Loving my Ex

Chapter 3: The Past

(A/N: Ifafast forward ko na to guys ha! Tenkyu sa kung sino mang nagbabasa ng Stories ko! :) sana may magComment at Vote at Share para bongga! Eeeee! ang konti plng ng Reads ko. :( sana madagdagan. :( Pati yung iba ko pang Stories. Pasensya na den ho sa Typos. You know, minsan dko napapansin. pero syempre dahil Oh-So-Brilliant kayo e, alam kong gets nyo na yan. ;) BTW, Medyo mahaba tong UD na to. So, Enjoy reading! :) Tenkyuuuuuuu! Aylamyu! :*)

****

Halos isang buwan na since nagstart yung classes. As time goes by, na madalas kong nakakasama si Tristan sa isang lugar, malamang classmates e, e nasanay na ko.

Nasanay na kong tignan na lang sya sa malayo.

Nasanay na kong pangarapin na lang sya na para bang high school ako na first time magkacrush.

Madalas pag nakikita ko sya naiisip ko na sana ako na lang ulit. Weh? Basha!? Charot. XD

Anyways, haaaaaaay. sana pwede na lang ibalik ang nakaraan.

Mica- Paris? Anong sana pwede na lang ibalik ang nakaraan?

ako- h-ha!? bakit alam mong iniisip ko?

Tapos nagtinginan sila ni Julie. Andito kami ngayon sa canteen. Lunch break e.

Julie- Hay nako. iniisip mo na naman si Tristan no?

Napahinga ako ng malalim.

Ako- Hell yeah. Kahit kelan naman di sya nawala sa isip ko e.

Mica- Naku Girl. Don't you think it's already time to move on? Matagal na din naman since you two broke up.

Ako- you know, gustong gusto ko nang magmoveon. Pagod na pagod na ko. Pagod na kong umiyak. Pagod nko masaktan. pagod na ko umasa. Nakakapagod na. :( Pero hindi pa din kase sya mawala sa isip ko. Lalo na sa puso ko.

Julie- Girl. . . . .ang corny mo. >_<

=____= di naman sya masyadong panira ng moment nyan? Ewan ko ba kung bakit kaibigan ko to.

Ako- Pag ikaw nainlove! Kala mo! baka mas malala ka pa saken!

Julie- Ay naku. oo na!

I felt tears run down my face. Here we go again, umiiyak na naman ako.

For Pete's sake Paris! Tama na naman pagiyak mo! Pusang anak naman oh! Antagal na naming wala pero kung makaiyak ako parang kahapon lang nangyari lahat.

Naramdaman kong inakbayan ako ni Julie, sya nasa tabi ko e. Tapos si Mica naman hinawakan yung kamay kong nasa ibabaw ng table.

That's our way of comforting each other e.

Ako- Thank you a. Salamat at andyan kayo para sa kadramahan ko.

Julie- Kaya nga tayo friends di ba? =)))

Mica- O sya. kain na tayo. para mawala bad vibes mo.

Ako- Tara let's eat!

Habang kumakain kami, napalingon ako sa may dulo ng canteen. Sa may malapit sa bintana. Dun. I saw him. Looking at ME. Di ko alam pero gaya nung first day, may nakita ko ulit sa mata nya. Longingness? Sadness?

Then he just smiled. At tinuloy ang pagkain nya.

Waaaaaaaaaaaaaah! Packing Tape naman oh! Kinikilig ako sa ngiti nya. At the same time, nalulungkot. Nakakalungkot naman kase talagang isipin na minsan ko nlng makita yung ngiti nyang yon na para saken. samantalang dati, Akin lang yung smile na yon. Akin lang lagi yon. Noon.

Paris, NOON YON! Iba na ngayon! Wake up!

Epal naman tong isip ko e. =____="

Haaaaaaaaaaaaaaaaaysss.