Chapter 19: Tita Yvonne

90 2 0
                                    

POV ni Paris

Maaga kong nagising ngayon. Monday. Kahapon kasi yung dating nina Troy from Malaysia, ngayon ay papasok na sila sa school and I'm so excited to congratulate them for being the second best among the contestants. Ang galing lang. Kung kami kaya ni Tristan yung andon? Mananalo din kaya kami?

Speaking of Tristan, one week had passed at okay naman kami. Yun nga lang, para kaming mga high schoolers na nagtatago parati.

Umiiwas kasi kami na may makakita samin na pwedeng magsumbong sa parents nya. That would be a great mess because I know for sure that tita Yvonne and tito Rick won't want us being together again. Sila yung may pakana ng pagpapakasal thingy nina Raine di ba?

Ewan ko nga ba, mabait naman sila noon e. Although, busy palagi sa trabaho at yun yung priority nila, alam ko naman na para din yun kay Tristan e.

Ngayon, feeling ko biglang naging kontrabida yung tingin ko sa kanila. Hays.

Palabas na ko ng kwarto nang magtext si Tristan.

Babe, I'll be late for school today. Need to fix some stuff. Sorry I can't fetch you. Dun na tayo magkita. TC. Iloveyou.

I just replied, "Ocake. Iloveyou, too babe."

Paglabas ko ng gate, nagulat naman ako nang makita ko si tita Yvonne na nakasakay sa kotse nya. Ang lakas ng tibok ng puso ko. The window was open kaya nakikita ko sya. When she saw me, she said, "Can we talk Paris?"

Kinakabahan man. Tumango ako.

"Get in the car. I'll bring you to school."

Pumasok ako sa kotse. Pinaandar nya naman agad. Tahimik lang kami buong byahe hanggang tumigil sya sa cafe malapit sa school.

We entered the cafe, she asked me what do I want but I resisted.

"So, how are you?" She started. She wasn't even smiling! It was giving me creeps!

"Okay lang po tita. Kayo po?" I answered politely.

"I'll be straight to the point Paris. Alam kong nagkabalikan na kayo ni Tristan. At hindi ako natutuwa sa nangyari." She said.

I was just there, looking down my feet so she continued.

"He should be with Raine. Not you. They will be the ones to save our companies. So, I am asking you to please stay away from him." she stated calmly.

"No." I answered, looking straightly at her eyes.

"What?" she was shocked to hear me contradict her.

"I said no, tita. I will not stay away from him. I love him and he loves me. We should be together and not them." I felt a tear run down my cheek.

"Naririnig mo ba ang sinasabi mo Paris? Hindi mo ba naiintindihan? We need the two of them for the company! You're being selfish!"

"Kayo po Tita? Naririnig nyo po ba ang sinasabi nyo? Hindi ba mas selfish na ilalayo nyo ang anak nyo sa kung san sya masaya dahil lang kailangan sya ng kumpanya nyo?" I answered back.

"Makakaya mo bang makita syang maghirap Paris? Dahil lang sa ginusto mo syang makasama? Magisip ka hija. I know you're an intelligent child and you will know exactly what's the right thing to do."

After that, she left me with tears overflowing.

****

"Babe! Bat ngayon ka lang? Nauna pa ko sayo a? Di ka man lang nagtetext. Wait, your eyes are red. Did you cry?" Salubong sakin ni Tristan pag pasok ko ng room.

"Sinisipon lang ako babe. Kaya nalate din ako ng gising. Nagmamadali ako kaya di na ko nakapagtext." buti nlng napagisipan ko na yung sasabihin ko.

Ayokong malaman nya na kinausap ako ng mama nya. Knowing him, magaalala lang sya ng sobra.

Nagpunta na kami sa seats namin. Magkatabi na kami ngayon. Inaasar nga kami ng mga classmates namin e. Nagbreak break pa daw, e di naman daw makakatiis, babalik din. Natatawa na lang kami.

Buti at medyo nadivert ang isip ko sa pangaasar nila. Ayokong isipin si Tita Yvonne.

Maya maya pa ay dumating sina Troy at Raine. At ang nakapagtataka, ang lagkit ng tinginan ng dalawa. Kung makapagngitian din, inam!

Hmm. I smell something fishy.

Namigay sila ng mga pasalubong. Souvenirs from Malaysia. Grabe to si Raine, lahat talaga sa room meron. Kahit yung mga di naman nya kaclose.

At ang binigay nya samin ni Tristan? Couple shirt? Yung totoo? Kala ko karibal ko sya? E bat ngayon push na push nya kaming dalawa?

"I just remembered you when I saw that kasi e." she said.

Nagthankyou na lang ako kesa magtanong pa. Nagcongrats na din ako.sa kanilang dalawa.

Maya maya dumating na yung prof namin.

After ng tatlong subjects, umuwi na kami. Hinatid ako ni Tristan sa bahay. Bago ako bumaba ng sasakyan nya, I asked him, "Babe? Can I hug you?"

He frowned. "Of course, baby. Anything you want."

And then I hugged him. Tight. I am so afraid that someday, they will take him away from me.

Loving my ExTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon