A Love worth waiting ✔

Chapter 30

THIRTY

Habang pabalik sa suite ay inisip ko ang sinabi ni andress. He will text me? Kahit nabitin sa ginawa niya ay hindi ko pinansin ang sinabi niya.

Kumaen ako ng maaga at hindi sumabay kila nanay. Maaga akong pumasok ng kwarto na may dalawang kama. Kasama ko si ana sa kwarto. Nagtalukbong ako ng kumot at pinilit matulog.

Hindi naman ako nabigo dahil nakatulog nga ako ng maaga. Sa sobrang pagod ay hinayaan ko ang aking sariling tangayin ng antok at karimlan.

"tita ana. We should wake up mama. Gusto ni daddy na isama namin siya. We'll stroll the islands with a boat"

"hindi nga pwede baby boy. Kayo nalang ang sumama ni Stephen at yung girl na kasama ni daddy mo. Pagod nga si mama mo. Wag makulit. Let her rest"

"kainis naman. Daddy ask me to bring mama" nagmamarakulyo na umalis si tony.

Pigil ang hininga ko sa kaba

"pwede ka ng dumilat bruha" dumilat nga ako. Nakangising ana ang sumalubong sa akin.

"bruha ka. Ang haba ng hair mo. Iniiwasan mo si andress no? Umamin ka?" nag-init yata ang mukha ko sa sinabi ni ana.

Bat ko naman iiwasan si andress? Ows hindi ka umiwas pero maaga kang natulog kagabi? Badtrip tong utak ko. Sige magtanong ka pa self?

Nagmadali kong kinuha ang celfone ko sa bag. Kinakabahan ko etong binuksan.

Nanlaki ang mata ko. 5 missed calls Gosh! 1 message received.

Nanginginig ang kamay kong binuksan ang mensahe

'are you asleep? I'm sorry about earlier. It won't happen again'

Nalaglag ang puso ko sa mensahe ni andress. Ang kapal! Nagsorry siya dahil hinalikan niya ako. Ang kapal talaga!

Nakakainis.

"uy bakit ka umiiyak" ayan na. Ang babaw talaga ng luha ko. Pinahid ko eto at tinignan si ana. Bumuntunghinga siya. Masama ang loob ko.

"pumunta dito si andress kagabi. Ano bang nangyari? Bakit ang aga mong natulog?"

Tikom lang ang labi ko. Ayoko sagutin si ana. Wala na din ako sa mood.

"tara na kumaen. Mamaya pa ang balik ng mga yun. Si nanay at tatay nagtampisaw na sa dagat kanina pa. Magbihis ka at-"

"mauuna na akong umuwi"

Kumamot sa ulo si ana.

"haay. Sge papaalam lang ako kay nanay at tatay. Magpaalam ka rin. Ako ng bahalang magdahilan. Sasabay nalang siguro sila kay andress. Hindi ko talaga maintindihan ang utak ng mga babae"

Pumapalatak na bulong bulong ni ana palabas ng kwarto. Akala mo naman siya hindi babae.

-

Chineck ko ang loob ng simbahan. Maaga akong umalis ng bahay. The wedding that will be held in sto. domingo church will start at exactly 8 am.

I only got three weeks para maiayos ang lahat ng kakailanganin. I already contacted our business partner in baguio for the flowers.

The reception is already settled.

Two days ko naring iniiwasan si andress. Every night ay nasa bahay siya. I see to it na kumakaen na ako sa labas bago ako uuwi. Hindi ko din sinasagot ang mga tawag niya. Bakit pa? Ikakasal na siya so hindi na kailangan na mag-usap pa kame.

Naiintindihan ko naman. Ako na nga ang umiiwas. Mas lalo akong masasaktan kong paaasahin ko ang sarili ko.

Kitang-kita nmn na wala siyang balak iurong ang kasal. Why did he kissed me?

Ang isang katanungang hanggang ngayon ay paulit-ulit na umuukilkil sa aking isipan.

"pen, Mrs. De Chavez wants to speak to you" kumabog ang aking puso. Kinuha ko ang celfone ng kasama kong assistant at sinagot ang tawag ng kabilang linya

"hello, senyora"

"hija. Pwede ba tayong magkita ngayon?" nagtataka man ay pinagbigyan ko ang senyora.

Nagkita kame sa isang coffee shop malapit sa simbahan.

Kita sa glass wall ang pagdating ng sasakyan ng senyora. Inalalayan siya ng driver niya. Kita sa mukha ang pag-aalala at pagod na nakalarawan sa kanyang itsura.

"hija" bati niya. Umupo siya agad sa upuang kaharap sa akin at ginagap ang aking kamay. Naguguluhan ko siyang tinignan. Ang puso ko ay hindi na matigil sa pagkabog.

"senyora"

Senyora antonina started crying.

"I'm so sorry Penelope. I-I am so s-sorry. Patawarin mo ako hija"

"hindi ko po kayo naiintindihan senyora" pinatawad ko na siya. Kaya hindi ko maintindihan ngayon kong bakit siya umiiyak.

"Whatever my son will choose. Susuportahan ko siya" ang panghuli niyang sinabi bago siya nagpaalam na aalis.

Hanggang sa makauwi ako ay naguguluhan ako sa senyora. Weird.

"ma" nginitian ko si tony pagkapasok ko ng bahay.

"kmusta ang school mo?"

"ayos lang mama. Ginawa ko na yung assignment ko and tinuruan ako ni lola mag addition. I like it ma. I love numbers" natawa ako nang sumayaw siya ng budots. Narinig niya kasi bigla ang ringtone ni tatay na tumunog at yun ang tunog. Napailing ako.

"kainis yang ring tone mo tay. Palitan mo nga"

"ay ang batang eto. May katextmate ako. Baka hindi ko madinig pag pinalitan" napakamot ako sa aking ulo

"iyang tatay mo nagbibinata. Akala mo naman kay gwapo. Abay niligawan iyong tiyahin ni Carlota" tumaas ang sulok ng labi ko dahil sa nagtatampong boses ni nanay

Umupo ako sa hapag kainan. Nandoon si tatay at inaalo ang mangiyak ngiyak na si nanay

"Bakit namn kayo nanligaw ng iba tay, buhay pa namn si nanay"

"e anak. Sinusubukan ko laang kong papasa pa ba ako-"

"matanda ka na. Anong akala mo sa sarili mo binata pa!" umirap si nanay

Natatawa akong tumayo upang pumasok sa aking kwarto at magbihis.

Lagkit na lagkit na ako

Naghubad ako ng damit at palda at ang natira na lamang sa suot ko ay ang panty at bra ko. Kinuha ko ang tuwalya sa sampayan at pumasok sa loob ng cr.

Pagkabuhos pa lamang ng tubig ay sobrang ginhawa na ang aking naramdaman.

Pagkatapos kong magbanlaw ay lumabas na ako at nagsuot ng pambahay na maong na shorts at mahabang t-shirt.

"anak nandito si clark" napangiti ako ng makita ko nga siya. Nakikipag-usap kay tony at sa isa pang bata. Kumunot ang noo ko.

My stomach churns. Nang mabungaran ko sa sala na kadugtong ng mismong kusina namin si andress ay kumalabog na naman ang puso ko, prente siyang nakaupo at nakatitig sa akin. Pinasidahan niya ng tingin ang suot ko. He look so intimidating, so out of place in our house yet he's comfortably sitting.

His lips pursed.

Tumayo siya bigla at lumapit sa akin. Hinawakan niya ang braso ko. Napapitlag ako sa libo-libong kuryenteng aking naramdaman.

Shit! Ganito parin ang epekto ni andress sa akin.

Napapikit ako nang nilapit niya ang mukha niya sa mukha ko. My breath becomes rigid. At the back of my mind. I know. I am anticipating his kisses.

Hindi ako nabigo because he did kissed me. He claimed my lips. Marahas. Na parang bang miss na miss niya ako. He didn't even care if we have an audience.

Ah. Shit!. Ang parents ko. Ang anak ko. Si clark! Nakakahiya!