıcaktı?

"Merak etme Melisa oyununu layiğince sürdürücem" dedi ellerimi tutarak. Gülümsedim. "Teşekkür ederim" fısıldadım. Oda gülümsedi. Ve oyunumuz artık başlıyıcak...

Ateşden

'Ahhh Ateşş' Selinin iğrenç sesini duymak ne kadar istemesemde kendimi sakinleştirmeliyim. Aklımdan hala çıkmıyor Melisanın sözleri aklıma gelince dahada delirib hızlanıyordum. Nasıl yapardı? Beni seviyordu bunu gözlerinden göre biliyordum. Amma şimdi Melisa soğuk umursamazca bakışlarla bana bakerken deliriyordum. Tavana bakıyordum altımda inliyen Selinin dudaklarına baktığımda dudaklarını ısırıyordu zevkten. Kaç kişinin altına yatdığı muammaydı. Amma benim Melisam utanırken dudağını ısırırdı. Selin kaç kişiyle öpüşmüşdür onuda bilmiyorum. Amma Melisanın ilk öpücüğünü ben almıştım.

O günü hatırlıyorumda dudaklarını hiç bırakmak istememiştim. Ben neden her şeyi Melisayla kıyaslıyorumki? Ve neden şimdi kendimi ona ihanet etmiş gibi hiss ediyorum? O benim hiç birşeyim diyil ki. Selinin dahada inleme seslerini duyunca dayanamayıb ayağa kalktım. Pantolonumu giyindim.