DOĞUM LEKESİ -ANAHTAR EFSANESİ

Oda Arkadaşım

Rikus geldiğinde Miyena tekrar ağlama krizine girdi. Rikus bana baktı ve gülümsedi. Marvin ve Miyenaya tekrar sarıldım ve dolabımdaki birkaç parça eşyamı bir sırt çantasına doldurup Rikusla beraber odadan çıktım.Bir süre sessizce ilerledik.

''Tebrik ederim.Bu yılki ikinci görüşmemiz.Galiba benden ayrı kalamıyorsun.''

deyince gülümsedim.Rikus benim bakıcımdı.Küçükken beni o büyütmüştü ve hala benden sorumluydu.

''Onları özleyeceğim.''

dedim.Beni durdurdu.

''Onlarda seni özleyecek Arya.Fakat buna alışman lazım.Sen bir savaşçısın.İnsanlara bu kadar önem vermemen gerekiyor.Bir gün gelecek o çok sevdiğin değer verdiğin insan senin düşmanın olursa onu hiç acımadan ,pişman olmadan öldürmen lazım.Yoksa onlar seni öldürür.Bak kızım bu yüzden ben bir savaşçı olmadım.''

Kolunu açıp bana gösterdi.2 seviye.Bunu gördüğümde şaşkınlıkla ona baktım.O da bir savaşçıydı.Omuz silkip yürümeye devam etti.

''Hep birini sevmek istedim.Ölümüne.Ona aşık olmak istedim.Bir kadına aşık olmak istedim.''

Şaşkın bir şekilde yüzüne bakarken yürümeye devam etti.

'' Biliyor musun? Aşka inanmam.''

Bana baktı. Kaşlarını çatmıştı. Ardından çıkış kapısına geldik. Rikus kolumu açıp bekçiye gösterdi. Bekçi oldukça şaşırmıştı fakat bozuntuya vermeden çıkmamız için kapıyı açtı. Kapıdan çıkmadan önce son kez dönüp baktım ve kapıdan çıktım. 4. Seviyenin binasına doğru yol alırken Rikus konuşmaya başladı.

'' Neden?''

''Bilmem pek inandırıcı gelmiyor. Hikayeler efsaneler falan. Saçma''

Kafasını salladı. Bir süre sessizce ilerledik. Ardından 4. Seviyenin bahçesine giriş yapmak için kolumdaki mührü gösterdim. Bizi içeri aldılar. Binaya doğru ilerledik. İçeri girdik. Eski okulumdan pek farklı değildi. Yeni odamın kapısına geldiğimizde derin bir nefes aldım ve kapıyı açtım. Yavaşça içeri girdiğimde şaşkınlıktan ağzım beş metre açık kaldı.

'' Rikus, odamı değiştirebilir miyim?''

''Üzgünüm. Tek boş oda burası.''

Yavaşça yutkundum ve içimden bildiğim bütün küfürleri ettim.