1939-1945

101 14 0
                                    

Dzisiaj w niebie wielki ruch,
Anioły wytężają swój słuch.
Na dole krzyki, huki, strzały,
Wielkie czerwone armaty ryczały.
Słychać tupot tysięcy ludzkich stóp,
Biegną kopać już swój grób.
W zimnej ziemi, w ramionach orła,
We fladze, którą armia wroga podarła.

Bięgną z wiarą ukrytą pod mundurem.
Biegną przerwanym, krwawym sznurem.
Piękni, młodzi, krwawiący, strzelający,
Ojczyzny dzielnie wciąż broniący.
Modlą się do Boga o wsparcie,
O ataku udane odparcie.

1939 rok krwi, męki i nadzieji,
Wiara w niepodległość przyszłych dzieji.
Ludzie krzyczą pośród morza krwi,
Wróg zawistny z nich drwi.
Brońcie się orzełki w zieleni,
Wyjdźcie spod matki ziemi.
Wyszli na pole walki,
Padając, jak dziecięce lalki.

Czarne zawisły nad Polską chmury.
Kolejne orzełki lecą do góry,
Niebo płacze razem z żywymi,
Witając się z ludźmi martwymi.
Kule chłoną następne życia,
Wróg słucha agonii wycia.

Rok 1945, zapadła cisza w śród Polaków,
Wyglądają partyzanci zza krzaków.
Nie ma wroga, uczichły krzyki,
Zieloni poprawiają swe kołnierzyki.
Świat roznosił wieści o końcu wojny,
Teraz nasz naród był wolny.
Miliony krzyży brzozowych,
Kilkanaście legęd obozowych,
Opowieści z okopów, z lasu,
Z tego krawego dla nas czasu.

Polacy pamiętajmy o poległych,
Z lat tak już ubiegłych,
Dzięki ich poświęconemu życiu,
Nie marzymy o wolnym byciu,
Niepodlega jest prawdziwa,
Już w marzeniach się nie skrywa.
Ci co przelali krew za naszą wolność,
Niech mają w niebie wieczną spokojność,
A my pamiętajmy o każdym krzyżu i ciele,
Bo ci żołnierze poświęcili tak wiele,
Byśmy mogli żyć spokojnie,
I nareszcie wolnie.

WIERSZE PATRIOTYCZNEOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz