KIDNAPPED- Kaçırılmış. (TR)

Bölüm 7

Uyarı. Bu bölümde azacık yetişkin içerik vardır.

---------------------------------------------------

Marinette yine soğuk bir yerde uyanmıştı.

Titremeye başlamış ve üşüyordu. En azından beline bir ceket koyduğu için ona minnettardı. Ama şortu ısınmasına yardım etmiyordu. Tekrar korktuğunu hissetti. Bu Kedi çocuk, her kim olursa olsun, kendisini çok küçük düşmüş hissettiriyordu.

“Prenses, kötü bir kız olmak hakkında ne demiştim?” Karalıktan bir ses duyunca şaşırdı. Bir çift kolun onu ayağından çekdiğini hissettiğinde bağırarak yerinde atladı. Korkudan titremeye başladı.

"O-O nerede?" diye sordu, Kedi'in boynunda gezinen nefesini görmezden gelmeye çalışıyordu.

“İyi.”-diye genç erkek omuz silkti.

"Yaşıyor mu?" Kedi'in dudaklarını boynuna bastırdığını ve yavaşça aşağı doğru omzuna inip öpmeye devam ettiğini hissederken,  sordu.

"Evet,."

Bir an Marinette rahatladığında, Kedi boynunu keşfetmeyi bırakıp iç çekti.Kıza arkadan sarılarak birkaç saat önce yaptığı gibi başını boynuna gömdü.

Marinette hala ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Suçlulardan biriyle kucaklaşmak, suçluların liderini ayartmak  listesinde olan bir şey değildi.

"Onu almadığımızı söylesem bana inanır mısın?" diye sordu kedi, sıcak nefesi kızın boynunu gıdıklıyordu.

"Hayır, hayır."  Varlığına dair bir şey ona rahat hissettirdi. Tam olarak bu hisse ad koyamadı, ama öyleydi işte.

"Bende öyle düşünmüştüm."

Aniden keskin bir acı, boynundan yukarıya doğru yayıldığında, Kedi sırıtarak ısırdığı noktayı hafifçe öptü ve sonra arkasını döndü.

Odadaki karanlığa bağlı olarak birbirlerini göremiyorlardı, ama onun eldivenli elinin gömleğini biraz yukarı kaldırdığını hissediyordu.

“Bu benim olduğumu hatırlaman için bir hediye.” diye bağırarak kızın dudaklarına doğru eğildi. Yine de onu öpmedi. Onu bekliyordu.

Kız ise korkuyla titriyordu, hala kafası karışıktı, bunu yapmasını bilmiyordu.

“Ben senin değilim!”  Bağırmayı denedi ama bunun ona yardım etmeyeceğini biliyordu.

"Senin inatçı bir tip olduğunu biliyordum prenses, ama cidden seni daha fazla gevşetmen gerekecek." -dedi dudaklarını genç kızın yanağına bastırarak yüzünün kırmızya dönmesini izledi.

Marinette'in neden kızardığı hakkında hiçbir fikri yoktu. Onu iterek derin bir nefes aldı ve onu şaşırtarak, "Yardım edin!" -diye bağırdı. Bir yere doğru koşmaya başlamadan önce, bir çıkış yolu bulmaya çalışıyordu. Kapıyı beklediğinden daha hızlı bulduğunda çıkışa doğru koşmaya başladı.

Kedi'in sadece arkasından gülüşünü duyuyordu. Marinette nereye gideceğini bilmeden koşarak, yol boyunca ağladı. Adım seslerini duyduğunda, onu geri de bırakmak için hızlandı.

Ama biri üzerine atlayıp onu yere itene kadar, çimlerin üzerinde olduğunun farkında değildi.

“Şimdi beni dinle, Marinette.” sesi ciddiydi.

"Bir daha asla kaçmayacaksın."

"Neden ?! Neden beni istiyorsun ?!" -diye bağırdı Marinette.

“Eğer bir daha kaçarsan, arkadaşlarının yaşamasına izin vermeyeceğim. Bu yüzden kontrolsüz davranmayı bırak ve normal bir insan gibi davranmaya başla!” -diye genç kıza bağırdı.

“Normal bir insan, senden mümkün olduğunca uzağa koşmaya çalışacaktır! Sen kanlı bir psikopatsın!” -diye ağlamaya başladı.

“Marinette, sen benim olacaksın. Seni almak neye mal olursa olsun, umrumda değil, çünkü ben bir şeyi istersem, yaparım."-dedi sakince.

"Sözlerimi hatırla prenses, ne yapmam gerektiği umrumda değil."

Kabaca dudaklarını kızın dudaklarına doğru bastırdığında, Marinette kurtulmak için mücadele ediyordu, ama o çok güçlüydü. Öpüşmemek için ağladı, ama Kedi pes etmedi.Öpücüğüne karşılık vermek istemedi ama Kedi çok güçlüydü.

Sonunda kedi ondan ayrıldığında, kızın korkmuş ifadesini izledi.

"Gitmene izin verdiğimde kaçma."

Marinette korkmuş bir şekilde başını salladı ve ayağa kalktığında, elini tutması için genç erkük elini uzattı ama Marinette onu tokatladı.

"Biliyorsun prenses, bazen beni şaşırtıyorsun."

"Sadece kahrolası beni yanlız bırak." -diye Marinette ondan kurtularak suratına bağırdı.

Kedi onu dinlemeyerek elini tuttuğunda ne kadar mükemmel uyduklarını anladı. Ona yaklaşırken genç kız sert bir şekilde yutkunmuştu.

"Bir gün, prenses..." -diye göz kızla hizasında durdu ve sırıttı.

“Bir gün, isteyerek bana teslim olacaksın”

“Sen hastasın” Marinette iterek onu uzaklaştırmaya çalıştı ama başaramadı.

“Ve o günü bekleyeceğim.”

------------------------------------------------