WIERSZE PATRIOTYCZNE

Żołnierze

Stoi na środku polany żołnierz,
Zakrwawiony ma kołnierz,
Dziurę w czaszce,
Jego ciało zostało rzucone w chaszcze,
Twarz rozszarpana przez minę,
Wesoło powtarza: Za Ojczyznę ginę!
Mundur brudny, od błota i krwi,
W sercu kula tkwi,
Zardzewiały orzełek biały,
Taki, niepozorny a dodawał mu chwały,
Dwa kolory Ojczyste,
Były dla niego oczywiste,
Biały - czysty, idealny,
Piękny i moralny,
Czerwony- krwawy, cierpiący,
Jednak polskie serce kojący,
Te dwa piękne kolory,
To nie są odwagi pozory,
To część serca Polaka,
Żołnierzy z AK,
Powstańców,
Partyzantów,
Małych dzieci,
Którym w oczach śmierć świeci,
Czerwony i biały,
Te dwa kolory w ich ranach zostały,
Stoi armia na polanie,
Pokazując swe oddanie,
Poświęciliby się jeszcze raz.
Bez nich nie było by nas,
Pamiętajmy o bohaterach,
W przyszłych Polskich erach,
Że ci żołnierze,
Co mają zakrwawione kołnierze,
Te dzieci, nastolatkowie,
Co przelali krew na to pustkowie,
Zginęli za Ojczyznę,
Pozostawiając na polu krwawą bliznę...