Geçmişten gelen ve geleceğe açılan koca bir yara... Masum olan bir kızla masum olmayan bir başlangıç... Bu hikayedeki tek suçsuz olan AŞK'tı ve tüm günah tutkudaydı. Tutkunun sürüklediği bir mecburiyet, küçücük bir varlığın başlattığı bir evlilik...
Uzun ve güzel bir bölüm sizlerle :) bu arada gönderdiğiniz yorum ve oylarınız hepinize teşekkür ederim. elimden geldiğince, gördüğüm her yoruma cevap veriyorum. göremediklerim, dönemediklerim varsa da özür dilerim :) hepinizi öpüyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bade kapıyı açtığında onu güler yüzlü iki kişi karşıladı. Burak annesine o kadar benziyordu ki, yolda görse annesi olurdu bilirdi. “Hoşgeldiniz,” dedi o da güler yüzle. Bu insanları görüp de gülümsememek elde değildi.
“Hoşbulduk güzel kızım.” Kadın el sıkışmayı es geçip, kıza sımsıkı sarılmıştı. Arkasından da sarı saçlı mavi gözlü, Sevda’yı andıran kadın da içeri girip, sarıldı ona, “Merhaba kızım, ben Burak’ın teyzesi Sevinç.” “Memnun oldum, ben de Bade,” diyerek kendini tanıttı. Babası ve eniştesi de ona sarılmışlardı. Ailecek sıcak kanlıydılar, en azından buna sevindi. Bir de asık suratlı olup, istenmeyen kadından sonra bir de istenmeyen gelin sıfatını taşımak istemiyordu.
Kuzenleri ve kardeşi ile de selamlaştıktan sonra, Burak elinde beyaz güllerin içine serpiştirilmiş mor kır çiçeklerinin olduğu buketle karşısında duruyordu. “Hoşgeldin.” Burak gülümsedi. Kulağına yaklaştı kızın. “Bir bana mı yok o bol tebessümden.”
“Evet bir sana yok,” dedi ama sesi istem dışı cilveli çıkmıştı. “Kıskanırım ama.” “Çok üzüldüm.” “Kıyamam sana üzülme,” diyerek başını eğdi ve kadına gülümsedi. Ona karşılık Bade de gülümsedi. Burak buketi ona uzatırken “Beyaz yeni bir başlangıç için, mor ise senin rengin olduğu için… Yani bu çiçek seninle yeni bir başlangıç için Bade,” dedi.
Bade adamın sözleri ile afallarken, elindeki çiçekleri aldı, "Teşekkür ederim, “ demişti ama sesini kendi bile zor duymuştu. Bu adamın istediği an ağzı çok iyi laf yapıyordu. Burak kızın elini tutup, avuç içini öptü. “Her şeye değer olduğunuz için Bade hanım, siz ve bebeğimiz,” derken diğer elini karnına koymuştu. “Cilveleşmeniz bittiyse geçelim,” dedi Eva onlara gözlerini devirerek. “Edepsizleşme Eva ya, ne cilveleşmesi.”
“Ya karnından belli cilveleşmediğin. Leyleklere mi sipariş vermiştiniz bebeği?” Bade dirseğine tekme atarken, Burak kısık bir kahkaha atmıştı. Sonra birlikte içeri girdiler, Burak’ın ailesi hala selamlaşma ve tanışma faslındaydı. Çünkü bu sefer daha kalabalık bir grup vardı. Allah yardımcısı olsundu bu akşam.
