DOĞUM LEKESİ -ANAHTAR EFSANESİ

Sınıf

Mira nın yanına geldiğimde elimden ders programını kaptı. Bir süre kağıdı inceledikten sonra suratı asıldı.

''Aynı sınıfta değiliz.''

Dedi dudağını büzerek. Gözlerimi devirdim.Derdi bu muydu yani?

''E ne güzel işte belki seni özlerim.''

deyince koluma vurup kağıdı elime verdi.

''Merak etme Adrasla aynı sınıftasın.''

Gülümsedim. Sınıfta tanıdık birilerinin olması daha iyiydi.

''Ama...''

Ona baktım.

''Ama ne?''

''Ayazla aynı sınıftasın.''

Koridorda durdum.

''Şaka yapıyorsun?''

Başını iki yana salladı. Ah bu çocuktan bir an bile olsa kurtulamayacak mıydım? Suratımı asıp yürümeye devam ettim. Her saniye onun uğursuz yüzünü görmek zorunda mıydım? Bu gerçekten sinir bozucu...

Sınıfın kapısına geldiğimizde Mirayla vedalaşıp sınıfa girdim. Sınıftaki bütün yüzler bir anda bana döndü. Gözlerim Ayaza takıldı. Yanındaki çocuğa bir şeyler anlattıktan sonra gülmeye başladılar. Yanında ki çocuğun gözleri bir an beni bulunca Ayaza beni işaret edip bir şeyler söyledi.

Ayaz pis pis sırıtıp başını salladı. Bana bakıyordu. Gözlerimi ondan çekip baba doğru gelen Adrasa çevirdim.

''Selam''

''Selam''

''Demek bu sınıftasın?''

Başımı salladım. Her ne kadar burada olmak istemesem de. Kolunu omzuna attı ve beni en arkanın bir önündeki sıraya yönlendirdi. Köşeye geçip oturdum. O da yanıma oturdu.

Oturduğumuz da önümüzdeki iki oğlan bize döndüler.

''Oo kim bu kız Adras?''

''Naber güzellik?''

''Bizden habersiz geliyor zaten bütün güzel kızlar.''

Onlar aralarında böyle tartışırken gülümsedim. Oldukça komik görünüyorlardı.

''Oğlum bir susta kızın adını öğrenelim yahu.''

''Sabahtan beri konuşan sensin bir de bana sus diyorsun.''

Onlar tartışırken kahkahamı zor tutuyordum. Adras ta benimle beraber sessizce onları izliyordu.

''Ben Arya''

dedim tartışmalarına son vermek amacıyla. ikiside bana şaşkın şaşkın bakarken Adras kahkahasına engel olamadı. Ben de onunla beraber gülmeye başladım. Tüm sınıf bize bakıyordu ama umursamadım.

''Bak gördün mü senin yüzünden yine rezil olduk.''

''Benim yüzüme mi? Sen hiç sesini çıkarmadın zaten. Sabahtan bei ben tek başıma konuşuyorum.''

''Sonunda farkına vardın. Sabahtan beri bir susmadın be.''

İkiside birbirine sırtını dönüp bana aynı anda

''Merhaba Arya.''

dediklerinde daha çok gülmeye başladım. İkiside bana şaşkın bir şekilde bakarken zar zor da olsa gülmeyi bırakıp elimi kaldırdım.

Eğer bir tartışma daha başlatirlarsa karın ağrısından ölebilirdim.

Tam isimlerini soracağım sırada sınıfa hoca girdi ve ağzımdan çıkacak tüm kelimeleri geri ağzıma tıktı.

İkiside önüne dönüp ayağa kalktılar. Bende yavaşça ayağa kalktım. Hoca oturmamız için işaret verince tekrar sırama kuruldum.

''Yeni bir öğrencimiz olduğunu duydum.''

dedi gözleri sınıfı tararken benimkilerle birleşince.

''Merhaba. Kendini bize tanıtır mısın?''

Yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirip yerimden kalktım. Rum dikkatler yine bana çevrilmişti. Bu durumdan nefret ediyorum.

''Adım Arya. Daha dün seviye atladım. Kılıç ve okçuluk eğitimini beraber alıyorum.''

Bunun üzerine sınıftan şaşkınlık nidaları yükseldi. Umursamadım ve yerime oturdum. Hoca beni bir kez daha süzdükten sonra dersini anlatmaya başladı.

Multimedia da karl var ;)