Grim's Bloodline [COMPLETED]

Chapter XXII

Ramdam ko pa rin ang antok habang naglalakad kami sa underground tunnel na yon. Hindi ako gaanong nakatulog dahil paulit-ulit na pumapasok sa isip ko ang mga nangyari kagabi. Lalo na ang pagkawala ng isa sa mga kumag. Hindi man ako ganoon kalapit sa kanya ay alam kong hindi siya masamang tao. Besides, niligtas niya si Lux. Inuna niya yon kaysa sa sarili niya, kahit na siya ang nasa unahan at si Lux ang nasa likod.

"Everything will be fine, okay?" pagpapagaan nito sa aking loob. Kanina pa siya nakadikit sakin, samantalang ako naman ang nakadikit sa kanya kagabi.

"Hope so." sagot ko kay Saige. Ngumiti lang ito at nagpatuloy maglakad. Makipot ang daan sa tunnel na yon at sapat lang sa dalawang tao ang kasya na magkasabay. Si Lux at si Polo ang nasa unahan, kami ang kasunod, si Vryll at Joaquin, habang si Nyx at si Xander ang nasa dulo.

Tahimik na ulit kaming naglalakad nang biglang tumigil ang nasa harap namin. Nagtataka man ay tumigil na rin kami dahil hindi naman kami pwedeng mauna. Nang suriin ko ang nasa unahan nila ay alam ko na kung bakit sila tumigil. May munting liwanag kaming natanaw. Malayo pa ito sa kinatatayuan namin ngayon ngunit sigurado akong hindi pa iyon ang hostel namin dahil hindi pa kami gaanong nakakalayo sa warehouse.

"Kailangan nating bumalik." sabi ni Polo. Sumang-ayon naman sa kanya ang lahat. Naglakad na kami pabalik at pasulyap-sulyap sa tinatahak naming daan kanina. Wala naman kaming nakikitang tao roon o kung ano man. Pero minabuti pa rin naming bilisan ang paglalakad.

Kalaunan nama'y nakabalik na kami sa warehouse. Madilim pa rin sa loob ngunit nagawa naman naming makapasok sa salang pinasukan namin kagabi at kinandado ang pinto. Wala kaming naabutang tao roon dahil naunang umalis si Nicks kaysa sa amin. Nang magising kasi ako ay wala na siya sa kwartong tinulugan namin, wala na rin siya sa labas.

"Dito muna tayo, tumawag na rin ako kay Robie." saad ni Polo habang pauli-uling naglalakad sa harap namin. Nahawa na ata 'to kay Robie.

Nag-usap-usap sila tungkol sa nakita kanina. Ganoon din ang palagay nila, hindi pa iyon ang hostel namin. Kaya sumang-ayon sila agad sa suhestyon ni Polo kanina. Lahat sila ay nagtataka kung bakit may liwanag doon, at kung may nakakita nga ng tunnel na yon ay malamang hindi na rin magtatagal at matutunton nila ang warehouse na ito.

Maya-maya pa, may pumaradang itim na motor sa labas at malamang si Robie na yon. Nang pumasok ito'y may dala na naman itong kahon, mas malaki kaysa sa dala nito noon. Inilapag niya iyon sa lamesa sa harap namin ngunit hindi pa nito ito binuksan.

"Everything's fixed. Tumawag na ko kay Nicks, naipasara ko na ang tunnel na yon." saad nito.

"Pero, paano na kami--"

"I'm Robie Morevillano." putol nito sa itatanong sana ni Xander. Lagi na lang itong hindi nakakatapos ng pagsasalita. Kung sabagay, tama naman ang sinabi niya. Siya si Robie Morevillano, marami siyang paraan sa lahat ng bagay.

"I won't tell you now, but first, let me show you this." sabi nito bago binuksan ang malaking kahon. Hindi ko naman makita ang loob niyon. Kita ko namang napanganga ang dalawang lalaking nakatayo, malamang nakita nila ang laman. Tatayo na sana ako ngunit pinigilan ako ni Nyx kaya sinamaan ko ito ng tingin.

"Bawal sa bata." sabi nito. Ano naman ang bawal sa bata? Tsaka hindi na ko bata.

"Ash, layo ka muna." utos sa akin ni Robie. Ano ba kasi yon? Tatayo na sana ako pero pinigilan na naman ako ni Nyx.

"Pano ako lalayo?" halos iritadong tanong ko sa kanya. Ngumuso naman ito sa sahig, aba gusto pa kong pagapangin. Dahan-dahan na lang akong tumayo habang nakatalikod sa kahong iyon. Hindi ko man lang masulyapan dahil lahat sila'y nakatingin sa akin. Malamang ay wala akong takas.