SUS VE ÖP!

BOŞLUK

PS. Multimedya : Nur.

Gece üzerime moloz yığını atmış ta sanki, ben öyle uyanmıştım. Gözlerimi zar zor açtım, saate gözüm iliştiğinde sıçradım. 11:00 ve ben yeni uyanıyorum. Aferin sana Nur, süper kızım yardır böyle.

Üstümü giyer giymez yukarı fırladım, evin içinde bir koşuşturma almış başını gidiyordu. Belli ki benim uyanmamı bu yüzden önemsemediler, teyzem de ortalıkta yoktu. Nükhet Hanım şoförü kapıya çağırmış, azarlar gibi konuşuyodu. Zavallı adam..

Beni gördü, hızlı hızlı bana doğru yürümeye başladı. "Eyvah" dedim. Mahvedecek beni.

-" Sabahtan beri nerdesin! Çabuk valizimi hazırla, Londra'ya gidiyoruz. Teyzen yanımda geliyo, ona da yardım et. 2 saatten az kaldı çıldırıcam şimdi ya!"

Londra? Valiz? Teyzem?

-"Nükhet Hanım, teyzem de mi geliyo? Neden?"

- "Kızım hala niye karşımda dikiliyosun sen ya? Zaten kafamız çorba, gidip düzeltmemiz gereken yığınla iş var, hadi!"

Şaşkınlıkla yukarı çıktım. Nükhet Hanım'ın odasına girdim, mor ve beyazın hakim olduğu her şey.. gerçekten mükemmel. Bu insanlar hayatı gerçekten yaşıyo, dedim içimden.

Yatağın üzerine yığdığı elbiseler, takımlar, mücevherler.. Yatağın kenarında da koca bir valiz. Kıyafetleri katlayarak özenle valize yerleştirdim, mücevherleri kutusuna koydum, iç göze yerleştirdim. Eksik bir şey var mı diye biraz göz gezdirdim. Tamamdır. Şimdi teyzemi bulup hesap sorabilirim.

Hızlı adımlarla alt kata inip, teyzemin odasına girdim. Valizini hazırlıyordu.

-" Teyze, nereye gidiyosun?"

- " Nur, 1 hafta kadar Nükhet Hanım'la yurtdışına çıkmam gerekiyo. Ortak olduğu kadınla anlaşmazlıklar mı ne olmuş bilmiyorum, yardımcı olarak götürüyo beni. Kıçını toparlatcak biri işte."

- "Ben gitsem olmaz mı? Burda kalmak istemiyorum." dedim.

- " Canım yapma böyle. Şimdi gidip ben gelmek istemiyorum diyemem ki. İstese Nur gelsin diye söylerdi, ama ben onla birkaç defa daha gittim. Merak etme, ev boş kaldı. Seni rahatsız edebilecek biri yok, Koray da şehir dışına çıkacakmış. İstediğini yap, havuza gir, salonda yat, televizyon izle, çok bunalırsan çık gez. Para bırakıyorum, kafanı dağıt. Sadece 1 hafta tamam mı canım?"

Aslında itiraz etmek istedim ama ne yapabilirdim? "Yok izin vermiyorum gitme" falan diyebilir miydim? Saçmalama Nur. Koray da zaten evde olmayacak. Ve bu saray yavrusu 1 hafta benim elimde öyle mi? Havuz, salon, hamam odası, bilgisayarlar.. Pek te kötü olmadı herhalde, yani, sanırım..

Teyzeme yardım ettim, valizini hazırladık. Kapıya çıktık, şoför geldi ve valizleri beyaz bir Audi'ye yüklerken ana kapı açıldı. Beyaz renkte bir BMW. Marka cenneti sanki. Koray kasılarak arabadan indi, yanımıza geldi. Kısa bir süre bana baktı, sonra annesine döndü,

- "Gidiyor musunuz?"

- "Evet canım." dedi Nükhet Hanım.

- "Siz de mi gidiyosunuz annemle Canan Hanım?"

Hanım? Kibarlık mı, çelişki miydi anlayamadım.

Nükhet Hanım Koray'ı öptü her iki yanağından da.

- "Dikkat et canım tamam mı? Ali'nin ailesine de sevgilerimi ilet, şimdi gelemiyoruz ama bir dahaki sefer yine toplanır gideriz Uludağ'a. Arabayı dikkatli kullan, tamam mı Koray?"

- " Tamam hadi." dedi soğuk soğuk, öptü zorlanır gibi annesini.

Teyzemi öptüm, sarıldım. Son anda dank etti kafama, odamın anahtarı! Boşver dedim içimden, evin anahtarları ellerimdeydi. Önemi yok.

-"Dikkat et teyzem tamam mı? Her yer kilitli zaten, sadece senin katın kapıları açık, orayı kitler öyle yatarsın."

Nükhet Hanım "Hadi!" diye bağırınca teyzem de arabaya bindi. Koray 2 adım ötemde duruyordu.

Araba kapıdan yavaşça çıktı ve gitti.

- " Demek evde yalnız kaldın?" dedi sırıtarak. " İstersen seninle kalabilirim, olmaz mı? Hem geçende bana attığın tokadı biraz konuşuruz."

- " Koray Bey, ben yine de özür dilerim sizden. Ama bana böyle davranmayın. Lütfen."

Yüzüme baktı. Birkaç saniye daha. Sonra gitti, rahat bir nefes aldım. Kafamdaki düşünceleri kapıdan dışarı attım, biraz olsun yalnız kalabildiğim için de garip bir mutluluk duymaya başlamıştım.. Hem Koray da evde olmayacaktı? Tamam işte Nur.. 1 hafta kendinle başbaşasın..