KIDNAPPED- Kaçırılmış. (TR)

Bölüm 35

Marinette o andan sonra hiç bir şey hatırlamıyordu. Kafası bomboştu. Uyandığında, kendini duvara zincirlenmiş halde bulmuştu. Bilekleri soğuk metale basılmasından dolayı inciniyordu. Dayanamayarak inleyip ağlamaya başladı. Özgür olsaydı, kolayca bir çıkış yolu bulabilirdi. Binanın içini  yeterince biliyordu.

"Bunlar neden hep benim başıma geliyor?"

Yumruklarını sıktı, ama ilaç hala etkili olduğu için bir şey yapamadı. Hala bir şey yapamayacak kadar zayıftı. Pozisyonunu dizlerinin üstünde olmaktan, yerde oturmakla değiştirdi.

"Anladım, küçük prensesim uyandı." Marinette korkutucu bir şekilde kendisini bakan Kediye baktı.

"N-Nasıl ...- Nasıl kaçtın?" Gözyaşlarının yanaklarından aşağı yuvarlanmasına izin vererek sordu.

"Unuttun mu prenses. Biz birer suçluyuz. Bu tür şeyler için eğitildik."-diye Adrien sırıtarak hafifçe kızın çenesine dokunup yukarı kaldırarak, baş parmağıyla okşamaya başladı.

"D-dur!" Marinette ondan uzaklaştırmaya çalıştı ama başaramadı. Neden bu kadar sakin olduğunu anlamadı. Ona asla zarar vermeyeceğini söylediğini biliyordu, ancak yalan söyleme olasılığı var mıydı?

Ona zarar verebilir miydi?

Adrien, dudaklarını kızın dudaklarına bastırmadan önce kızı tamamen kendine çekti.

"Sen benimsin, prenses. Farkına varsan iyi edersin." dedi soğukça, ayağa kalkmadan ve onu şaşırtmadan önce. Ardından kızın kollarını geriye doğru bükerek tek eliyle, kızın iki elini birden tuttu. Marinette savaşmadı, çünkü biliyordu, asla ondan daha güçlü olamazdı.

Adrien kızın kendisini duyması için kulağına eğilerek nefesini bıraktı.

"Bundan sonra kaçmaya çalışmazsın." Ardından genç kızın kulak memesini hafifçe yaladığında Marinette titredi. Bu ne anlama geliyordu?

Adrien kulağından boynuna ilerleyerek yumuşak öpücükler bırakırken, genç kız gözlerini kapadı. Gözyaşlarını tutmaya çalıştı ve derin bir nefes aldı.

Adrien düşündü. Genç kızın isteyerek onun olma şansı olmuş muydu?

Muhtemelen değil. Bu yüzden hemen ondan uzaklaştı, sıcak nefesi hala boynunun arkasından vuruyordu.

"Senin hakkında ne yapacağız?"  Sırıtarak genç kızın gitmesine izin vermedi.

"B-Ben ..-"

"Tekrar kaçmaya çalışacak mısın?" kulağına fısıldadığında, Marinette "Hayır" diye kafasını salladı.

"Uslu kız." Adrien gülümseyerek onu yavaşça yürümesi için ileri ittiğinde, Marinette'in ağlamaya başladığını fark etti. Onu incittiği için üzülüyordu ama kararı kesindi.

Marinette onundu.

Genç kızı odaya ittiğinde yere düşerken kaldırmaya bile kalkmadı.

"M-Marinette?" Odadaki karanlıktan korkmuş bir kız sesi işitildi. Sadece pencereden içeri dolan loş ışık içeriyi aydınlatıyordu.

"Alya?" Marinette en iyi arkadaşına koştu, sıkıca sarıldı ve daha fazla ağlamaya başladı.

"Neden ..- Neden buradasın?"-dedi Marinette, Alya'nın gözyaşlarını silerken.

"N-Nino, o bir suçlu," Marinette'in gözleri genişledi.

"O sana söyledi mi?"

"Hayır. Beni kaçırdı, arkadaşını hapisten çıkarmaya çalışırken" Marinette arkadaşına daha sıkı sarıldı.

"Burada ne yapıyorsun?" Alya, hala biraz korkarak sorduğunda Marinette ellerine baktı. 

"Ben açıklayamam"

"Adrien, Kara Kedi." -diye sinirlendi Alya. "Bilmeliydim."

"Nasıl anladın..?"

"Muhabirim değil mi? Ayrıca bir suçlu olduğunu da biliyordun?" Alya hem şaşırmış hemde hayal kırıklığına uğramıştı.

"Ve Nino'nun bir suçlu olduğunu biliyordun, ama bana söylememeyi seçtin ?!"

Alya ayağa kalktı. Arkadaşı yüzünden gerçekten hayal kırıklığına uğramıştı.

"Üzgünüm, kendimi savunacak bir bahanem yada mazeretim yok. Sana söylemeliydim"-diye Marinette itirafta bulundu.

"Bu onun suçu değil." İkisi de bir anda karanlıktan bir ses duyduklarında yerlerinde atladılar.

"N-Nino?" Alya, erkek arkadaşının karanlıkta durduğunu görmek için arkasına döndü.

"Alya." Nino kız arkadaşının tutması için elini uzatırken, Alya elini sallayarak ondan uzaklaştı.

"Hayır, uzak dur. Seninle hiçbir şey yapmak istemiyorum!"

"Alya, lütfen açıklamama izin ver." -diye Nino kıza yaklaştığında, Alya onun yüzündeki boyayı gördü.

"Benden uzak dur," diye bağırdı koluna dokunmaya çalışırken.

"Bak Alya," Nino tekrar denedi.

"Hayır. Sen bir c-canavarsın" -diyerek Marinette'in yanında durduğunda, Nino üzgünce başını salladı.

Ve, "Biliyorum"-diyerek odadan ayrıldı.

-----------------------------------