Epilog.

3K 198 26
                                    

 "Tikki çete lideri olarak yerini mi alacak?"

Marinette güldü ve güvenli evden çıkarken Adrien başını salladığında genç kız dudağını ısırdı.

"Teşekkürler Marinette"

"Ne için?" diye garip bir şekilde sordu.

"Her şey için," diye gülümsedi ve sevgilisinin ellerini eline aldı, parmaklarını birleştirdi. Eve yavaşça yürüdüler.

"Sonunda normal bir hayatım olabilir, senin sayende."

Marinette inleyerek yatağına sızdı.
"Ben sadece bu geçmiş günlerde olan olayları unutmak istiyorum" diye konuşurken tıslayan Plagg'i fark ettu. Zavallı açlıktan ölüyordu.

"Çok özür dilerim Plagg," başını öptü kasesine peynir koyarak

"Hadi, hadi bir yere gidelim." Adrien tutması için elini uzattığında Marinette içini çekerek başını salladı.

"Nereye gidiyoruz?" diye arabaya otururken sorduğunda genç erkek sırıttı.

"Özel bir yere."

Bir süre arabaylailerlerken Marinette evini geçtiklerini farketti. Şimdi gerçekten merak etmişti. Onu nereye götürüyordu?

Birden ormanın ortasında durdular. "Korkmadın, değil mi?" Adrien dalga geçip arabadan çıktı. Marinette de aynı şeyi yaparak nereye giderse gitsin, onu takip etti.

Yakında, neredeyse dış dünyaya görünmeyen, ağaçlarla çevrili küçük bir gölün önünde durdular.

"Koruyucu babamla kavga ettiğimde burayı buldum."

"Ne oldu?" diye sordu.

"Beni çok zorladı. Kolumu kırdım, ama ne kadar acı çeksem de bana yardım etmesini istemedim" dedi. "Koştum, koştum ve burayı buldum."

"Çok güzel" diye gülümsedi. "Ve çok huzurlu."

"Her mola verdiğimde ya da yalnız kalmak istediğimde buraya gelirdim." Diye Adrien hatıralarına gülümsedi. Her zaman gerçek ailesinin nasıl görüneceğini hayal ederdi. Ne tür bir canavar olduğunu ve bunun gibi bir şey olduğunu bilselerdi onu kabul ederler miydi?

"Bunu asla istemedim. Sanırım kaderin benim için başka planları vardı."

Adrien, Marinette çimlerin üzerine otururken kızın yanına oturmadı. Maskeyi ve kulakları çıkardığında Marinette merakla onun her hareketini izledi. Adrien gözlerini kapatmadan önce hızla önündeki siyah kumaşa baktı.

Ve hiç düşünmeden hepsini göle attı.

"Bunları bir daha görmek istemiyorum."

"Emin misin?" diye sordu genç kız.

"Hayatımın bu tarafı bitti." Marinette burnunu çekerek başını salladı.

"Ah," ona gülümsedi.

"Adrien?"  Genç erkek çimlere uzanmadan önce ona baktı. Ve kızı sırıtarak üzerine çekti.

"Evet prenses?" Marinette dudağını ısırarak ona biraz daha yaklaştı.

"Seni seviyorum," diye iç çekti. Genç erkeğin gülüşü daha büyük olamazdı.

"Ben de seni seviyorum prenses" diye kızın kafasını öptü. "Her zaman."

-------------------------------------------------

KIDNAPPED- Kaçırılmış. (TR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin