Chapter III

87 23 2
                                    


~•~

- Robie

She was still asleep when I tried to sneak through her slightly-opened door this morning. It's around 6 but the sun's rays blanketed the whole greeny yard.

Pagbaba ko nakita ko agad si Tita Linda na naghahanda ng pagkain. Such an early bird. Ang akala ko pagbangon ko nasa garden siya at binabantayan ang mga gardener na naglilinis doon.

Her gaze turned to me when I reached the entrance of the kitchen. I can tell, she has a very sensitive sense.

"Oh gising ka na pala. May pagkain na akong hinahanda, maya maya'y kumain ka na." ang sabi niya nang makalapit ako sa may counter malapit sa stove.

Napangiti ako nang maalala kung paano niya ako minulat sa realidad. She was the one who gave me another chance to live with a happy life.

I answered with a nod. Her gaze was still stuck on me while stirring what she's cooking.

"Si Madam? Gising na ba?"

Madam? Ay, oo nga pala.

"Tsk. She's still asleep." I replied with a disappointed tone. Never in my whole life working for the Monteliola family that I expected that the only heir is this carefree. I never thought of this scenario where the sun rises brightly but she's still happily sleeping at her bed.

"Hindi pa kasi siya sanay. Let her make the adjustments herself." sagot naman sakin ni Tita. Napabuntong hininga na lang ako.

Adjustments? For how long?

It may took some time at kailangan na niyang matuto. Bakit ba kasi ako pa?

~•~

- Ash

Harley Ash Monteliola, you need to wake up. Now!

Napabalikwas ako ng upo dahil doon. Panaginip ba yon? Ewan ko.

Tumayo ako at inayos ang kama ko bago nagtungo sa banyo at nagsagawa ng morning ritual, as usual.

Matapos kong mag-ayos ng sarili ay bumaba na rin ako. Sa hallway, bumungad sa akin ang isang malaking lumang orasan. Nananadya ba to? O talagang gusto lang akong iinform na late na kong gumising?

Yeah, it's already 8:17 in the morning.

"You're late." bungad na bati sakin ni.. Sino nga 'to? Ro.. Ro.. Row your boat? Ah! Robie pala.

Tinignan ko siya ng masama. Tagos hanggang esophagus niya.

"Ganyan ka ba bumati ng 'Good Morning'?" banat ng nasa harap ko na tinatakpan ang malaking lumang orasan sa likod. In fairness nagmukha siyang nakakatakot dun.

"Excuse me? Nahiya naman ako sa bati mo?" sagot ko ng nakangisi pa. I want to ruin his morning in a great way. At mukhang effective dahil biglang umasim ang mukha niya. Hindi katulad kanina na nakikipaglabanan pa sakin ng ngisihan.

"Let me excuse myself," ang sabi ng nasa harap ko nang hindi na kinaya ang staring contest namin. Wala ka pala eh.

Then I saw myself staring at his back, when suddenly he enters a secret door.

Grim's Bloodline [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon