S'kishte kaluar shumë kohë që nga fillimi I vitit të tretë në gjimnaz; thjesht dy muaj, dhe që tani isha merzitur. Ditë të zymta, monotone dhe se c'fshihnin prapa perdeve. Mbase ngaqë isha maturant dhe gjithcka më dukej se do të përfundonte shumë shpejt. Shokët e mi dukeshin kaq ndryshe; të shfrenuar, të çmendur, gjithë ditën duke tymosur. Askush s'kishte më guxim të ishte vetvetja. Kishin veshur një maskë dhe besonin se kjo ajo do t'i bënte më të fortë, më të lumtur, më të gjallë. Unë fillova t'i qëndroja larg, ta shmangia këtë epidemi që sikur po përpinte këdo pa pyetur për orë apo vend, por e dini? U mundova, me të vërtetë që u mundova të qëndroja larg asaj bote që dikur dukej kaq e pavërtetë, kaq e shpifur dhe e zhytur në llum. Epo ja që dhe mua më zuri ajo vorbull dhe droga u bë pjesë e jetës sime.
***Heyyy kjo eshte historia e pare qe une po botoj ketu ne wattpad dhe po ju pergatis qe tani qe do kete goxha dhimbje. Shpresoj shume ta pelqeni. Historia sa vjen dhe behet me terheqese prandaj mos u merzisni qe me kapitujt e pare :p .
Peace and love eveyone!****
YOU ARE READING
Te mungoj?(COMPLETED)✔
RomanceNje premtim. Ai dhe ajo. A jane te fuqishem mjaftueshem sa t'ia dalin mbane sfidave te jetes? A ja vlen te luftosh per dashurine dhe kur universi ju do te ndare? A i thyeni dot barrierat e krijuara me fuqine e ndjenjave tuaja? "Pergjithmone, Ami?"...