DOĞUM LEKESİ -ANAHTAR EFSANESİ

Tehdit

Multi'deki çalışma için cokonusma'ya çok tesekkur ederimm :)

Kral ve Derek içeri girince ayaklandım.İki muhafız beni tutup götürürken annemin korku dolu gözleriyle karşılaştım.Ona rahatlaması için duygular gönderdim.

Muhafızlara etki etmeye çalıştım fakat ne yapabileceğimi bilmiyordum.Beni bırakmalarını sağlayamazdım.Sinirle soludum.İşkence odasına tekrar girdiğimizde  kanıma karışmaya başlayan adrenalinle derin nefesler almaya başladım.

Sandalye'ye bağlandım ve odada kral'la yalnız kaldım.Gözlerimi kral'dan çekmeden meydan okuyan bir ifadeyle baktım.Önümde dikildi.

"Biliyorum ki sana yapabileceğim işkenceler bir işe yaramayacak."

"Bunu farketmen ne hoş"

diye mırıldandım.

"Bazı gerçekler saklanmalıdır Arya.Bunu öğrensen iyi edersin"

"Bu gerçek masum birinin ölümüne yol açacaksa her zaman ortaya çıkmasından yanayım"

Güldü.

"Onsuz daha iyi olacaktı her şey"

"Daha kötü olmayacağını nereden biliyorsun?"

Bana gözlerini kısarak baktı.

"İkinci bir seçenek yok.Bunu anla.Onsuz daha iyi yönetecek bu ülkeyi"

Başımı iki yana salladım.

"Her zaman ikinci bir seçenek vardır"

"Olsa bile bazı şeylere burnunu sokmaman gerek.Yoksa başın belaya girer."

"Beni korkutamazsın"

"Unutma ki biricik sevgilin elimizde"

Dişlerimi gıcırdattım.Onu bana karşı kullanabileceklerinin farkındaydım.Sinirle soludum.

"Seninle bir anlaşma yapalım"

dedi masadaki aletleri incelerken.Tezgah'taki kurumuş kan lekesine yüzünü buruşturarak baktı.

"Ne anlaşması?"

dedim umursamazca geriye yaslanarak.İçindeki kendini beğenmişlik midemi bulandıracak derecede hat safhadaydı.Devam ettim.

"Daha önce yaptığımız gibi mi?"

dedim yüzümü buruşturarak.Prens Santos'un o hale gelmesinin en büyük sorumlularından biriydi.Tabi birinci sırada ben vardım.

"O zaman oldukça iyi iş çıkardın.Bunda da başarılı olacağına eminim"

dedi gülümseyerek.İçindeki mide bulandırıcı duyguların üzerine bir de sözleri baskı yapıyordu.Derin bir nefes aldım.

"Anlaşmayı bilmeden pek başarılı olacağımı sanmıyorum"

dedim küstahça.Ellerini arkasında birleştirdi ve yüzüme doğru eğildi.

"Efsanede ailenin görevinden haberdar mısın?"

"Ah hangisinden bahsediyordun?Gerçi kral açgözlülükle ailenin her ferdinden en küçük yeteneklerine kadar kullanıyordu."

Sinirle başını iki yana salladı.

"Değişmişsin"

Güldüm.

"Bunu tek farkeden sen değilsin"

"Ne kadar küstah olsanda bu halini daha çok sevdim"

"Ne güzel"