From Best Friends To Sweet Couple

XV

Star...

Nakaupo sa gilid at pinagmamasdan ang magkaibigang naglalaro. Mukhang namiss nila ang isa't isa.

Binibigyan ko sila ng oras dahil alam kong matagal na nilang miss ang isa't isa. Alam kong mas nauna pa silang nagkakilala kaya binibigyan ko sila ng pagkakataon na maenjoy ang araw na ito.

Oo, kabado ako. Pero handa naman ako sa kung ano man ang mangyayari. Handa ako sa lahat... Kahit masakit...

"Hey Star! Tara laro tayo!"-Anne

"Sige lang Anne! Enjoy!"

"Halika na dito Mahal! Laro tayo!"-Troy

Maaaninag ko ang saya sa mga mata ng dalawa. True happiness...

Naglakad na ako papalapit sa kanila at humawak na rin ng bola.

"Di ko ito maishu-shoot. Ang liit ko kasing tao eh."

"Let me teach you Mahal. May technique yan eh."-Troy

Anne...

Nakangiti habang pinagmamasdan ko ang dalawa. Makikita ang sweetness at saya sa kanila.

Mahal na mahal talaga nila ang isa't isa no? Yung tipong kahit sino ay hindi ito matitibag.

"Okay ka lang Anne?"-Star

"Oo naman. Bakit?"

"Bigla ka kasing natahimik eh."-Star

"Masaya lang akong nakikita ko kayong dalawa na masaya rin. Sa tingin ko tatagal ang pagsasamahan niyo."

"Sa tingin ko ay pang habang buhay na ito."-Troy

Tumingin si Troy sa mga mata ni Star. Ngumiti ito at kinurot ang ilong ng minamahal.

"Tara, shot?"

"Wew Anne. Umiinom ka na?"-Troy

"Light drinks lang naman Troy."

"Oo nga naman Troy. Parang hindi ka lalaki niyan eh."-Star

"Okay Fine. Then, you should invite Jacob Noel."-Troy

Bigla akong nataranta at nangapa ng sasabihin.

"Ah... Kasi ano."

"Baka he's busy Troy?"-Star

"Pag dating sa minamahal, dapat walang busy busy. May paraan para bigyan ka niya ng time."-Troy

Hay... Wala na talaga akong kawala...

"Y-yeah, I'll invite him."

Napatitig na lang si Star sa akin na para bang nagtataka siya.

"Siguro, mauna na ako. Pupuntahan ko pa siya. Bye guys see yah!!!"

Star...

Tumakbo papalayo sa amin si Anne. He'll going to invite Jacob Noel?

"May problema ba?"

"Saan?"

"Sa kanilang dalawa?"

"Wala naman... Why?"

"Her gestures, the way she talk, her expressions. Parang may something..."

"Like Oishi Crispy Patata?"

"Hays kabaliw mo uy!"

Hinikit niya ang braso ko at niyakap ako ng napakahigpit.

"Siguro gutom ka na? Saan mo gustong kumain?"

"Pagluto mo ako?"

"Sure Mahal. Ano bang gusto mo?"

"Gusto ko ng Dinuguan tsaka Tinola. Bet ko kasi pag pinagsama ang sabaw ng Tinola at Dinuguan eh."

"Ang weird mo Mahal. Same kayo ni Anne. Mahilig siya sa Toasted bread na may peanut butter. Pero para sayo, ipagluluto kita ng Dinuguan at Tinola."

"Sweet naman ng Boyfriend ko. Padangat ta kang Maray!"

"Padangat ta kang maray, Mahal Ko."

Umakbay siya sakin at sabay kaming lumabas ng mall.

"Can you teach me how to cook?"

"Why? You don't know how to cook?"

"Yeeeesss??? Is it a huge turn off?"

"For me, it's not. As long as I love you, I'll eat whatever you cook. Even if its not good in taste."

"So sweet My Love. So... Can I help you to cook?"

"Sure My Love."

Lumapit ako sa kanya at sinilip ang kaserola. Bakit kaya ang sarap niyang magluto? Samantalang ako, di pinalad...

Ipinaliwanag niya kung paano iluto ang Dinuguan at Tinola. Sana naman matuto na ako. He's very smart kaya magaling siyang magturo.

When I first met him, akala ko super sungit niya. Di niya kasi ako pinansin sa canteen nun eh. Yun pala, may dinaramdam lang. Pero habang tumatagal... Nakikita ko ang kabusilakan ng kanyang puso. He's very kind, smart, gentleman, and even if he's nerd, he's funny. He has humour. And even his family is so cool and lovable. Sana complete family din kami...

"Mahal, anong iniisip mo dyan? Baka may problema kang hindi sinasabi sa akin ah?"

"Wala naman Mahal. May naalala lang ako. Tara na kain na tayo."

Iniayos ko na ang lamesa tsaka inilapag ang niluto niyang ulam. Amoy pa lang, nakakabusog na.

"Sure ka bang wala kang problema?"

"Okay lang ako Troy. Dont mind me."

"Anong "dont mind me"? Talagang mag aalala ako sayo kasi Girlfriend kita at mahal kita okay? So tell me what's your problem."

Napatitig na lang ako sa mata niyang nagagalit. Ewan ko ba, masyado kasing matampuhin ang lalaking ito eh.

"I-i just miss my father. He's always busy to his work. But, I understand naman kung bakit siya always busy. It's for us naman eh."

Ngumiti na lang ako sa kanya at kinuha ang serving spoon para langyan ng pagkain ang kanyang plato.

"Let's eat mahal."

"I'm sorry."

"For what?"

"For judging you."

"No, hindi mo ako jinudge. Concern ka lang sakin kaya ganun. Dont mind it, lets eat na."

Ngumiti na lamang ako sa kanya at nilagyan muli ng pagkain ang kanyang plato.

Tahimik kaming kumakain. Hindi ko ala kung paano sisimulan ang conversation between us...

"W-what time pala tayo magiinuman?"

"Maybe 5 or 6."

Nang matapos na kaming kumain, iniligpit ko na ang pinagkainan namin. Habang naghuhugas, may naramdaman akong yumakap sa likuran ko.

"Mahal..."

"Hmm?"

"Galit ka ba?"

"Bakit naman ako magagalit?"

"Dahil nagalit ako sayo..."

"Parang yun lang. Okay lang mahal..."

Mas hinigpitan niya ang pagyakap sa akin kaya humarap na ang ako sa kanya.

Napatitig ako sa mga mata niya, pababa sa kanyang ilong hanggang sa kanyang mapupulang labi. Hinaplos ko ito at siya'y napangiti.

"I love you, Troy... Sobra pa sa buhay ko..."

"Mahal na mahal din kita Star. Akin ka lang.."

Ngumiti ako sa kanya... Inilapit niya ang kanyang mga mukha sa akin at hinalikan ang aking noo, ilong at sa wakas...

Dumampi na ang kanyang mapupulang labi sa akin...