KIDNAPPED- Kaçırılmış. (TR)

Bölüm 1.

Marinette için basit bir gündü. Tıpkı diğer günlerde olduğu gibi. Yapacak çok işi yoktu. Ailesinden biraz sonra kalktı ve ailesinin sahip olduğu fırında onlara yardım etti. Vardiya yapıldıktan sonra tasarımları üzerinde çalıştı. Gerçi, o gece dışarı çıkacaklardı. Hafta sonlarında en iyi arkadaşı Alya ile birlikte bir film izlemek için dışarı çıkacaktı. Asla içen tiplerden değildi.

"Ne olduğuna inanmayacaksın Mari!" Alya, fırına adım atarken, genç kızın vardiyasının sona erdiği anda haykırdı. Genç kız giysilerini silerken  Alya'ya gülümsüyordu.

"Ne?"

"Nino bana çıkma teklif etti. Ve ne kadar mutlu olduğumu bile ifade edemiyorum!"-diye haykırdı Alya. "Demek istediğim, bir yıldır ona aşığım!"

"Senin için çok mutluyum Alya."  Marinette en iyi arkadaşına sarıldı ve ona gülümsedi.

"Tamam, cidden sana bir erkek arkadaş bulmamız lazım."-diye Alya belirtti.

"Alya, bekar olduğum için mutluyum." diye omuz silkti Marinette.

"Kızım, zaten 19 yaşındasın. Günaydın öpücüğü ve buluşmalara katılmak için bir erkek arkadaşa ihtiyacın var!" Alya güldü.

Marinette, "Sana söyledim, bekar olduğum için mutluyum." dedi.

"Ayrıca, buradan çok uzakta olmayan bir daire satın aldığımı biliyorsun."

"Evet, ama taşınmak bir erkek arkadaşa sahip olmakla aynı şey değil!" Alya bağırdı.

"Katılıyorum, Marinette. Kendine bir erkek arkadaş bulmalısın." Sabine iki kıza yaklaşırken gülümsedi.

"Anne, sen de mi?"-diye Marinette inlediğin de, Tom, kızına gülümsedi ve konuştu.

"Taşınırken kendine bir erkek arkadaş edinmeni bekliyorum. Yaşlandığımda torunlarımı görmek istiyorum."

"Baba! Ben en kısa sürede bir erkek arkadaşım olsa da hemen çocuk sahibi olmayacağım!"-diye Marinette isyan etti. 

"Ayrıca sanırım, temizlik için bir hafta daha evde olacağım. Bu yüzden beni rahatsız etmeyin."-diye genç kız ailesine bakarak güldü.

"Tamam, tatlım. Ama şimdi cidden ayrılmalısın ve evine bakmalısın. Alya evini henüz görmedi." Tom gülümsedi.

"Ya da siz ikiniz benden kurtulmak istiyorsunuz."

---------------------------------------------------

"Vay be, kızım. Burası muhteşem!" Alya, odaya girerken etrafa bakarak bağırdı. İki kişilik basit bir daireydi. Marinette sadece bir kişilik bir daire istemişti ancak onu bu evi alması için ikna etmişlerdi. Yine de pişman değildi. Evin manzarası muhteşemdi.

"Bu yerden asla ayrılmayacağım. Biz resmi olarak oda arkadaşıyız." Alya hala koruma için takılan plastikle kaplı kanepeye atladı.

"Eğer oda arkadaşıysak, bunları temizlememe yardım etmeye başlaya bilirsin." Marinette sırıttı.

"Ah saate bak! Gitmeliyim." Alya, Marinette az önce ona bakarak güldüğü için endişeyle gülümsedi.

"Devam et o zaman, sonra görüşürüz." Alya en iyi arkadaşına sarılırken Marinette kaçmaya çalıştı ama en yakın arkadaşının elinden kurtulamayınca kafasını salladı. Alya ondan, ayrılırken Marinette dairenin etrafında döndü. "Peki nereden başlamalıyım?"

Her şey hala plastik torbalarla kaplı olduğu için genç kız içini çekti. Kulaklarına kulaklığına taktığında, onu da telefona geçirdi ve müziği başlattı. Evini temizlerken arada biraz da dans etti. Öğleden sonraydı ve saat üç olmuştu, ama gen kız biraz uyukluyordu. Sonuçta o bir uykucuydu. Yerleştirmeye karar verdiği yere mobilya koyarak işine başladı. Sonra plastik poşetleri ondan sökmeye başladı. İşi tamamlandığında, daha açması gereken bir sürü kutusu vardı.

"Biliyor musun? Hepsini yarın yapacağım" diye iç çekti. Sonra bir şeyi fark etti, sadece oturma odasını temizlemişti. Banyo, yatak odası ve mutfak hala öylece duruyordu. Kanepeye atlayıp terini alnından silerken inledi. 

"Eğlenceli olacak," İşini yarın ertelemek istese de, o gün elinden geldiğince fazla iş yapmaya karar verdi.

Kutuları mutfakta açtı, her şeyi yerine koydu. İşi bittiğinde saate baktı.

"Saat şimdiden yedi mi? Dört saatten fazladır çalıştığımı fark etmemiştim." Mutfağa bakarken içini çekti.

"En azından mutfak ve salonun yarısı bitti."

Yatak odasına göz attı ve hala ortada Fransız yatağının açılmadığını ve plastik poşetle kaplı bir komidin olduğunu fark etti. Sol köşede bir dolap ve balkona açılan bir kapı vardı.

Balkondan çıkıp Paris'i izlemeye başladı. Bu manzarayı çok fazla görmesine rağmen, manzara her zaman onu etkilerdi. Soğuk bir esinti saçını dağıtırken, saçlarını birbirine bağlayan kurdeleleri çıkararak iç çekti. Belki değişim zamanı gelmişti? Bu saç stilini uzun süredir kullanıyordu.

"Çok güzel bir gece." diye kendi kendine gülümsedi.

Hava biraz soğuktu ama hoşuna gitmişti. Ceketini giymedi ve sadece beyaz gömleği ve pembe kotu ile orada durdu.

"Gerçekten güzel bir gece." Bir ses onu şaşırttı ve Marinette geriye dönmeden önce ağzına ve burnuna bir şey bastırıldı.

Aromayı soluduğunda, ilk başta sersemlemiş hissediyordu, sonra karanlık onu içeri çekmeye başladı. Mücadele etti, arkasındaki kişiyi tekmeledi ve elinden geldiğince yumruk attı, ancak başarılı olamadı.

Yetişkinliğe adım attığı ilk günüydü. Karışıklık olmadan normal bir yaşam istiordu. Ama ktsin ki, hayır. Kaderinin aklında başka bir şey vardı.

"Endişelenme, küçük Prensesim, her şey yoluna girecek."

-------------------------------------------