Όταν ο ουρανός συννεφιάζει

Κεφάλαιο 31

Χτυπάω το κουδούνι και βλέπω την κυρία Όλγα να μου ανοίγει την πόρτα. <<Γεια σας>> λέω ευγενικά και περνάω μέσα ενώ σχεδόν τρέχω να πάω στο δωμάτιο. Βλέπω την Άνια στο κρεβάτι μόνη της και την πλησιάζω διστακτικά <<Μόνη σου είσαι;>> την ρωτάω και εκείνη γνέφει θετικά <<Οι άλλες οι βλαμμένες δεν ήρθαν ακόμη;>> ξανά ρωτάω και κάθομαι στο κρεβάτι δίπλα της <<Θα έρθουν να με δουν αύριο>> μου λέει και μου φαίνεται περίεργο. Είχαμε συνεννοηθεί να έρθουμε όλες σήμερα.

 Φαίνεται αρκετά ξεκούραστη αν και τα μάτια της είναι κόκκινα, μάλλον θα έκλαιγε πριν έρθω. <<Τι θα κάνεις;>> την ρωτάω και εκείνη με κοιτάζει στεναχωρημένη <<Τι εννοείς; Ότι ήταν να κάνω το έκανα, τώρα απλά θα περιμένω να δω πως θα πάνε τα πράγματα>> δηλώνει αρκετά σοβαρή και τότε μου έρχεται φλασιά.

<<Θέλω να σου πω κάτι περίεργο που μου συνέβη λίγο πριν έρθω>> δηλώνω και εκείνη με κοιτάζει δύσπιστα. <<Πριν από λίγο μου εμφανίστηκε ένα ακόμη όνειρο αλλά αυτήν την φορά παρ' όλο που δεν κοιμόμουν δεν λιποθύμησα. Απλώς έκλεισα τα μάτια μου!>> συμπληρώνω δίνοντας έμφαση στην τελευταία πρόταση.

Βλέπω την  Άνια να ανακάθεται στο κρεβάτι αργά και να με κοιτάζει σαν να γνωρίζει τι γίνεται.<<Κοίτα, από την ώρα που μας μίλησες γι' αυτό παραξενεύτηκα! Γι' αυτό και έκανα μια μικρή έρευνα>> αποκρίνεται δύσπιστα. Ήμουν σίγουρη ότι θα το έψαχνε όσο και αν φώναξε εκείνη την μέρα. <<Η αλήθεια είναι ότι δεν βρήκα κάτι στο ίντερνετ όσο και να έψαξα. Τελικά όμως έμαθα κάτι εκεί που δεν το περίμενα>> συμπληρώνει και με κοιτάζει στα μάτια <<Θες να μου πεις και εμένα;>> την ρωτάω ανυπόμονη και λιγάκι νευρική <<Η γιαγιά μου μίλησε για την περίπτωση σου>.

Έχω την αίσθηση ότι δεν μιλάμε για μένα αυτήν την στιγμή, παρ' όλα αυτά είμαι λίγο σοκαρισμένη. Αυτό που μόλις μου είπε δεν έχει κανένα νόημα. Έψαχνε και όλως τυχαίως η γιαγιά της ανέφερε αυτό το θέμα; <<Δηλαδή τι σου είπε;>> ρωτάω και εκείνη με κοιτάζει φοβισμένη <<Μου είπε ότι ο κόσμος των ονείρων, ουσιαστικά σου εμφανίζει αυτά που το υποσυνείδητο σου βλέπει ότι αγνοείς ή κάτι που θέλει να σου υποδείξει ο εαυτός σου>> μου λέει και εγώ δεν βγάζω και πολύ νόημα. Αυτό δεν αφορά τα όνειρα μου. <<Θες να μου το εξηγήσεις λίγο καλύτερα γιατί μάλλον δεν κατάλαβα>> απαντώ στην δήλωση της και εκείνη πλέκει τα δάκτυλά των χεριών της μεταξύ τους και με κοιτάζει στα μάτια. <<Η δική σου περίπτωση διαφέρει πολύ από αυτό, απλά προσπάθησε να μην με διακόψεις γιατί και εγώ δεν ξέρω πως ακριβώς να σου δώσω να το καταλάβεις>> μου λέει και εγώ γνέφω καταφατικά <<Ουφ, λοιπόν!! Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι με χαρίσματα σε αυτόν τον κόσμο και ξέρεις ότι και εγώ έχω αυτό το χάρισμα ας το πούμε να "ερμηνεύω" όνειρα. Αυτό εγώ το πήρα από την γιαγιά μου αλλά δεν το έχω αναπτύξει και ούτε θέλω. Πριν από λίγες μέρες η γιαγιά είδε κάτι σαν όραμα, όχι δεν μ' αρέσει αυτή η λέξη, αισθάνθηκε καλύτερα ότι η αύρα σου βρίσκεται εκτεθιμένη στον κόσμο του υποσυνείδητου. Το υποσυνείδητο όμως άλλες φορές είναι κάτι πολύ καλό αλλά κάποιες άλλες είναι πολύ κακό>> μου λέει και κάνει μια παύση, ουσιαστικά είναι η πρώτη στιγμή που μετά από αυτά που μου λέει καταλαβαίνω ότι είμαι τελείως μπερδεμένη. Ήμουν σίγουρη ότι αυτή η κατάσταση εξηγείται και μάλιστα έχει μία λύση αλλά όχι τόσο ψαγμένη. <<Το θέμα όμως είναι ότι το υποσυνείδητο σου είναι μπλεγμένο με το υποσυνείδητο πολλών ανθρώπων οι οποίοι έχουν πεθάνει>> δηλώνει και σοβαρεύει απότομα.