Polny kwiat

404 51 2
                                    


By zwyciężyć, walczył,
By uwolnić, umierał,
By ukarać, strzelał,
By ocalić, zabijał,
W obronie pokrzywdzonych,
W obronie uwięzionych,
Z pamięci zabitych,
Z własnego honoru ran odkrytych,
Wolał zginąć, niż się poddać,
Niż zostawić ojczyznę, życie oddać,
Kula go dosięga,
Dopełniła się jego przysięga,
Ludzie mu obiecali,
Że gdy ich ocali,
Spocznie pod starą brzozą,
Mogiłę płotem ogrodzą,
Krzyż postawią,
Nieśmiertelnik na jego szyi zostawią,
Mszę odprawią za jego duszę,
Każdy powtarzał: pamiętać muszę,
O jego honorze, obronie, poświęceniu,
Dzielnej walce, postrzeleniu,
Śmierci krwawej,
Mogile dawnej,
Że oddał życie, byś ty,
I ja był syty,
Szczęśliwy, od zniewolenia wolny,
I na grobie zostawił mu kwiat polny.

WIERSZE PATRIOTYCZNEOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz