Όταν ο ουρανός συννεφιάζει

Κεφάλαιο 37

<<Και εγώ εδώ είμαι!>> ακούω τη φωνή της γιαγιάς μου και πετάγομαι όρθια σπρώχνοντας τον Βαγγέλη προς τον καναπέ. Σκουπίζω βιαστικά τα μάγουλα μου και δυσκολεύομαι να την κοιτάξω από την ντροπή μου. Πως είναι δυνατόν να το ξέχασα ότι είναι εδώ; Ο Βαγγέλης βρίσκεται σε μια αντίστοιχη φάση με την δική μου, τρίβει τα χέρια του πάνω στο παντελόνι του και έχει κατεβασμένο το κεφάλι.

<<Καλά μην κάνετε έτσι, όλα καλά>> δηλώνει η γιαγιά αλλά αυτό δεν με κάνει να νιώσω καλύτερα. Κάθομαι στην θέση μου στον καναπέ και της ρίχνω κλεφτές ματιές. Εκείνη συγυρίζει λιγάκι το σεμεδάκι και μετά με κοιτάζει στα μάτια, πράγμα που με κάνει να νιώθω χάλια. <<Όπως καταλαβαίνετε είμαστε άμεσα συνδεδεμένοι. Εγώ το προκάλεσα αυτό>> συνεχίζει και σηκώνουμε και οι δύο το κεφάλι παρά την ντροπή μας. <<Εσύ το κάνεις κάθε φορά;>> ρωτάω θυμωμένη και εκείνη με κοιτάζει απογοητευμένη <<Όχι βέβαια, πρώτη φορά το κάνω. Για τόσο χαζή με περνάς, θα σας έβαζα εγώ σε αυτήν την διαδικασία;>> με ρωτάει και εγώ δεν έχω καλυφθεί από τα λεγόμενα της. <<Και τι ήταν αυτό;>> συνεχίζω με τις ερωτήσεις και ο Βαγγέλης μου πιάνει το χέρι. <<Χαλάρωσε, θα τα μάθουμε όλα>> μου λέει και εγώ τον κοιτάζω λοξά. Πως είναι δυνατόν αν είναι τόσο ήρεμος; Μόλις μας είπε η γιαγιά μου ότι μας προκάλεσε όνειρο, Θεέ μου σε τι κόσμο ζω; Γιατί μου συμβαίνουν εμένα αυτά τα πράγματα;

<<Απ'ότι έχετε καταλάβει επιτέλους, δεν μπορείτε να διαχειριστείτε μόνοι σας την κατάσταση. Πρέπει να είστε σε επικοινωνία μαζί μου και να μην μου κρύβετε πράγματα γιατί μόνο κακό θα μας συμβεί>> αποκρίνεται αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί βάζει και τον εαυτό της σε όλο αυτό. Εννοώ, ναι, έχει ζήσει πολλά αλλά νόμιζα ότι τώρα έχω να κάνω με τον Βαγγέλη. <<Με συγχωρείτε αλλά δεν μπορώ να καταλάβω. Πως το προκαλέσατε εσείς αυτό;>> ρωτάει ο Βαγγέλης και η γιαγιά μου χαμογελάει <<Το προκάλεσα αυτό γιατί είμαστε συνδεδεμένοι, δηλαδή δεν ξέρω πως αλλά το έκανα. Απλά συγκεντρώθηκα και ένιωσα μια ενέργεια>> μας λέει και εγώ την κοιτάζω μπερδεμένη. Τα λόγια της Άνιας έρχονται στο μυαλό μου Το μυαλό σου είναι συνδεδεμένο με άλλα πέντε άτομα. Εγώ, ο Βαγγέλης, η γιαγιά και ποιοι άλλοι; Άντε παλιά ήταν ο παππούς του Βαγγέλη, τώρα είναι ένας ακόμα ή ακόμα δύο.

<<Μισό λεπτό! Αυτό μπορώ να σας το απαντήσω εγώ!>> πετάγομαι και με κοιτάζουν και οι δύο έκπληκτοι <<Τα μυαλά μας είναι συνδεδεμένα με κάποιο τρόπο γιατί υπάρχει μια μετάλλαξη σε ένα μέρος του εγκεφάλου μας που δεν θυμάμαι ακριβώς πως λέγεται. Δεν έχει όμως σημασία αυτό!Σημασία έχει ότι πρέπει να ψάξουμε τουλάχιστον ένα ακόμη άτομο που να έχει αυτήν την μετάλλαξη>> λέω και κατά κάποιο τρόπο απλά σκέφτομαι δυνατά. Αν υπάρχει ένας ακόμη άνθρωπος που να έχει αυτήν την μετάλλαξη, ποιος είναι, που είναι;